Vannacht had ik een droom waarin ik in een soort van school was beland, de school zelf was een heel groot kasteel. Toen ik naar buiten liep was ik heel erg moe, ik kon mijn ogen niet openhouden. Ik was ook op het grasveld helemaal alleen en de andere kinderen waren aan het spelen (de kinderen zelf waren allemaal heel erg jong terwijl ik veel ouder ben dan die kinderen maar in mijn droom was het heel normaal, alsof ik zelf kind was) toen liep ik ergens over het grasveld en was ik zo moe dat ik echt moest gaan zitten, en daarna viel ik neer op het gras van moeheid. Ik kon mijn ogen nauwelijks openen, toen zag ik vanuit mijn kleine ogen een paar leraren vanuit het raam kijken. Ik was helemaal uitgeput en wou dat iemand me hielp, de andere kinderen zagen helemaal niks dat ik op de grond lag. Toen kwam er een leraar naar buiten rennen en vroeg hoe alles met me ging. Ik zei dat ik heel erg moe was en dat ik het echt niet meer kon volhouden
Vervolgens gebeurde er rare dingen: ik lag op het gras met mijn ogen dicht naast de man en hij vroeg of ik wou luisteren naar een verhaal dat hij vertelde, terwijl hij het vertelde gewoon mijn lichaam uit zichzelf een beetje zonder iets te doen. Hij zei dat ik heel moe was omdat ik teveel dingen had meegemaakt. Maar het rare was, al die tijd dat ik op de grond lag met mijn ogen dicht kon ik toch zien. Het was net alsof ik gewoon een beeld kreeg doorgestuurd, ik zag al die tijd nog dat geen enkel kind naar me keek en tijdens het gedeelte waarin mijn lichaam begon te bewegen keek ik naar de wolken. Daarna werd ik naar binnen gehaald.
