Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Ik heb al twee keer dezelfde droom gehad:
Ik ga fietsen en ik kom bij een huisje terecht. De mensen die daar wonen, geven mij een baby. Maar deze baby is helemaal nog niet volgroeid, maar het ademt wel. De mensen uit dat huisje vragen mij om voor deze baby te zorgen, want zelf kunnen ze dit niet. Maar ik twijfel omdat het kindje nog niet volgroeid is en dus waarschijnlijk niet lang zal leven. Ik neem mijn telefoon en wil mijn mama bellen om raad te vragen. Terwijl ik sta te bellen, komen er opeens twee honden aan en die nemen de baby in hun bek en beginnen er in te bijten en mee te gooien, ... . En dan word ik wakker...
Iemand een idee hoe ik dit kan interpreteren?
|
Beheerder |
De baby is een deel van jezelf dat is verwaarloosd.
Je zou het een kind uit het onbewuste kunnen noemen.
De ouders lijken pleegouders. (peetouders)
Omdat je het kind niet onder je hoede neemt valt het kind ten prooi aan de honden.
Nu zijn honden wel vaak beelden van trouw maar de honden kunnen ook het dodenrijk betekenen (onbewuste)
Wat je niet integreert, wordt dan weer teruggenomen en verslonden.
Het kind kan een beeld zijn van de ziel.
Het gaat vaak om een vondeling of weeskind. (kindarchetype)
Een baby is een nieuwe mogelijkheid, maar alleen jij kunt dat evalueren.
Hoi,
De baby in jouw droom kan staan voor een een verantwoordelijkheid. De baby is nog niet volgroeid, durf je de zorg voor het kind te nemen. Is het levensvatbaar of ben je bang dat het niet levensvatbaar is? Je lijkt er onzeker in te staan en vraagt hulp en op het moment dat je hulp wilt gaan vragen gaat het mis met de baby, hij wordt gegrepen. Wanneer je weet om welke verantwoordelijkheid of kans het betreft, kan je jezelf wat vragen stellen: Moet je wel hulp van anderen vragen? Je lijkt bang te zijn dat je het zelf niet kan? Is die onzekerheid wel terecht. De honden kunnen voor verschillende dingen staan. Mogelijk staat het voor hetgeen waardoor de kans/ verantwoordelijkheid mis kan gaan. Misschien maar dat weet ik absoluut niet zeker...!!! staat het voor jouw handelen. Je neemt de verantwoordelijkheid niet, op het moment dat je niet vertrouwd op eigen kunnen. Je gaat er zoals de honden laten zien "mee sollen".
Graag benadruk ik bij deze dat het een interpretatie is waar je je eigen gedachten over heen kan laten gaan. Ik weet het alles behalve zeker...
Het verwaarloosde deel die de baby voorstelt zou wel eens kunnen. Ik ben al een hele tijd heel erg moe, maar doe er niet echt iets aan. Ik ga maar door en probeer steeds een klein beetje verder te gaan. Dus dat zie ik er wel in.
Ik ben ook erg onzeker inderdaad. Ik ben nogal iemand die veel doet om de lieve vrede te behouden, maar nu zit ik in een fase waarbij ik dit niet meer zo wil, maar toch trap ik steeds weer in het 'ja'-knikken. Ik durf de confrontatie niet aan te gaan. Zoiets?
Bedankt voor de reacties!
|
Beheerder |
Je zou kunnen stellen dat iets in jou nog in het kind-stadium verkeert en daarom aandacht en verzorging nodig heeft.
Dat is dus het onzelfstandige afhankelijke deel dat een beroep of claim legt op jou of je omgeving.
Ja knikken is het vermijden van conflicten en onderdanig gedrag.
Door de vrede te willen bewaren doe je jezelf tekort en verliest terrein.
Soms moet je opstaan en je verweren anders verander je in een deurmatje.