Droom: Scream!

Hallo, ik had laatst echt de domste droom ooit. Zo ging het:

Het was een mooie dag. Of nou ja.. Mooie dag..

Ik was net bij mijn oma aangekomen toen ik hoorde dat mijn nicht een vriendje had.
Oké, dat was dacht ik wel goed. Mijn broertje en zusje waren zo te horen al boven.
Ik ging naar de trap om ook naar boven te gaan, toen mijn nicht en haar vriendje over elkaar heen rollend van de trap af stuiterde gevolgd door mijn broertje en zusje.

Ik schrok hier nogal van en besloot maar snel naar huis te gaan. Op dat moment bedacht ik me dat ik in de film Scream zat.
Of te wel, er kon overal wel zo'n enge Ghostface staan! Ik liep voorzichtig de gang uit en ontweek zo veel mogelijk deuren die helemaal tegen de muur aan stonden.
Altijd vol met Ghostfaces. Snel pakte ik de sleutels en rende oma's huis uit. Ik ging de tuin in, rende naar de deur maar schrok erg toen ik achter me keek; er zaten drie Ghostfaces 'verstopt'.
Ze waren natuurlijk niet echt goed verstopt want ik kon ze zien, maar ze stonden in ieder geval achter bomen en struiken. Blijkbaar was het niet de bedoeling dat ik ze zou zien. "Oké fijn," zei ik tegen mezelf.
Ik wist dat ik elk moment gewoon in m'n rug kon worden gestoken, dus bleef ik maar met mijn gezicht naar de muur staan totdat dit zou gebeuren. Vreemd genoeg gebeurde dit niet en ging ik weer terug naar oma (vraag me niet waarom).

Toen het avond was, en het echt al helemaal donker was, gingen mijn zusje en ik pas naar huis. Ik weet niet waarom alleen mijn zusje en ik, maar mijn ouders en mijn broertje waren er niet bij.
We liepen de bijkeuken in en schrokken toen we uit het raam keken naar onze achtertuin. Aan de hemel stond een gigantische maan. Zoiets groots en angstaanjagends had ik nog nooit gezien. Toen besefte ik me dat het de maan helemaal niet was. Het was gewoon 'de nieuwe planeet'. Vraag me niet waarom!!!!! Maar mijn zusje en ik waren opeens op die planeet en toen weer op onze eigen planeet. Dat sloeg echt totaal nergens op.

De volgende morgen ging ik naar het ziekenhuis. Ze gingen kijken of ik iets had aan mijn pols. Mijn moeder was er niet, en dus ging ik gezellig in mijn eentje. Er was een hele lelijke vrouw die zei dat mijn pols er goed uitzag.
Ze vroeg of ik toevallig de laatste nog last had van mijn ribben. In de eerste instantie dacht ik van niet, maar toen bedacht ik me. "Nou," begon ik. "Ik had laatst wel een beetje een zere ribbe en dus kon ik niet slapen. Maar dat was maar voor twee nachtjes."
De vrouw leek het erg te vinden en zei dat daardoor mijn longen konden inklappen en ik kon sterven. Ik vond het maar stom maar de vrouw zei dat ik nu geopereerd moest worden. "Nu?!" zei ik geschokt. "Maar ik kom hier alleen voor mijn pols!"
De vrouw schudde haar hoofd. "Je moet nu geopereerd worden voor de eigen veiligheid. Waar wil je je infuus?" vroeg ze.

Ik wees naar mijn linkerarm en de vrouw knikte. "Goed, dan doen we het nu in je linkerarm."

Ze wou de naald er al bijna in steken toen ik haar stopte en zei: "Ho es even, ik wil wel die verdovende vloeistof erover heen!" "Oh ja," zei de vrouw en ze pakte een flesje en goot bijna mijn hele arm vol met dat spul. Ik vond het dom.

Deze vrouw leek niet echt op een 'expert' om het maar zo te zeggen.. Ze pakte de naald en ik keek niet.
Ik voelde dat ze helemaal verkeerd stak en het domste was dat ze gewoon doorging met steken!

Toen ik opkeek zag ik dat ze de naald dwars door mijn hand heen had geduwd en dat de punt aan de andere eruit stak en mijn duim inging!
Dat was nou het domste dat ik ooit gezien had. Ik eiste de vrouw dat ze het eruit moest halen, en dat deed ze. Ik had genoeg van deze stomme vrouw en schold haar uit waarna ik terug naar huis ging.

Einde.