Eigenlijk zou je elke dag moeten leven alsof het de laatste is, in de zin van zo intens mogelijk.
Feitelijk is het immers elke dag mogelijk dat je iets overkomt.
Wie in anticiperende angsten leeft, leeft niet.
Het leven is nu eenmaal een risico wat je moet nemen.
Dood gaan in dromen is onbewust worden of een depressie (als dood zijn, geen vreugde of verdriet kennen, niets meer voelen).
Je moet inderdaad kiezen, want anders vloeit het leven voorbij. Er is geen terugkeer mogelijk.