Dag allemaal,
al enige jaren heb ik een terugkerende droomwerkelijkheid (de droom zelf komt niet terug, wel de locatie, de sfeer en het onderliggende gevoel). Het is zo realistisch, zo pijnlijk en staat zo ver van mij af, dat ik al die jaren al een gevoel heb dat er meer rond speelt. Het lijkt zich af te spelen in een Afrikaans land. Soms in een lange straat met grote huizen, met daarachter water. Hier was ik een vrouw die een Afrikaan de hand schudde en omhelsde. Het was een heel emotioneel moment en ik werd huilend wakker. Vannacht had ik drie losse dromen die zich allemaal in die omgeving afspeelden. Eerst was ik een klein kind die in de zee speelde tussen Afrikaanse kinderen en wat blanke. Verderop in de zee stonden wat Afrikanen die door de blanken geslagen werden. Ik werd bang en rende weg. Tijdens het wegrennen kwam het ´nu´ erdoorheen. Ik dacht namelijk ´o, zaten we maar weer in 2015, dan worden mensen gelijk doodgeschoten in plaats van zo erg gemarteld.´ Ik rende en was bang dat mensen mij zouden pakken. Ineens was ik ouder. Ik stond in een huis met een aantal Afrikanen. Ik liet een boek zien die ik had geschreven. Het ging over de slavernij en was een soort van pleidooi voor de afschaffing. Ik vertelde dat mensen heel kortzichtig waren, dat het alles behalve normaal was, zelfs mensonterend en het ook anders kon. Dat er verandering moest komen. Een van de Afrikanen, die mij blijkbaar had geholpen, omhelsde mij. Ik beloofde hem de helft van het verdiende geld. Iedereen was ontroerd.
Daarna droomde ik over een groep Afrikanen die zaten te eten. Ik had voor ze gekookt. Ineens komen er een paar blanke mannen binnen die de borden wegtrekken en agressief beginnen te doen. Ik begin te schreeuwen en huilen en wordt hysterisch wakker.
Natuurlijk kunnen dit gewoon dromen zijn, maar ik heb serieus niks met Afrika. Heb ook geen Afrikaanse vrienden of iets. Ben er ook niet in geintresseerd (hoewel nu wel meer) en heb me nooit echt bezig gehouden met de slavernij. Wat kan dit betekenen? Vooral dat huilen en dat machteloze gevoel heeft diepe indruk achtergelaten.
Ook in de realiteit merk ik dat ik soms uit het niets emotioneel en heftig kan reageren op discriminatie, zonder dat ik daar ooit mee te maken heb gehad.
Ik ben heel benieuwd naar reacties.
Groeten, Ellis
