Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum

Winkel, Mentor, Noodweer, Ziekenhuis

Ce
7 jaar geleden

Hoi allemaal,


Ik droomde dat ik met mijn klas op een soort reis was.
Ik denk een zomerkamp...
Ik liep met wat klasgenoten een winkeltje binnen op een hoek.
De winkel had een hoekige vorm en het was een beetje chaotisch.
Een trap hier een trap daar, links rechts, paden...
Al die klasgenoten waren heel druk en renden heen en weer.
Ik schaamde me voor mijn gezelschap.
De vrouw achter de kassa leek namelijk geiriteerd.
Om een of andere reden was iedereen plotseling verdwenen...
(achteraf bleek er noodweer op komst).

Ik rekende wat af bij de vrouw (chocolade dacht ik?) en ging weer...
De vrouw wardeerde het dat ik zo rustig was.....
Zijn die klasgenoten de chaotische delen van mijzelf?

Daarna kwam ik in een soort hotel wat erg steriel en wit was.
Daar zaten 2 vrouwen (mijn mentoren uit de brugklas enkele jaren geleden).
Ze zeiden dat ik alles aan ze kon vragen en dat ze er waren voor hulp...
Geestelijke mentoren? :P

We zaten later in een kringetje met klasgenoten.
Het was ochtend en het was al licht..
Er kwamen wel hele donkere onweerswolken die op ons hotel afkwamen.
We zaten veilig binnen.
Het begon donker te worden en ik zag de eerste blikseminslagen recht naar beneden gaan.
Het was nog wel erg ver weg maar het kwam steeds dichterbij.
Ik wilde mezelf opsluiten ergens ik was doodsbang voor onweer in de droom... (normaal niet?)
Er was alleen nergens een ruimte waar ik mezelf kon verstoppen, alles was open en overal zaten ramen waar ik alles kon zien buiten...

Achteraf toen de donkere wolk boven het hotel was kwam er geen regen uit en ook geen bliksem!
Er was niks aan de hand.... ik zag alles slechter in?
Misschien weer wat met die geaardheid waarmee ik soms nog worstel...
Ik droom vaker over een naderende onweersbui waarvoor ik haast of weg vlucht, dan blijkt er achteraf niks te komen..

Later was ik weer thuis en er was niemand....
Ik ging zoeken maar mijn ouders waren ook niet om hun kamer..
Ik keek uit het raam en zag een moter staan om het platte dak van de garage.
Rare plek, hoe kan dat daar komen? Het was onlogisch.

Later liep ik ook nog door een sneeuwbui heen, de sneeuw bleef liggen maar het was een heeeeel dun poederlaagje.
Het leken maar ijsnaaldjes...

Ik stond later op de stoep met enkele andere mensen.
Alle mensen mankeerde iets (lichamelijk) dus vertaald (psychisch).
Iedereen werd gecontroleerd in een dokterskamertje en zo nodig doorgestuurd naar het ZH voor onderzoek.

Bij mij keken ze in mijn oren.
In mijn rechter ook zat een soort vernauwing of tumor?
Het was niet ernstig maar toch werd ik naar het ZH gebracht in een ambulance.
Daar keken ze opnieuw en het bleek toch ernstig te zijn.
Wat precies weet ik niet....
Ik droomde dit vorig jaar ook al ergens herinner ik me... Ook over een tumor in mijn oor.
Ik hoop niet dat dit echt iets is, al lijkt me dat te letterlijk... Misschien moet ik ergens naar luisteren en doe ik dit niet? Vernauwing.. wellicht veroorzaakt door het gezwel...

Dit was de droom...
Erg rommelig en niet heel fijn...

7 jaar geleden
Beheerder

[quote]Ik droomde dat ik met mijn klas op een soort reis was.
Ik denk een zomerkamp...
Ik liep met wat klasgenoten een winkeltje binnen op een hoek.
De winkel had een hoekige vorm en het was een beetje chaotisch.
Een trap hier een trap daar, links rechts, paden...
Al die klasgenoten waren heel druk en renden heen en weer.
Ik schaamde me voor mijn gezelschap.
De vrouw achter de kassa leek namelijk geiriteerd.
Om een of andere reden was iedereen plotseling verdwenen...
(achteraf bleek er noodweer op komst).[/quote]

Het winkeltje is het bekende labyrint van het onbewuste.
Maar je voelt je plots in de steek gelaten.
Misschien beter zo want wat heb je aan die chaos?
Of renden ze weg voor het onweer? (waarvan ze wellicht de oorzaak vormden?)

