Droom
We zijn in een pretpark. Paps, me zusje, haar beste vriendin, mijn vriend en ik. Het gaat regenen en we schuilen. Bij die plek heeft iedereen veel ruimte. Maar ik niet, ik krijg de ruimte wel na een paar keer te hebben gesprongen en tegen de persoon te hebben gestoten met de hulp van mijn vriend. De regen is nog niet over, maar toch hebben ze besloten om naar een water-atractie te gaan. Die wachtrij hoort op een klein heuveltje waar geen trap is. Er is nu echter geen rij. De heuvel is glad ondanks de richeltjes die het minder glad zouden moeten maken
Ik loop omhoog op de heuvel van steen. Iedereen loopt me voorbij terwijl ik hulp nodig heb om aan de top te komen, ik glijd vaak weg. Er is een water-atractie naast me. Daarvan komt soms water op me. Bij een stuk is het water heel sterk. Het wordt heel moeilijk. Wanneer ik bij de top ben val ik op mijn rug in het water. Ik glijd een stukje maar kom al snel weer overeind.
Ik kan eindelijk bij de top naar binnen. Ik moet daar een trap af. In het midden zit een Controleur die laat me door zonder iets te zeggen. Wanneer ik beneden ben dan zit daar iedereen aan een tafel. Er is nog wel 1 stoel vrij maar daar, leunen papas benen op. Ik vraag niet of ik daar kan zitten. De stoel is niet bedoelt voor mij. Ik vind het jammer dat ze geen stoel hebben gepakt. Ik pak een stel van een andere tafel Ze zitten vlakbij een bolingbaan. Alleen mijn vriend zit niet aan tafel. Zijn jas hangt over een stoel. De andere zitten er wel.
