Samen met iemand (een vriendin,moeder?) staan we aan de tuinpoort van het ouderlijk huis en openen het.We kijken meteen de achtertuin in en onze aandacht wordt gelijk getrokken door het ruisen van de zachte wind helemaal achter links in de tuin,heel rustgevend en kalm waait het in die hoek..het trekt onze aandacht en we blijven verlangend kijken.
Dan herken ik de achterkant van het huis,zo ook linksboven ,het dakraam en de kamer waar ik vroeger sliep en uitzicht over de tuin had.Ik herken alles.Ook de moestuin achter in die we er vroeger hadden.Het is licht (alsof heel vroeg in de morgen,net geen schemer, en ook geen klaarlichte dag).
We besluiten de tuin in te gaan,waarschijnlijk met de bedoeling om helemaal achter in de tuin te komen, maar plotseling is het pikkedonker en zie geen hand meer voor mijn ogen,schuifelend en tastende lopen we verder,tot aan het trapje halverwege de tuin.Daar is dan plots een klein fel lichtje of bungelend? lampje dat ons bij schijnt zodat we net kunnen zien waar we onze voeten neer zetten maar dat is dan ook alles ,het is nog steeds pikkedonker.
Hier ergens wordt ik wakker ,enigszins verontrust.
Vooral dat waaien achter in die tuin en de sfeer staan mij helder bij.
Ik vraag mij af wat de betekenis kan zijn.
