Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Vannacht had ik een droom die ik wel vaker heb: waarin ik een kind pijn doe. Het is meestal een jongetje, hoewel ik dat zelf nooit ben geweest. Ik begreep dat als je over een kind droomt, het over jezelf gaat als kind. Maar hoe zit dat dan als het kind een jongen is wanneer je zelf een vrouw bent?
Ik droom dat ik het kind pijn doe. Slaan, zijn hoofd vermorzelen, zijn ledematen verdraaien, weggooien, soms steken met een wapen of van een gebouw af gooien. Heel naar allemaal. Ik had het er laatst over met iemand die me vroeg waarom ik dat in die droom allemaal deed. Ik legde uit dat ik voelde dat het kind een grote bedreiging was. Het was het kind of ik. Ik was bang van het kind, vreesde voor mijn eigen leven als ik dat kind in leven liet.
Vannacht dacht ik tijdens de droom ineens aan dat gesprek en ik liet ik het kind los. Stopte met het pijn te doen en dood te maken. Het kind wilde bij mij op schoot zitten. Ik was er nog steeds bang van (ik was bang dat het me zou bijten), maar ik liet het toe. Het kind keek me niet aan, was boos op me, maar bleef even zitten en legde zijn hoofd op mijn borst. En toen was het ineens weg. Ik voelde geen liefde voor het kind, was blij dat het verdween.
Wat kan ik nog uit deze droom halen, behalve dat ik het kind in mezelf niet accepteer?
|
Beheerder |
Het innerlijke kind hoeft niet van hetzelfde geslacht te zijn.
Omdat bepaalde kanten niet voldoende bewust zijn geworden en dan met name die van het andere geslacht komt het in beelden tot uitdrukking die in de oppositie gaan. Zo is de vrouwelijke kant bewust maar de mannelijke eigenschappen zijn meer onbewust en dus is het een jongetje.
Het kind staat hier symbool voor een ontwikkelingsfase en kan ook transformeren naar een meer de leeftijd aangepast beeld of zelfs de oude man.
Kind en oude man gaan overigens vaak samen als archetype omdat de dood logischerwijze terug voert naar het kind als nieuwe fase.
Zoals ook het oude jaar als oude man sterft en het kind tijdens "Kerst" (wintersolstitium) geboren wordt als het nieuwe jaar.
Het kind is niet vijandig maar het ego vreest het zoals de jaloerse Herodes de kinderen van Bethlehem liet ombrengen (nooit bewezen mythe).
Het wees-kind is een archetype en kan ook het Zelf uitbeelden dat wel degelijk een bedreiging van het ego is omdat het veel meer omvat.
Dat kind is dus geen echt kind maar een symbool.
De verwaarloosde delen in jezelf moeten worden gevoed en gekoesterd anders worden ze vijandig of verhinderen je verdere ontwikkeling.
Waarom moet het kind zo mishandeld worden en gedraag jij je als boze heks of stiefmoeder. Wat haat je in jezelf?
Wat kan het kind eraan doen? Het is immers machteloos tegenover een volwassene.
Misschien wil je het kind of je jeugd doden? Dat zal geen van beide lukken.
Je kunt onmogelijk iets wegnemen dat bij jezelf hoort.
Waar komt die woede en angst vandaan?
Een kind verlangt immers alleen naar liefde en aandacht.
Zonder het kind zul je nooit gelukkig zijn.
Verder staat het ook symbool voor nieuwe ontwikkelingen en talenten die jij de nek wilt omdraaien.
Daarmee amputeer je jezelf als op een Procrustusbedje.
Dankjewel voor je uitgebreide reactie. Je stelt veel vragen waar ik eens goed over na moet denken.
Droominfo is een droomwoordenboek waar je zelf de betekenis van je droom kan vinden. Je kunt ook over je droom praten op ons forum. Zo krijg je een beter inzicht in je persoonlijke relaties, kan je de dag makkelijker verwerken en krijg je een ongecensureerde blik op je werkelijke gevoelens.
Droominfo, © 2024