Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Ik droomde vannacht weer druk en veel...
Het is een droom maar helaas zijn et weer meerdere fragmenten..
Ik was met mijn beste vriendin en haar ouders bij een groot station. Er lagen allemaal informatie boekjes over allerdaagse onderwerpen boven op wagons van een vrachttrein.. Ze waren in het Duits. De moeder van mijn vriendin nam er een paar mee maar dat mocht niet, er kwam toen een boze man aan die haar streng aansprak.
Vervolgens stapte we in de auto en reden we over de snelweg, (een hele smalle met een macdonalds ernaast).. en we waren er al snel.. We waren in Vienna (Austria).... dat zag ik staan op een bord... Verband met het Duits!)
Ineens was ik terug in mijn achtertuin en er was een leuke jongen uit Oostenrijk mee gegaan met mij. Ik zag planken staan in de tuin... Ze stonden tegen een muur aan. Ik zag een muis weg vluchten en achter de planken kruipen. Ik moest de muis te pakken krijgen maar het was lastig...
Vervolgens was ik op mijn kamer en liep er een hamster los.. (verband me de muis?)..
Nu komt het hele bizarre:
Er stond een blikje bacardi op mijn kamer die om was gevallen. De hamster dronk wat op en ik kon niks meer doen en was bang dat de hamster dood zou gaan. Mijn moeder was heel boos geworden...
Vervolgens moesten mijn moeder en ik haast maken omdat we op bezoek gingen ergens..
Ik kwam aan bij een kade.. De kade was lastig bereikbaar en heel smal.. aan bijde kanten was water.. Het was eerder een dijk met aan bijde kanten woest water.. Het was een groot meer.. Aan het einde van het dijkje stonden wat kale winter bomen in het water. (Hier achter zat een soort moeras)..
Ik zag een schoolklas inclusief juf lopen over het dijkje. Zij mochten echter via een grote kluisdeur naar binnen op een soort eilandje..
Ik werd tegen gehouden en moest maar op de smalle gevaarlijke dijk lopen...
Vervolgens was ik in een kamertje bij een oude basisschool vriendin uit mijn kleutertijdx
Ik hielp haar met een doek voor haar raam spannen.. ze had twee ramen achter elkaar omdat achter de ramen een terrein lag met criminelen en dronken mensen..
Een soort industrieel gevangenis gebied..
De doek bood bescherming?
Vervolgens moest ik een wiskunde toets maken maar iedereen was aan het praten en liep gewoon weg. Het was toegestaan om te overleggen. Ik vond het zo raar...
Later liep ik via een afsnij wet naar huis.
Het weggetje ging via een klein kerkdorpje maar een verpleegtehuis toe...
Ik moest huilen toen ik binnen kwam want ik moest denken aan mijn andere overleden oma.. (een jaar of 7 geleden)
Er zaten allemaal oude mensen in de woonkamer. Er stond een groot aquarium waar mooie tropische vissen in zwommen. Tijdens mijn huilbui stond ik hier tegen aan en naar te kijken. Het gekke is dat ik in het echt amper huil. Niet eens 1 x per jaar... In dromen gaat het heel snel en makkelijk.. Echt een soort uitlaatklep....
Later fietste ik door een heuvelachtig tropisch landschap met rijstvelden. De rijst planten waren echter bijzonder want er groeide pasta aan...
Dit is een van de meest bizarre dromen ooit..
Is dit normaal? Ik denk dat dit komt omdat ik mij alles nog herinner en de meeste mensen alles vergeten... ik herinner mij zelfs de kleinste rare details..
Heeft het dan echt een betekenis?
Alvast dank...
Groet Ce
Beste Ce,
In de dromen komen veel verbanden met de werkelijkheid voor, het is lastig voor je om de dagelijkse sleur achter je te laten. Muizen kunnen wijzen op onzekerheid, maak je je ergens druk om of ben je de laatste tijd gestrest? Het helpen met het doek laat zien dat je geeft om anderen. Je vind het belangrijk dat vrienden (ook al zijn ze uit het verleden) veilig zijn. Dit is een goede eigenschap. Verder schrijf je dat je niet echt huilt normaal. Het kan zijn dat deze opgekropte emoties in je droom tot uiting komen, vertel eens vaker hoe je je voelt, dit zal opluchten. De pasta kan wijzen op het zitten met een probleem. De lange slierten weerhouden je van je doel. Het is belangrijk om nu je mannetje te staan en de slierten aan de kant te duwen. Het is normaal om rare dromen te hebben. Het is juist fijn dat je ze onthoud!
Ik hoop je een beetje duidelijkheid te hebben gegeven.
Mvg M.
Beheerder |
Ik droomde vannacht weer druk en veel...
Het is een droom maar helaas zijn et weer meerdere fragmenten..
