School van m'n zusje

Droomde dat ik op de oude school van m'n zusje was ( middelbare school) en dat zij een presentatie gaf en ik in het publiek.
Daarvoor had ik met m'n zusje een gesprek over dat ze het best chaotisch vond dat de school zo groot was en dat ze tijdens de les wisselingen het vaak niet haalde om op tijd in de volgende klas te kunnen zitten.

Na dat de presentatie af was sprak ik met de receptie van de school en die liet mij zien dat ze daar met de computer alle whatsapp gesprekken van alle studenten kunnen lezen, kwam er dus op neer dat je daar op school totaal geen privacy hebt

Ik kan dit zeer goed plaatsen.
Ik zelf twijfel of een paranoide persoonlijkheidstoornis bestaat.( aangezien zorg instanties alles labelen wat ze niet begrijpen)
Ik ben zelf een indigo, (in het kort dit houdt in dat ik snel door heb of mensen echt of schijnheilig zijn, en ook het niet om kunnen gaan met gezag etc, en vanaf jongs af wist ik al dat dit leven een corrupt zooitje was)
(ook al mijn 6 zintuigen zijn bovennatuurlijk sterk en ik ben hsp)

Kunt u een verstandige optie voor mij gissen ?



5 keer bewerkt. De laatste keer was 6 jaar geleden door angel maria.

In Paranoia zit vaak een stukje hoogmoed (hybris) en machtsfrustratie.
Het voert te ver om te menen dat b.v. een persoon, of op groter vlak een overheid een legertje ambtenaren zou inzetten om een gewone burger op de voet te volgen. Andere voorbeelden zijn de beïnvloeding- of betrekkingswanen. Waarbij geheime krachten en magisch denken een rol spelen.
Het is niet zo dat, degene die aan paranoia lijden zo belangrijk zouden zijn, zelfs niet innerlijk.
Maar de gerandomiseerde inbeelding achtervolgt te worden, of de verdenking naar de omgeving van b.v. bespied te worden is een angstscenario, vaak van gegeneraliseerde anticiperende angsten. Kenmerkend zijn de complottheorieën die zo waterdicht worden geweven dat er geen speld tussen te krijgen is, want tegen een echte waan is geen enkel verstandig argument werkzaam.

De vraag is dan, wanneer en waardoor is de waan ontstaan?
Soms beseft men wel dat het een waan is, maar blijft desondanks hardnekkig geloven in zijn verdenkingen en angsten.
Het helpt dus niet om met meer realistische voorstellingen aan te komen.
Zelfs intelligente mensen die best in staat zijn om hun eigen waandenkbeelden te analyseren blijven steken in hun overtuigingen.
Waarmee ik maar wil aangeven dat de mens geen waan heeft, nee, de waan heeft de mens in zijn greep.

De wortels van de waan kunnen in een trauma huizen, want dat wekt vaak een hyperalerte staat op, waarbij alles moet worden gecontroleerd.
Het is een grote vesting tegen angsten. Maar helaas, wie zich afsluit en opsluit in zijn cel houdt de angst als enig gezelschap over en dat is erger dan de realiteit onder ogen willen of durven zien. De realiteit laat zich niet controleren en zit vol verrassingen.
Dat nu is wat men vreest want het valt buiten de controle. In feite neemt de waan de plaats in van de almacht. Het is een projectie van wat de lijder aan de waan zou willen, "almacht". Wat hij anderen toedicht of verwijt zou hij het liefst zelf willen zijn.
De totale controle.

We leven in een maatschappij waar overal gespioneerd wordt en we worden begluurd door miljoenen camera's. Gegevens worden massaal opgeslagen. Erger dan de Stasi en de KGB dat ooit deden of konden.
De controle is zover geëscaleerd dat we in een Orwelliaanse wereld terecht zijn gekomen. Het is dan ook geen wonder dat er steeds vaker paranoia ontstaat. De staat op zich is compleet ziek en paranoïde geworden. Dat kan alleen maar uitlopen op een dictatuur. (volgens plan)
Angst is de beste manier om de bevolking te controleren (Stalin).

Wie paranoïde is zou zelf vaak dictator willen zijn om alle mogelijkheden in handen te houden. De meeste dictators zijn dan ook paranoïde geworden. Hun duistere onbewuste maakt zich meester van hun leven. Ze zijn in feite krankzinnig (waan-zin). Daarom zijn ze vaak zeer bijgelovig (zoeken steun bij een religie voor hun onderdrukte slechte geweten) of houden rituelen of ijzeren regels. Zoals militaire parade's (fallische macht) of allerlei maatregelen om hun angsten uit te bannen.
Er zijn ook kleine dictatortjes die te zwak of te laf zijn om zulke wensen te koesteren en zich dan omringen met een netwerk van beveiligingsmaatregelen en taboes.

De huidige "open" cultuur smijt alles op straat, alsof er niets te vrezen valt. Dat is tamelijk naïef.
De paranoïde mens verkrampt onder deze "openheid" en sluit zich juist af.

Wie een verleden heeft gekend van b.v. misbruik of geweld kan paranoïa ontwikkelen, maar er zijn meerdere mogelijkheden.
Gedragstherapie kan soms resultaat opleveren als de vrees door exposure in vivo wordt afneemt.
Echte paranoia laat zich moeilijk behandelen omdat ook met de beste wil de hulp wordt gewantrouwd.
Als het basisvertrouwen in de jeugd is beschadigd kan het levenslange gevolg paranoia zijn.
Het kan ook ontstaan door hersenletsel of een voorbode zijn van schizofrenie of dementie.
Ik ken daarvan meerdere hopeloze voorbeelden.

