Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Hoi allemaal,
Vannacht had ik een aparte korte droom.
Ik liep naar beneden en ik was alleen.
Het was op een ochtend en er lag een doos op tafel.
Er zaten 2 rolschaatsen in o.i.d. Er stond op dat ze deffect waren.
Als je ze aan had kon je alle kanten op gaan en het was gevaarlijk.
Het maakte me niks uit en deed ze aan. Ik liep naar de deur en ik vloog zo weg.
Het ging niet erg makkelijk. Ik kon niet goed bepalen waar ik heen vloog dus ik durfde niet te hoog want ik was bang dat ik te pletter zou vallen. Toch voelde het wel fijn. Het opstijgen ging wel makkelijk en ging met mijn gedachten. Als ik dacht ik ga omhoog ging ik ook en als ik dacht ik ga nu vallen ging ik naar beneden.
Toen ik na een paar meter terug ging naar binnen zag ik dat mijn vader op de bank lag.
Ik rende naar hem toe en vertelde of hij had gezien dat ik vloog.
(Ik was vanaf dat moment lucide en ik bevatte dat het eigenlijk onmogelijk was wat ik zojuist had gedaan).
Mijn vader reageerde amper alsof het heel normaal was wat er gebeurde.
Hij mompelde een beetje.
Dit was het.
|
Beheerder |
Ah ja, toverschaatsen.
Klinkt toch een tikje zweverig niet?
Tafeltje dek je, ezeltje strek je.
Net als de vermetele Icarus zou je snel te dicht bij de zon komen en weer omlaag storten.
Of als de hybris van Phaëton, de zoon van de zonnegod Helios, die de zonnewagen een keertje wilde besturen en natuurlijk rampen veroorzaakte.
Je loopt dus op wieltjes? Je zou zeggen, op rolletjes, maar niet met twee beentjes op de grond.
Het zijn dus wat euforische plannen.
Je vader, die ouder en wijzer zou moeten zijn, is er niet van onder de indruk.
Jeugdige hybris?
Dankje voor je post.
Hoe bedoel je dat precies?
zweverig en te euforisch?
Ik overschat mezelf?
Ik denk eerder andersom ik ben juist de laatste tijd onzeker over mijn doelen.
Ik weet dat ik het makkelijk kan maar toch is er een blokade maar wat en hoe ben ik nogsteeds niet uit helaas.
Dit veroorzaakte ook angsten vorige maanden.
Faalangsten maar nog iets anders.
|
Beheerder |
Het lijkt inderdaad op hybris.
Je kunt immers niet alles met stunten wensen en dromen.
De weerstand of rem lijkt te ontbreken.
Daarom schiet je door in vermetele overmoed.
Dromen spotten altijd fijntjes met het ego.
Dat blijkt wel uit die vader die niet onder de indruk is.
Overmoed hoort bij de jeugd.
Dank
Moet zeggen dat ik het niet erg herken in mezelf (hybris) ik zou willen dat ik dat had!! Ik zat meer te denken aan dat het sturen lastig ging tijdens het vliegen. Het voelde eerst fijn maar later onzeker. Ik was wel een tikkeltje eigenwijs over dat ik de waarschuwing negeerde. Snapt u?
Fijn weekend alvast
|
Beheerder |
De rolschaatsen waren defekt je kon er alle kanten mee op, maar kennelijk hadden ze een eigen wil.
Denk aan de stukgedanste schoentjes, of de zevenmijlslaarzen, of meer van dat thema.
Schoenen en schaatsen hebben natuurlijk een overeenkomst.
Het lijkt als op glad ijs begeven. Je hebt het niet onder controle.
Of je rijdt een scheve schaats.
Het zou leuk zijn als alles op rolletjes loopt maar zo werkt het natuurlijk niet.
Dromen laten zich ook niet zomaar sturen. Eenmaal op gang wil het vaak niet of heel moeilijk stoppen.
De capriolen die je uithaalt passen natuurlijk niet in de realiteit.
Dat is dus hybris. De schaatsen nemen een loopje met je. (*trickster)
Het is leuk om te schaatsen, het geeft je een gevoel van vrijheid.
Wie weet moet je het eens proberen?
Maar toverschaatsen veroorzaken toch een inflatie.
Je reist als het ware door het innerlijke landschap en de lagen van bewustzijn.
In feite verplaats je je niet, het is een verandering van beelden.
Zo heb je ook geen schaatsen nodig, de gedachte of begeerte is al genoeg om de trein van gedachten op gang te krijgen.
Je lijkt wat op de tovenaarsleerling die zijn stokje nog niet onder controle heeft. Haha.
Vind je ook geen overmoedig type, maar het alterego kan dat juist wel zijn. (bravour)
Er zit meer moed in je dan je beseft.
Fijne weekeinde.