[quote]Ik was met mijn beste vriendin en haar ouders bij een groot station. Er lagen allemaal informatie boekjes over allerdaagse onderwerpen boven op wagons van een vrachttrein.. Ze waren in het Duits. De moeder van mijn vriendin nam er een paar mee maar dat mocht niet, er kwam toen een boze man aan die haar streng aansprak.
Vervolgens stapte we in de auto en reden we over de snelweg, (een hele smalle met een macdonalds ernaast).. en we waren er al snel.. We waren in Vienna (Austria).... dat zag ik staan op een bord... Verband met het Duits!)
Ineens was ik terug in mijn achtertuin en er was een leuke jongen uit Oostenrijk mee gegaan met mij. Ik zag planken staan in de tuin... Ze stonden tegen een muur aan. Ik zag een muis weg vluchten en achter de planken kruipen. Ik moest de muis te pakken krijgen maar het was lastig...[/quote]
Het gaat om de levensreis. Duits doet al snel denken aan een ijzeren discipline.
De vrachttrein is een vorm van ballast maar ook een ader van essentiƫle levensbehoeften.
Misschien is de muis als knagend element wel een bedreiging van de vakantieplannen, je durft ineens niet meer weg tot je hem gevonden hebt.
De muis vlucht weg, maar waarom jaag jij op een muisje? Ben je zelf dat muisje verstopt in vakantiefolders? Of in de voorraad uit de trein waar ze haar buikje vol eet? Of als de kat van huis is vieren de muizen feest.
[quote]Vervolgens was ik op mijn kamer en liep er een hamster los.. (verband me de muis?)..
Nu komt het hele bizarre:
Er stond een blikje bacardi op mijn kamer die om was gevallen. De hamster dronk wat op en ik kon niks meer doen en was bang dat de hamster dood zou gaan. Mijn moeder was heel boos geworden...[/quote]
Ook de hamster is een knaagdier en verzamelaar. Wat knaagt er aan je huisje? (Knibbel, knabbel, knuisje, wat knabbelt er aan mijn huisje?)
[quote]Vervolgens moesten mijn moeder en ik haast maken omdat we op bezoek gingen ergens..
Ik kwam aan bij een kade.. De kade was lastig bereikbaar en heel smal.. aan bijde kanten was water.. Het was eerder een dijk met aan bijde kanten woest water.. Het was een groot meer.. Aan het einde van het dijkje stonden wat kale winter bomen in het water. (Hier achter zat een soort moeras)..
Ik zag een schoolklas inclusief juf lopen over het dijkje. Zij mochten echter via een grote kluisdeur naar binnen op een soort eilandje..
Ik werd tegen gehouden en moest maar op de smalle gevaarlijke dijk lopen...[/quote]
Dit is een van die riskante situaties want het onbewuste is een moeras. Het lokt over dat dijkje maar intussen ondermijnt het water de grond onder je voeten en je kunt geen kant op want als je terug zou willen is ook dat al ondergelopen en dan bekruipt je de angst.
De tropische droom wordt een angstdroom. De kale winterse bomen vertegenwoordigen koude en gebrek aan leven, er is geen bloei.
Dat smalle pad gaan we allen ook al beseffen we dat niet. De levensweg is als het lemmet van een mes zo smal. Ook al menen er dat de wereld aan hun voeten ligt en de snelweg is hun heirbaan. Maar het fragiele bestaan is altijd een wankel evenwicht en een waagstuk.
Niet zelden ontmoet je in zulke situaties andere angsten als b.v. slangen, krokodillen en van alles dat je bewustwording in de weg kan staan. Het vele water geeft een veel te grote invloed aan van het onbewuste dat het hele bewustzijn heeft overspoeld.
Vaak een beeld van overweldigende emoties en wanhoop, verloren voelen. De klas los laten is eenzaamheid ondergaan.
Jij moet de gevaren alleen overwinnen. De kluis is dan wel een veilig fort maar het is tegelijk een gevangenis. (negatief moederbeeld)
[quote]Vervolgens was ik in een kamertje bij een oude basisschool vriendin uit mijn kleutertijdx
Ik hielp haar met een doek voor haar raam spannen.. ze had twee ramen achter elkaar omdat achter de ramen een terrein lag met criminelen en dronken mensen..
Een soort industrieel gevangenis gebied..
De doek bood bescherming?[/quote]
Het doek als bescherming lijkt mij weinig effectief tegen criminelen. Het is meer iets van net doen of je het niet ziet.
Een raam is een denkraam een kader. Geestelijk een vorm van afweer, maar het houdt niets tegen.
Door je angsten zie je spoken en de schaduwkanten uit het onbewuste komen boven. Precies die eigenschappen die je zou kunnen gebruiken om je te verweren of niet bang te zijn. Die mensen buiten leven aan de zelfkant van jouw innerlijke maatschappij en dus ben je er ook verantwoordelijk voor dat ze er zo uit zien. Het doek is het ego/ bewuste dat de andere kant uit wil kijken.
