Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Ik droomde dat ik in een trein zat. Buiten was het pik zwart donker. in de trein was het gewoon verlicht. De trein leek ouderwets met rode bekleding op de stoelen.
Mijn ex vriend was er ook. en er waren nog 6 andere mensen die ik niet kende. Ik heb ook niet met hun gepraat.
Er was ook een demoon in trein. Hij was zwart en heel groot en harig,zijn ogen waren fel geel en gaven licht. Hij had drie jongen bij zich.( Ik kreeg het gevoel dat het zijn helpertjes waren) d jongens hadden ook licht gevende ogen maar dan heel erg vaal. alsof je er door heen kon kijken.
Als de demoon me aankeek moest ik doen wat hij wou en kon ik me niet verzetten. Ik was niet bang voor hem. Eerst moest mijn ex daarheen, hij ging en kwam snel terug en zei dat er niks aan de hand was. Toen keek de demoon mij aan en moest ik mee. ik probeerde me te verzetten maar werd naar hem toe getrokken.
Toen zat ik samen met de demoon op de grond en en ging in gesprek met hem.(dit was super vreemd want we zaten heel vriendschappelijk op de grond) Ik vroeg hem of hij ooit een mens was geweest en hij zei nee. Ook hadden we het over telepathisch contact. Ik hoorde hem in mijn hoofd en kon terug praten in zijn hoofd.
Ik liep weer terug naar de andere mensen.
Ik wilde een plan maken om hem te verslaan.
Toen stopte de trein in eens bij een perron. het perron was verlicht met TL buizen en was erg licht. Het was wel erg rustig dat het eng was.
Ik werd de trein uitgezet. Er lag in eens een koevoet en ik drukte de de deur van de trein weer open en ging weer naar binnen.
Ineens reden we weer in het donker. De demoon stond tegen over mij en ik overtuigde hem om een menselijke vorm aan te nemen. Dit deed hij. Hij veranderde in een klein kaal mannetje. Ik sloeg hem op zijn hoofd met die koevoet. Hij draaide zich om en wou weg rennen maar ik sloeg hem nog een keer (hij had bloed aan zijn hoofd). Toen was hij aan het einde van de trein, Die ineens weer bij een perron stond. Hij stapte uit met zijn helpertjes.
Toen reed de trein ineens weer verder. Ineens waren er van die riemen die je ook in een vliegtuig hebt. Ik hoorde fasten your seatbelts. dus dat deed ik. Ik keek naar achteren naar mijn ex de trein ging om hoog en ik knalde met mijn hoofd tegen het raam. we moesten beide lachen.
het spoor ging recht omhoog en ik hoorde dat geluid wat een achtbaan maakt als hij omhoog gaat. TIK TIK TIK. we gingen erg snel recht omhoog en het werd lichter. Eigenlijk was het een soort avond schemering.
ik zag een soort klif rots. De trein kwam tot stilstand. Aan de kant stond een soort politie vrouw/cowboy. en drie vrouwen. de drie vrouwen stonden netjes naast elkaar. ook stond er een paard vast gebonden met een zadel en zakken met goud aan zijn zadel gebonden.
we moesten een sprong maken op een soort stijger en dan omhoog klimmen. dit was best een stukje maar het lukte me. mijn ex lukte het bijna niet en ik hielp hem omhoog.
Ik klom aan wal en de politie vrouw liep apathisch weg. ik ging haar achter na. Toen ik me omdraaide zag ik dat de vrouwen zweefden en de zelfde ogen haden als de helpertjes van de demoon. ik ging spreuken opzeggen en stuurde ze weg. eerst naar het niks en toen naar beneden. ik leep ineens krachten te bezitten.
We keken met zijn allen naar de trein en zagen een schim uit de treinmachinist zijn hokje komen en naar de andere kant van de trein lopen. de trein reed weg in de zelfde richting als dat hij was gekomen.
Toen regende het ineens en was het donker.
Ik zette ons in een bol(ook met het paard erbij en de politie vrouw) En we liepen in de regen het donker in.
Dit heb ik dus net gedroomd. Ik verbaas me over hoe helder en duidelijk de droom was.
Ik ben helemaal niet bang geweest in de droom.
Ik kan hier zelf vrij weinig uit opmaken. hoe denken jullie hier over?
x tinkerbel
|
Beheerder |
De trein is meestal de levenstrein maar het is ook een horizontaal bewegende liftschacht.
Zelf stuur je de trein natuurlijk niet, je laat je meevoeren.
De "demonen" zijn schaduwkanten van jezelf.
Zodra je daarmee in contact komt wordt je ermee besmet en neemt de agressie over.
Dat escaleert eigenlijk altijd en het is vooral zinloos.
Je vecht namelijk tegen je windmolens.
Dat lijkt allemaal of je superman bent of supergranny maar het is allemaal inbeelding en angst.
De man is niet zo kwaadwillend als je denkt maar jij bent buitengewoon agressief en als je niet bang zou zijn valt er ook niet te vechten.
Vechten met je schaduw maakt hem altijd machtiger en doden kun je hem nooit, ook niet verslaan.
De 3 vrouwen zijn wel veelzeggend want ze hebben goud bij zich.
Nu is dat iets wat heel vaak samen gaat met de schaduw en de vrouwen treden graag in 3 tallen op.
In het duister huist het hoogste licht en dat houdt in dat je in de modder goud kunt vinden.
Met het doden van de draak/schaduw verlies je echter tegelijk het goud.
De 8 baan is een escalerende stunt die wel past bij een opgefokt ego.
Maar de droom speelt graag spelletjes. De hybris zal ten val komen.
Het is immers niet gewoon om zulke stunten uit te halen en ze vreten ook energie.
Het ego overschat zichzelf graag. Maar je hoort met 2 beentjes op de grond en niet ins blauwe hinein.
Overigens is het goud net zo zwaar als lood en dat zou je goed aan de grond kunnen houden.
Het goud zijn de levenslessen in de stoffelijke wereld.
Wie die verguist en het "hogerop" zoekt, mist die leerschool.
Ik noem het wel "stofgoud".
Een parabel heeft het over de schat in de akker en terecht.