Ik zit bij mijn oncoloog aan tafel, in een ongebruikelijke setting. Het is een gewoon woonhuis en het (schuif) raam naar de tuin staat wagenwijd open. Plotseling zwemt er een grote groene vis voorbij. Hij doet mij geen kwaad maar ik vind hem doodeng. Mijn oncoloog pakt hem (wat ik nogal stoer vind) en gooit hem uit het raam. Een paar tellen later zwemt hij weer rustig naar binnen, ik denk dat hij wel 40 of 50 cm groot is. Ik besluit niks te doen, deze vis is klaarblijkelijk niet te stoppen. Hij zwemt rustig vlak voor mijn gezicht en verdwijnt naar de belendende kamer.