Vannacht had ik een droom die ik wel vaker heb: waarin ik een kind pijn doe. Het is meestal een jongetje, hoewel ik dat zelf nooit ben geweest. Ik begreep dat als je over een kind droomt, het over jezelf gaat als kind. Maar hoe zit dat dan als het kind een jongen is wanneer je zelf een vrouw bent?
Ik droom dat ik het kind pijn doe. Slaan, zijn hoofd vermorzelen, zijn ledematen verdraaien, weggooien, soms steken met een wapen of van een gebouw af gooien. Heel naar allemaal. Ik had het er laatst over met iemand die me vroeg waarom ik dat in die droom allemaal deed. Ik legde uit dat ik voelde dat het kind een grote bedreiging was. Het was het kind of ik. Ik was bang van het kind, vreesde voor mijn eigen leven als ik dat kind in leven liet.
Vannacht dacht ik tijdens de droom ineens aan dat gesprek en ik liet ik het kind los. Stopte met het pijn te doen en dood te maken. Het kind wilde bij mij op schoot zitten. Ik was er nog steeds bang van (ik was bang dat het me zou bijten), maar ik liet het toe. Het kind keek me niet aan, was boos op me, maar bleef even zitten en legde zijn hoofd op mijn borst. En toen was het ineens weg. Ik voelde geen liefde voor het kind, was blij dat het verdween.
Wat kan ik nog uit deze droom halen, behalve dat ik het kind in mezelf niet accepteer?