Het probleem is dat de gedachten vaak afdwalen naar scenario's die niet beantwoorden aan de realistische situatie.
Verder is de vaak rijke fantasie een oorzaak waardoor men de ingebeelde scenario's als realistischer voorstelt dan de werkelijkheid is.
Iets is niet zoals het is, maar zoals men zich dat voorstelt. Het verbuigen van de realiteit of waarheid wordt dan een doel op zich.
Wat inhoudt dat ze onbewust wel degelijk weten dat het niet klopt maar daarom des te hardnekkiger moet worden verdedigd.
*(Typerend voor de religieuze waan)

Wat een vorm van koppigheid kan inhouden die alle grenzen te buiten gaat.
Als ze diezelfde koppigheid op anderen uitleven ontstaat de tiran.

Overal is wel een bewijs te vinden voor de geldigheid van de waan, maar de paranoïde mens heeft een tunnelvisie en ziet overal spoken.
Het ontgaat hem dat er ook vele mooie en betrouwbare mensen bestaan en niet alles kwaadwillig is. Hij is niet in staat te relativeren, maar neemt het te absoluut. Dat is precies de inflatie die het complex hem oplegt en daarbij verdwijnt als regel de humor en zelfspot, niet de minste kritiek wordt verdragen. Niet zelden ontsteekt het een woedeuitbarsting als de "valse overtuiging" niet wordt ernst genomen of zijn/haar versie wordt betwijfeld.
Het is precies de parabel van de grot van Plato.

Paranoia kan ontstaan door drugsgebruik.



2 keer bewerkt. De laatste keer was 6 jaar geleden door Sheherazade.

Denk niet dat de verlossing ligt in de drugs want je gaat je nog meer geïsoleerd voelen en wanen voeden.
Drugs kunnen afsplitsingen in de geest veroorzaken die niet meer te helen zijn.
Trauma's kunnen dat ook. Het werd als experiment uitgetest in psyops en mindcontrol programma's. (MK Ultra b.v.)
MPS kan een ongeneeslijk gevolg zijn.

Het zijn juist de sterke geesten met een groot realiteitsbesef die zulke trips kunnen verdragen zonder krankzinnig te worden.
Er is immers heel wat moed nodig om de draak binnen te gaan of te bestrijden.
Een bad trip kan je waan nog aanzienlijk verergeren.
Antipsychotische medicatie kan blijvende gevolgen hebben niet zelden de zaken nog verergeren met een paradoxaal irreversal effect.
Pshychofarmaca zijn riskant omdat het nooit van tevoren is te zeggen hoe iemand reageert. Bovendien weten ze nauwelijks of en waarom een medicatie iets bewerkt.

Angsten zijn medicatief niet echt te bestrijden, het is meer een staat van verdoving oproepen (sedatie).
Maar dat is geen oplossing. Bekend is ook dat medicatie soms tot suïcidaal gedrag of geweld aanzet.
Navelstaren moet vermeden worden want men is immers overgeleverd aan zijn angsten door alles wat onbewust spookt.
Beter is het iets reëels te gaan doen b.v. schilderen of wat klussen (aarden)
Er zijn redelijk veilige handelingen te bedenken waarin de paranoïde mens rust vindt, b.v. dieren verzorgen.
Als de waan zeer ernstig is is de prognose niet best. Dan is men immers zeer beperkt.
Echter je bent hier heel direct en open dat pleit absoluut tegen een sterke paranoïde waanvorming.
Het gaat er om wat je probeert te vermijden. Een paranoïde persoon kan b.v. op een bepaald vlak paranoïde zijn maar desondanks redelijk goed functioneren. Pas als het complex getriggerd wordt of het taboe geschonden ontstaan de problemen.
Ga dus in de eerste plaats eens na op wat voor momenten je angsten worden geactiveerd.

Soms is daar echt een direct verband in te vinden met een eerdere reële angst.
Het verschil is dat een Paranoïde angst irreëel of zwaar overdreven is.
Iemand die bang is van Marsmannetjes b.v. lijdt duidelijk aan een irreële angst.
Angst voor een vliegtuigongeval is nog realistisch te noemen, maar vliegen is nog steeds de veiligste manier van reizen.
Beetje vergelijkbaar met hallucinaties en pseudo-hallucinaties. iedereen ziet weleens een bosje voor een persoon aan, dat is een pseudo-hallucinatie. Of iemand "ziet" een bekende, maar bij nader inzien is het toch iemand die erop lijkt.
Hallucinaties hebben is iets zien wat niet reëel is of kan zijn. Maar voor de persoon met de waan wel overtuigend kan zijn.
Religieuze wanen b.v. die de heiland zien in de wolken.

De permanente bedreiging is een strategie die men tegenwoordig hanteert om allerlei impopulaire maatregelen door te drukken.
Door b.v. de angst voor terrorisme te gebruiken om vreedzame mensen alle rechten af te nemen.
Of de fictieve dreiging van het zoveelste "gevaarlijke" virus om de verkoop van op zich schadelijke vaccins te promoten.
Voor een paranoïde mens is dat een "dag-merrie" want het bevestigt zijn waan.



1 keer bewerkt. De laatste keer was 6 jaar geleden door Sheherazade.