Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Ik had vorige week een droom die me niet los laat;
Ik droomde dat mijn zusje in de rand van een brede dakgoot zat, die vol zat met helder water. Ze liet zichzelf achterover in het water zakken en liet zichzelf daarin sterven. Ik zag het niet gebeuren, maar realiseerde wel dat het zo moest zijn gegaan toen ik haar daar vond. Ik was heel praktisch de uitvaart aan het regelen en was er enorm druk mee. Ikmoest wat voordragen in de kerk over har levensloop, toen ik werd overvallen door emoties; toen realiseerde ik me pas dat ik niet alleen mijn zusje was verloren maar ook mijn beste vriendin en ik was volledig overstuur en radeloos verloren.
Kan iemand me vertellen wat deze droom me verteld?
Beheerder |
Het gaat om iets dat als rouw wordt gevoeld.
Alsof je je ziel bent verloren.
Het zusje is in de goot terecht gekomen.
Het kan om een werkelijk verlies gaan of om delen van jezelf die in het onbewuste zijn belandt.
In dromen gaat zelden iets echt dood. Het zijn immers beelden.
Maar iemand kan symbolisch wel als dood aanvoelen. (onbewust/vergeten/afstand)
Bedankt voor je reactie. Ik kan me wel wat voorstellen bij dat verlies/ afstand.
Ik had het idee dat het heldere water waarin zij zichzelf onderdompelde ook betekenis had, en dat ik er pas zo laat emotioneel op reageerde. Maar wellicht kom ik er nooit achter :)
Thanks again!
Beheerder |
Het achterover zakken kan een symbolische doop betekenen.
B.v. als een oud ik moet worden afgelegd (sterfscène).
Dat kan een overgang zijn naar het onbewuste, maar ook naar de geestelijke wereld.
Je zou het als symbolische teruggave aan de oermoeder kunnen zien.
Een doopvont heet letterlijk de Uterus en dient dezelfde symboliek.
Het water is immers de levensstroom.
Water is altijd geassocieerd met de vrouw door vruchtwatersymboliek, eb en vloed, Maandstonden enz. (Maan als vrouwelijk beeld)
In oude tijden lieten ze zich zo lang onder water houden dat ze een BDE ervoeren. Daartoe bestonden (en bestaan nog steeds) speciale bronnen en waterbassins. Veel kerken of tempels zijn over zulke heilige bronnen heen gebouwd.
Tijdens een verdrinking vliegt het leven als film in een flits voorbij, maar ook kan de andere kant doorkomen.
Dat is wat ze met 2 maal geborenen bedoelen. Het besef dat er meer is dan het tast-, meet- en zichtbare.
Dat heeft dan niets met vergeving en zulke onzin te maken maar puur met inwijding of hoger bewustzijn.
De "heidenen" deden het immers als eersten. Zullen ze vast niet toevallig hebben uitgevonden.
Het zet me wel aan het denken. Mijn zusje heeft last van depressieve periodes, waardoor ze zich soms tijdelijk afzonderd. Ik droomde dit voordat ze me vertelde dat ze een week in stilte retraite ging om te proberen om weer bij zichzelf te komen omdat ze niet weer met medicatie wil starten. Ik vind het wel een belangrijke droom zo al met al. Ik ga proberen om er lering uit te trekken.
Beheerder |
Je kunt het "toeval" noemen of synchroniciteit maar "toevallig" lees ik weer eens het boekje van
Dr. Jean Shinoda Bolen over godinnen in elke vrouw. (Er bestaat er ook een voor de oudere vrouw)
De schrijfster reist onder andere naar de beroemde kathedraal van Chartres (Chartreuze / kamer/ kluis/ kluizenaars). Daarin bevindt zich een labyrint en een heilige bron.
Deze heilige bron is beslist van "heidense" oorsprong en staat niet toevallig op een leylijn.
Het labyrint is ook oeroud als Heidens gebruik en kwam al ver voor het Christendom voor in de mysteriën.
Verder komt het Roosvenster ter sprake dat aan de godin is gewijd. Niet specifiek Maria maar ook Venus/Astarte/Afrodite/ Isis enz. enz.
Het labyrint is ook een roosmotief van meditatie. De roos is de "liefde", baarmoedersymboliek, het hart, Eros.
Duidelijk spelen hier het water en de "grot" een essentiële rol, terugkeer naar de oermoeder in vele gedaantes en benamingen.
Zelfs de kathedraal is de symbolisering van het vrouwelijke lichaam. Zoals Campbell terecht opmerkt is de deur de vagina.
We gaan dus symbolisch het moederlichaam binnen. Grotten of doorgangen in een rots hadden ook deze betekenis als symbolische baarmoeder.
Jung meende dat depressie veroorzaakt werd door de ziel die zijn opdracht of zin niet heeft gevonden of is verloren.
Dat kan worden hersteld door bezinning en een symbool dat sterk genoeg inspireert om de verloren gegane energie terug naar het bewustzijn te lokken. Volgens hem zouden diegenen herstellen die een religieuze instelling terugvonden. Dat houdt niet per se een officiële confessie of religie in, maar iets als een devotie of toewijding aan een hoger doel, of een lot, of een opdracht die hen zo boeit dat ze er letterlijk hun leven aan willen wijden. Men gaat een relatie aan met zichzelf en de diepere bronnen van de ziel. (De ziel als het water)
Dat kan in geval van een retraite waar ook, in rust, meditatie enz. duidelijk worden.
De zinloosheid van het leven dat getekend kan zijn door negatieve ervaringen kan iemand knakken.
De materialistische hectische jacht naar nergens kan geen zinvol doel zijn. Mensen hongeren naar meer, maar vergeten dat die honger onlesbaar is in het lege, van het mysterie ontdane leven. Dat is ook precies de bedoeling van het materialisme dat mensen afkeert van hun werkelijke Zelf en doet vergeten, net als in sprookjes, dat er meer is. Dan moet de held op zoek naar het "reddende medicijn". Het is de tijd waarin de koning of koningin ziek wordt en het land verdort. (depressie) Het heersende principe is dan niet meer geldend. Gouden bordjes en bestek of copieuze maaltijden en luxe geven geen bevrediging meer. (epicurisme)
Daarom zijn mensen op zoek naar zingeving. Dat kan een terugtrekking zijn uit het bestaan in natuur, de stilte, of een klooster enz.
(Maar het mag geen vlucht zijn uit de realiteit). Toch zijn er nog altijd mensen die kiezen voor een leven van afzondering omdat ze zich niet kunnen vinden in de formules die ons als toverspreuken worden voorgehouden in dit vluchtige bestaan.
Depressies hebben vele oorzaken en verschijningen.
Deze droom kan zeker zeer zinvol zijn.
*"Een licht voor jezelf" van Jack Kornfield, aanrader. of "de Ontembare vrouw", van Clarissa Pinkola Estés.
2 keer bewerkt. De laatste keer was 6 jaar geleden door Sheherazade.