In mijn droom zie ik een ziekenhuiskamer met 3 mensen: een dokter, een man en in het bed een persoon die zo verbrand is dat ze onherkenbaar is (dat het een vrouw is, is iets wat ik gewoon lijk te weten). De persoon met de brandwonden is bijna volledig bedekt met verband. De dokter is tegen de man aan het praten (ik was me niet echt bewust over wat hij zei). Tijdens het gesprek gaat de man naast de vrouw op bed liggen en neemt haar hand vast (troostend, zoals een ouder naast een kind zou gaan liggen). Zo zie ik dat haar hand niet verbonden is en ondanks het feit dat haar vingers bijna volledig zwart verbrand zijn, krullen ze een beetje rond zijn hand. Dan begint de man ineens bang rond te kijken en sneller te ademen. Hij laat de vrouw los en staat terug recht. Hij deinst achteruit.
Hier verandert mijn perspectief en kijk ik ineens door de ogen van de man. De kamer is volledig gevuld met verbrande mensen die hem staan aan te staren. Ik zie ze niet echt dichterbij komen, maar heb wel het gevoel dat ze langzaam naderen.
Om de een of andere reden weet ik dat hij ze de hele tijd al zag, maar ze zolang mogelijk probeerde te negeren om de vrouw te kunnen steunen.
Dit is wanneer ik wakker werd.
