Droomde vanacht in intens detail dat ik met m'n familie op vakantie was. We reden door een kloof met mooie oude bouwwerken erin gebouwd(gezichten oa, leek niet op iets herkenbaars/realistisch achteraf, maar toch had ik het in die droom eerder gezien). Daarna gingen we een toren op, en eenmaal boven braken de leuningen af ofzo, ik hing dus boven een afgrond van een paar honderd meter aan wat gammel ijzer, na een paar minuten eng geworstel kreeg mn pa het eindelijk voor mekaar om me terug te trekken.
Toen ik wakker werd dacht ik meteen aan een droom die ik eerder had, waarin ik op een soort zwevend eilandje een paar km boven het land door de natuur liep met wat mensen en ineens bijna van een afgrond kukelde, maar mezelf net kon redden, of iemand anders me redde(vergeten). Die droom was net zo intens en helder.
2 keer dus ongeveer hetzelfde: onrealistische omgeving, en bijna vallen, met dezelfde emotionele en visuele intensiteit.
Iemand een idee betreffende onderliggende psychologische kwesties? Ik heb er weinig verstand van. :)