Je dwaalt in het verleden rond. De brandkast herbergt zaken die dus opgesloten zijn of onderdrukt, waardevolle zaken.
Maar ook geheimen die je niet wilt weten. Het is een houding want iets van jou zit letterlijk in de kast.
Je begaat dat steile bergpad maar bent op weg naar de ijzige oorden, de noordpool. Dat wijst op gevoelsarmoede en desolate ervaringen.
Het is ook een overgangssituatie waarin je, hoe kenmerkend, meestal een wankele toestand of gevaar moet doorstaan.
(onevenwichtigheid, balans zoekend) Je voelt je onzeker op je levenspad.
De trein is weer de levenstrein. Maar je durft er niet uit vanwege angsten voor kapers. Dus laat je je met de stroom meedrijven, want niet jij bepaalt de rit.
Je neemt een valse identiteit aan of een schijnhouding. Waarom zou jij je een illegaal voelen? Heb je dan geen identiteit?
Heb je in dromen een kaartje nodig of een ID card? Neen, het is je gebrek aan zelfbewustzijn en vertrouwen of eigenwaarde (die vast wel in die kluis liggen).
Gelukkig is daar je oma weer.
Het is mogelijk dat je niet op dat terrein mocht komen. De Noordpool is namelijk ook de andere kant en het ijs de dood.
Vroeger geloofde men dat de overledenen naar het hoge noorden gingen. (geestelijke glazen oorden, het eiland van glas enz.)
De Kerstman past daar mooi in, want de oorsprong van het verhaal is daar blijkbaar te vinden (Rendieren en winter/ Lapland)
Kerst is de grens van leven en dood (rood en zwart, wit, de 3 alchemistische kleuren), licht en duisternis, een keerpunt. Kan ook wijzen op depressiviteit.
1 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Sheherazade.