Het een zonnige dag en het zomergevoel brengt me in heerlijke roes van innerlijke rust en voldoening.
Ik bevind me op het verjaardagsfeestje van men neefje. Natuurlijk bestaat er geen economische crisis in mijn dromen en zijn
de huizen werkelijk kastelen. Er zijn stapels cadeau's, hopen bbq vlees en liters drinken. Plots heb ik op een of andere manier een brief in mijn handen (?!? vraag me niet hoe) het is een sticker die ik moet ophangen... Blijkbaar heb ik in het verleden iets geregeld, getekend... ik weet niet wat maar toch ben ik verplicht om die bepaalde sticker op te hangen. Ik weiger voor een bepaalde reden die ik met op dit moment niet kan herinneren. dan stopt er plots een bestelwagen voor het huis van mijn zus. ik wordt meegesleurd en in de bus gesmeten. Ze brengen me naar een of andere andere plaats/wereld. Wat het ook is... ik kan niet ontsnappen. Ik ween tranen met tuiten om medelijden te wekken, omdat ik mijn familie mis, omdat ik niet weg kan, omdat ik bang ben, elke reden is goed om mijn watervallen op te brengen. Niks werkt en ik blijf radeloos ronddwalen, een plan bedenken om te ontsnappen. Ik gedraag me volgens de "regels" om niet op te vallen terwijl ik mijn plan smeedt. uiteindelijk vindt ik nog een paar "partners in crime" die dag na dag hetzelfde hebben geprobeerd als ik. samen ontsnappen we na een tijd. Ik keer terug naar mijn familie en alles is weer in orde. Het lijkt een happy ending maar toch begint het spelletjes terug opnieuw. Weer wordt ik meegesleurd en ontvoerd. Deze keer een veel ergere plaats. Ik wordt gefolterd en mishandeld en bijna vermoord. Ik ontsnap en wordt opgevangen in een of andere studentenhuis. Raar maar waar. Dat beruchte studentenhuis komt dus in nog een andere droom voor. al mijn dromen hangen aan elkaar vast of hebben met elkaar te maken. en zelfs de foltering leek wel echt. zelfs mijn ogen voelden wat stram aan als ik wakker werd. net alsof ik echt had gehuild... en ik vlucht steeds weg voor een bepaalde groep, persoon. en dat met mensen die ik helemaal niet moet/haat (behalve een paar dan). Ik snap het helemaal niet...
