Glijbaan zonder water, val met familie in rivier met rotsen.

Ik droom dat het sluitingstijd is en we nog even stel door een attractiepark willen lopen. Tegen de massa in belanden we op een weg met een grote ronde gesloten glijbaan waarvan we opeens een gevaarlijke oversprong ( verticaal via een buis) moeten maken naar een andere glijbaan dat lijkt veilig te zijn gegaan na angstige momenten.Rustig glijden we weg dan zie ik opeens een uitzicht met een grote rivier waar wij op grote hoogte in gaan vallen. Ik zie kalm water en denk dit is wel heel hoog zal dat wel goed gaan? Waarom heeft mijn moeder ons hier in laten gaan met kleine kinderen.Ik dacht dat het een weg was naar de attracties. Het gaat vast goed het is immers een atractiepark.We vallen en ik zie plots ondiep water en rotsen we vallen en vraag me of of we het hebben overleefd als ik ons van bovenaf half in foetes houding zie liggen. Mijn jongste kan nog niet zwemmen maar ligt ook bij een rots ik ben bang dat hij ter pletter is gevallen of alsnog verdrinkt.

Later droom ik nog totaal iets anders wat ik me nog niet helemaal herinner.

De roetsjbaan is het labyrint van het onbewuste.
Vergelijkbaar met geboortekanaal.
Je wordt letterlijk in het leven gesmeten.
Deels inderdaad ook de kermis die je meesleept (rad van Samsara)

Maar de sprong in het leven is een groot waagstuk.
Een rots kan gevaarlijk zijn, maar is ook een stevig fundament na die glijbaan en het water.

Je bent bang, dat de jongste het niet redt.
Zoals iedere ouder bezorgd kan zijn.
Het kind is ook een zielebeeld.