Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum

Ontspoorde pubers

Ce
7 jaar geleden

Ik droomde dat ik met twee vriendinnen bij een lang strand was. We renden langs de kilometers lange boulevear omdat een vriendin iets waardevols had verloren in het moeras wat aan het einde van het strand lag... we renden en renden en iedereen op het strand keek naar ons.
Uiteindelijk sloegen we een straat rechts in toen de boulevaer eindigde... De zee lag links... We renden een gebouw in want dat was een soort 'poort' naar het moeras waar we uiteindelijk nooit aangekomen zijn.

We waren in een soort bejaardetehuis/rusthuis..
We kwamen daar als jongeren/pubers de rust verstoren. We waren druk en hadden harde muziek..
We renden een trap op naar boven (heel erg snel). Boven aan de trap stond een vrouw die heel boos riep dat we hier niet mochten komen. Ze was erg kwaad en ging de politie bellen. Later rende we een kamer op en daar lag een oude vrouw in bed. We duwden haar omhoog en duwde haar de trap af.... wat vreselijk... echt totaal anders dan mijn vriendinnen en ik zijn... Het leek wel of we de ouderen een beetje leven in wilde geven...
Echt ontspoorde jeugd dat we waren in de droom.... Wat bezielde ons...

Later kwam de strenge vrouw naar boven en liet ons zitten op het bed en vertelde dat we rustiger aan moesten doen. Tot mijn verbazing was ze niet meer boos en uiteindelijk boden wij onze excuses aan en nam ze een selfie met mij.

Hele rare droom waarin ik ook niet mijzelf leek. Het is op het moment wel een beetje chaos in mijn hoofd door mijn studiekeuze stress...
En ik ben echt op een punt in mijn leven dat ik moet kiezen. Ik ga nadenken en overdenken, twijfelen... wordt er helemaal gek van.... puberbrein met chaos erin...
Wellicht te zien in de droom...

7 jaar geleden
Beheerder

De boulevard is waarschijnlijk de levensweg aan het strand dat grenst aan de zee als het onbewuste.
Het moeras is een depressieve toestand waarin je snel stagneert en niet los meer komt uit die zuigkracht.
In de modder is vaak het waardevolle verborgen. (wat niet inhoudt dat je in het moeras moet gaan zinken)
Een bejaardenhuis past niet bij een jeugdig iemand.
Daar ga je niet de boel op stelten zetten.
Het is meer een opschudden van de oude vrouw in jezelf. De drie fasen van het vrouwelijk archetype zitten in iedereen.
Maar de oude vrouw heeft een relatie met de dood. Daar hoor jij als jeugdige niet bij.
De tijd van verzorging en bezinning hoort bij de laatste levensfase.
Jij moet je vleugels uitslaan en het leven nog helemaal leven.

Jung schreef eens dat een oudere die niet bereid is te sterven net zo betreurenswaardig is als een jongere die niet durft te leven.
De oude vrouw de trap afwerpen is het passieve bedlegerige deel van jezelf terug te smijten in het bestaan.
Overigens worden heel wat ouderen teruggezet vanuit de "zorg". Zo van, "het zal ons een zorg zijn".

Dus nadenken en overdenken is een vorm van bezinning.
Vaak kun je alleen maar ondergaan wat het leven je voorhoudt.
Het moeras is als het graf. Verzwolgen door de aarde en de zwartheid.
Je hoort in geen van beide situaties.

Natuurlijk was de oude vrouw boos over die herrieschoppers.
Het ego is vaak een chaoot en rustverstoorder.

Misschien was je alterego bezig de boel op stelten te zetten?
Zo kan het ook de meer extraverte kant zijn die de passieve introverte doorbreekt.
De bedoeling is activeren, wat het kwaad als katalysator altijd zal doen.