Arrogant

[quote]Ik was op de grond buiten naast een hoge toren.
Er werd mij vertelt dat ik naar boven moest.
Ik nam de lift naar boven.
Daar keek ik uit over een grote groene omgeving.
Ik zag helemaal beneden mensen staan.
(Hier uit zou je denken dat ik me verheven voel o.i.d. maar ik voel me juist onzeker).[/quote]
Het uitkijktorentje of de ivoren toren?
Het is een vorm van escapisme, (vluchtheuvel), of een adelaarsnest.

[quote]Ik riep mensen gedag die beneden liepen.
Later zat ik in een trein die over een soort rangeer terrein reed.
Overal waren wissels en zag ik oude vracht treinen.
Het was een beetje industrieel....
Het grappige was dat de trein even moest stoppen voor een vrouw.
Die een plant naar ging zetten op het naastgelegen spoor!
Het was het enige groen daar en het was nog maar een klein plantje.
Heel grappig beeld... Symbolisch?[/quote]

Dat rangeer terrein is een bekend beeld.
Het is vergelijkbaar met het labyrint van het onbewuste maar ook een keuzemogelijkheid van het leven met al zijn sporen.
Vrachttreinen wijzen op (oude) ballast en werken.

Industrieel is kil en kaal, staal, Unheimisch. Vast niet aangenaam.
Inderdaad, op dat onherbergzame terrein ontbreekt elke natuur of gevoel.
Een plantje is de kiem van een nieuw begin.
Het kan geen kasplantje zijn want dat houdt het niet uit op dat terrein.

[quote]Later was ik in de stationshal en liet iemand sigaretten op de grond vallen.
Ik pakte ze op en hield ze voor mezelf....
Later kwam de vrouw naar me toe om te vragen of ik ze gezien had want ze waren voor haar vader.
Ik zei dat ik het niet wist.
Ondertussen stak ik een sigaret op en rookte deze op.
Er zat helemaal geen smaak aan en het was alleen maar een beetje rook wat ik in en uit ademende.
Ik voelde me na de eerste sigaret schuldig maar ik kon de vrouw niet meer vinden.
In dromen ben ik vaak een ander persoon qua denken en doen..... heel naar ook soms...[/quote]

De stationshal is weer een keuzemogelijkheid.
Wat moet je met sigaretten? Rook is pneuma of geest.
Misschien was het "dampen".

(hemel hier is een winkel "voor al uw dampbenodigdheden".)

[quote]Later was ik buiten en was er een soort nagebouwde grot waar beroemdheden optraden.
Ik zag een actrice uit een serie, ik vond het leuk dat ik haar zag maar ze ging vrij snel alweer weg naar haar volgende optreden.
Daarna liep ik weg door een groene tuin met palmbomen. (Hollywood sfeer)....[/quote]

Doet wat denken aan klatergoud. Niets is echt in Hollywood.

[quote]De actrice kwam trouwens een beetje arrogant over...
De droom staat ook een beetje in het teken van egoïsme en arrogantie denk ik....
Maar waarom, dat zou ik niet weten..
Misschien moet ik soms wat minder onzeker zijn en minder faalangst hebben? [/quote]
Een artiest moet wel een extravert type zijn en dat ben jij niet.
Zeker is dat een stukje narcisme.
Ik zeg vaak, een snufje van peper maar het hoeft niet Mexicaans hot te worden.
Dat de droom een beetje arrogantie aangeeft is mogelijk zoals het verheven zijn boven de massa in die fallische toren.
Geeft het beeld van je nek uitsteken en dan omlaag roepen van "kijk mij eens?"
Ik zie jou nog niet op een podium staan, maar "wie weet?"
Sommige acteurs spelen introverte rollen.

Maar waarom zou een diva van het witte doek naar jou omzien?
Die zijn meer op eigen glorie gericht. Hollywood is een grote illusie. Eigenlijk een droomwereld.



1 keer bewerkt. De laatste keer was 6 jaar geleden door Sheherazade.

Je ziet in elk geval heel goed in wat "zweven" kan zijn.
Sommige mensen mag je een beetje stimuleren anderen hebben dat van zichzelf al te veel en die moet je dan wat afremmen.
Dus iemand die de "hoogte" in wil en daarbij aangemoedigd wordt verliest al snel de grond onder de voeten.
(Dat laatste gebeurt vrijwel altijd op zweefclubjes waarin de waan als "gave" wordt betiteld en elk aan zijn ballonnetje met Helium hangt .)

Vraag mij iets af? De uitkijktoren zou een overzicht kunnen opleveren maar daar maak je geen gebruik van.
Je ziet dus niet waarheen die sporen leiden. Overigens denk ik niet dat je zelfs dan het doel zult zien.
Daartoe zijn de mogelijkheden te veel en de wisselvalligheden in het leven te grillig.
Je zou de toekomst moeten kennen en gelukkig weten we die niet, (want de minder leuke dingen horen we liever niet).

Toneel spelen (Rollenspel) is wel een prima manier om uit de kast te komen.
Het is heel confronterend maar ook heel bevrijdend en je leert er kanten kennen van jezelf en de anderen.
In de maatschappij worden permanent rollen gespeeld. Eigenlijk is iedereen een acteur, sommige heel slechte.
We noemen het de "persona", dat is het masker dat men draagt, zoals in de Griekse spelen.

Dus ja als je in de pedagogie wilt gaan werken zul je dat wel tegenkomen.
Voor publiek is het heel wat moeilijker. Een zaal is nu eenmaal een willekeurige verzameling mensen met onvoorspelbare reacties.

Niet voor niets dat veel artiesten plankenkoorts kennen en allerlei rituelen en mascottes nodig hebben om hun zenuwen en angsten te beheersen. Het doet denken aan de nieuwe kleren van de keizer van Oscar Wilde. De keizer showde zichzelf naakt (of in zijn ondergoed) en er was maar een kind dat de waarheid zag en hem letterlijk in zijn hemd (of blote gat) zette. De rest deed alsof zijn laatste mode een succes was. Een kleermakertje had hem zulke verfijnde stoffen aangepraat dat het alleen voor de meest delicate geesten zichtbaar zou zijn. (ijdelheid/vanitas). Wilde bespotte daarmee zijn kwelgeesten in een politieke satire.