Het hert is een metafoor voor de ziel. (soms ook een Christus-allegorie)
Een hert schaaft het gewei af langs bomen en dat levert een bloedig tafereel op, dat dan weer een connectie heeft Cernunnos, de paganistische woudgod, soms met brandend of vlammend gewei, Zon/Corona en of vuur, het bloedoffer enz. Levenscyclus/ wintersolsitium enz.
Water is het onbewuste.
De ziel is hier klassiek te waterig geworden en in het onbewuste verzonken waar jij het uit probeert te redden.
Het hert kan een anima uitbeelding zijn. Maar er zijn natuurlijk ook mannetjes met geweien.
Misschien is het hert omver gereden (over je ziel walsen) of heeft strijd geleverd?
Het ziet er in elk geval verslagen uit met de pootjes omhoog.
Niets gaat echt dood dus is het niet vreemd dat je het dier weer in een andere vorm terugziet.
Alleen is het hier aanzienlijk kleiner geworden. Je zou het de bron kunnen noemen. (van levenswater/zielewater)
Heeft natuurlijk te maken met iets in jezelf tot bewustzijn brengen of te herstellen.
Denk dan aan wat je voelt voor een hert? Ziel-ig toch?
1 keer bewerkt. De laatste keer was 8 jaar geleden door Sheherazade.