[quote]Ik rekende wat af bij de vrouw (chocolade dacht ik?) en ging weer...
De vrouw wardeerde het dat ik zo rustig was.....
Zijn die klasgenoten de chaotische delen van mijzelf?[/quote]

Inderdaad zijn die klasgenootjes chaotische elementen in jezelf (verwarde ongecontroleerde gedachten)

[quote]Daarna kwam ik in een soort hotel wat erg steriel en wit was.
Daar zaten 2 vrouwen (mijn mentoren uit de brugklas enkele jaren geleden).
Ze zeiden dat ik alles aan ze kon vragen en dat ze er waren voor hulp...
Geestelijke mentoren? :P[/quote]

Een hotel komt veel voor in dromen. Het is een soort rustplaats, maar geeft ook aan dat je passief blijft en je laat bedienen.
Tegelijk ook een soort Zelfsymbool. Denk dat je uitleg wel past.

[quote]We zaten later in een kringetje met klasgenoten.
Het was ochtend en het was al licht..
Er kwamen wel hele donkere onweerswolken die op ons hotel afkwamen.
We zaten veilig binnen.
Het begon donker te worden en ik zag de eerste blikseminslagen recht naar beneden gaan.
Het was nog wel erg ver weg maar het kwam steeds dichterbij.
Ik wilde mezelf opsluiten ergens ik was doodsbang voor onweer in de droom... (normaal niet?)
Er was alleen nergens een ruimte waar ik mezelf kon verstoppen, alles was open en overal zaten ramen waar ik alles kon zien buiten...

Achteraf toen de donkere wolk boven het hotel was kwam er geen regen uit en ook geen bliksem!
Er was niks aan de hand.... ik zag alles slechter in?
Misschien weer wat met die geaardheid waarmee ik soms nog worstel...
Ik droom vaker over een naderende onweersbui waarvoor ik haast of weg vlucht, dan blijkt er achteraf niks te komen..[/quote]

Je vreest een woede of crisis die echter niet komt. Depressies? Jezelf opsluiten helpt niet, dat is struisvogelpolitiek.
Wie niet naar buiten durft kijken zal de angst toch binnen ontmoeten. Noem het maar anticiperende, (nog niet realistische) angst.

[quote]Later was ik weer thuis en er was niemand....
Ik ging zoeken maar mijn ouders waren ook niet om hun kamer..
Ik keek uit het raam en zag een motor staan om het platte dak van de garage.
Rare plek, hoe kan dat daar komen? Het was onlogisch.

Later liep ik ook nog door een sneeuwbui heen, de sneeuw bleef liggen maar het was een heeeeel dun poederlaagje.
Het leken maar ijsnaaldjes...[/quote]

Wandelen op naalden is hel voorzichtig en angstig zijn. Het ijs wijst op bevroren gevoelens.
Sneeuw heeft altijd iets maagdelijks. Het steriele komt terug in het witte hotel. (kleurloos)

[quote]Ik stond later op de stoep met enkele andere mensen.
Alle mensen mankeerde iets (lichamelijk) dus vertaald (psychisch).
Iedereen werd gecontroleerd in een dokterskamertje en zo nodig doorgestuurd naar het ZH voor onderzoek.[/quote]

Meestal een teken dat er iets mis is, waarschijnlijk psychisch uit balans.

[quote]Bij mij keken ze in mijn oren.
In mijn rechter ook zat een soort vernauwing of tumor?
Het was niet ernstig maar toch werd ik naar het ZH gebracht in een ambulance.
Daar keken ze opnieuw en het bleek toch ernstig te zijn.
Wat precies weet ik niet....
Ik droomde dit vorig jaar ook al ergens herinner ik me... Ook over een tumor in mijn oor.
Ik hoop niet dat dit echt iets is, al lijkt me dat te letterlijk... Misschien moet ik ergens naar luisteren en doe ik dit niet? Vernauwing.. wellicht veroorzaakt door het gezwel...[/quote]

Misschien loop je met een prop in de oren waardoor je je probeert af te sluiten. (Oost-Indische doofheid?)
Het rechteroor is wellicht de meer bewuste kant, maar kan ook je vrouwelijke kant zijn.
Hoewel de "bedrading" naar beide kanten voert.



1 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Sheherazade.