[quote]Vervolgens moest ik een wiskunde toets maken maar iedereen was aan het praten en liep gewoon weg. Het was toegestaan om te overleggen. Ik vond het zo raar...
Later liep ik via een afsnij wet naar huis.
Het weggetje ging via een klein kerkdorpje maar een verpleegtehuis toe...
Ik moest huilen toen ik binnen kwam want ik moest denken aan mijn andere overleden oma.. (een jaar of 7 geleden)[/quote]
de wiskunde wijst naar het verstand maar er heerst chaos in je gedachten. Dat idyllische dorpje vertegenwoordigt een andere manier van leven waar je naar terug verlangt. Je voelt je ontheemd. Religie speelt waarschijnlijk een grotere rol dan je beseft.
De tweede oma is ergens verbonden met het alomtegenwoordige moederarchetype.
[quote]Er zaten allemaal oude mensen in de woonkamer. Er stond een groot aquarium waar mooie tropische vissen in zwommen. Tijdens mijn huilbui stond ik hier tegen aan en naar te kijken. Het gekke is dat ik in het echt amper huil. Niet eens 1 x per jaar... In dromen gaat het heel snel en makkelijk.. Echt een soort uitlaatklep....[/quote]
Deze oude mensen hebben een leven achter zich, jij hebt het nog voor je. Dit is dus niet jouw plaats.
Een aquarium is een bak met vissen die de vrijheid niet smaken maar in een hokje leven. Het gaat om tropische kleurrijke vissen die dus aan het onbewuste en warmte doen denken.
[quote]Later fietste ik door een heuvelachtig tropisch landschap met rijstvelden. De rijst planten waren echter bijzonder want er groeide pasta aan...[/quote]
Het moederlijk paradijs?
[quote]Dit is een van de meest bizarre dromen ooit..
Is dit normaal? Ik denk dat dit komt omdat ik mij alles nog herinner en de meeste mensen alles vergeten... ik herinner mij zelfs de kleinste rare details..
Heeft het dan echt een betekenis?[/quote]
Zo bizar is de droom helemaal niet. Komt zelfs vrij vaak voor. Maar er schuilt inderdaad wel degelijk een betekenis in.
2 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Sheherazade.
Wat een mooie uitleg Sheherazade,
Ik kan me er goed in vinden.
De levensreis, toch knaagt er dus wat....
Zullen wel de actuele problemen zijn...
Ik heb me erg ingespand voor mijn toetsweek maar sommige cijfers vallen erg tegen.
Voor een deel zal dit ook door faalangst komen denk ik.
Ook moet ik mijn studie gaan kiezen en voel ik me opgejaagd.....
Het smalle dijkje waar ik geen kant op kon.
Gevangen tussen emoties....
Woeste emoties, ruw water....
Het leven lijkt mij inderdaad wankel.
Het is als een zijde draad las ik eens ergens....
Mensen met een groot ego vergissen zich daar nog wel eens in inderdaad.
Er is dus nog iets wat in mijn onderbewuste zit, wat mijn bewustzijn overspoeld?
Ik voelde me inderdaad eenzaam en los van de groep.
Toch ging ik mijn eigen weg....
Met de meute meegaan in de kluis is dus ook niet goed..
Veiligheid maar toch weer gevangen (in een oud patroon?).
Die schaduwkanten zijn dus delen van mijzelf die ik probeer te verstoppen achter doeken.
Het is eigenlijk wel logisch als je er zo over nadenkt... De doeken vormen inderdaad geen bescherming.
Ze verbergen de waarheid.... Confrontatie aangaan met de mannen was beter geweest...
Die mannelijke schaduwkanten zou ik inderdaad juist kunnen gebruiken in mijn onzekerheid/twijfels....
Het dorpje is een rustige plaats waar ik kennelijk naar verlang.
Even weg van al dat geleer en die tentamens.
Dan vlucht je ook weer voor je resultaten eigenlijk.
Weer de waarheid niet willen zien...
Maar het verzorgingshuis is niet een goede plek.
Toch zat daar dan weer een verbinding met mijn oma die inderdaad ook religieus was.
De vissen zitten gevangen in een neppe tropische wereld....
De warmere gevoelens die op dit moment vast zitten lijkt het wel te weerspiegelen.
Al die rijst velden lijkt inderdaad een paradijs.
Gevlucht van het Wiskunde tentamen naar deze plek...
Net als het dorpje.....
Vluchten is geen goede optie zie ik nu in ieder geval...
Ik zou alles een beetje rustiger moeten zien en even alles op orde moeten brengen.
Wat wil ik doen in mijn leven en hoe ga ik mijn examen halen en verder.....
Een tijd met veel onzekerheid en keuzes, en dat ook nog eens in het midden van de puberteit.
De droom is mij nu in iedergeval een stuk duidelijker geworden.
Nogmaals bedankt voor de analyse..
Het heeft mij vooral deze keer weer erg geholpen.
Ce