Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Deze droom lijkt eigenlijk wel een sprookje, en er zitten veel overeenkomsten/transformaties in met deze droom: http://www.droominfo.nl/phorum/read.php?2,30929,30976#msg-30976
Ik sta ondergronds, vlak bij een rivier. Ik sta onder een kasteel, en alles is van donkerblauwe steen. Het is er donker. Voor mijn neus staat een rij ridders, wachtend op een zegening van de paus. De ridders moeten één voor één plaatsnemen in een troon, tegenover een troon waar een halfverteerd skelet in zit. De paus heeft blauwe plastic handschoenen aan en laat de ridder de hand van het skelet vastpakken. Ik bedenk mij dat het niet hygiënisch is en dat het vastpakken van de hand koud is. En waarom heeft de paus wel beschermende handschoenen aan?
Vervolgens voert het houten schip met de ridders erin weg. Iemand vertelt mij dat het eigenlijk niet kan, omdat het schip overbeladen is. Zelf sta ik op de kade het schip na te kijken en na te denken.
Het schip komt aan op een groen eilandje om de prins te helpen. De prins is een arrogante zak en zijn gezicht staat op onweer.
De ridders staan om de prins heen en ze lopen door een moeras. De zon schijnt helder en de lucht is helderblauw. De ridders worden een voor een neergeschoten door pijl en boog uit onbekende hoeken. Echter één ridder, een zeer onzekere ridder, blijft net onder de rand van het eiland en de pijlen ketsen af op de rotsen. Hij is de enige ridder die nog is overgebleven.
De avond begint te vallen en ze verstoppen wat takken onder een deken, als afleidingsmanoeuvre. Dat lukt. Vervolgens gooien ze de deken op het vuur en blijven de ridder en de prins om het vuur zitten.
Ik heb gepoogd om de droom te verklaren, maar er zijn veel tegensprekende symbolen in deze droom en ik kan er geen samenhang in maken.
De rivier staat voor mijn levensweg, het kasteel voor voorspoed. De ridders symboliseren eerlijke en betrouwbare personen. Zij gaan één voor één in een troon zitten: macht, leiderschap en autoriteit. Ze drukken een hand met een skelet: een confrontatie met iets dat nog niet helemaal ontwikkeld is. Het wordt begeleid door een paus (spirituele begeleiding), maar die is voorzichtig om de confrontatie aan te gaan.
Het schip met de ridders vaart vervolgens weg, en ergens ben ik verdrietig. Ik heb teveel hooi op mijn vork genomen.
De prins staat voor erkenning en wordt beschermt door ridders. De prins is zonder de ridders niet blij.
Het moeras staat voor onzekerheid, maar de zon breekt door. Echter wordt de bescherming één voor één afgeschoten. De onzekere ridder - dat zal ik wel zijn - blijft over: de pijlen - kritiek - worden afgeketst.
Om verder te komen (maar waar naartoe?) leiden ze de onbekende wezens af. Vervolgens wordt de deken op het vuur gegooid: een afsluiting.
|
Beheerder |
[quote]Ik sta ondergronds, vlak bij een rivier. Ik sta onder een kasteel, en alles is van donkerblauwe steen. Het is er donker. Voor mijn neus staat een rij ridders, wachtend op een zegening van de paus. De ridders moeten één voor één plaatsnemen in een troon, tegenover een troon waar een halfverteerd skelet in zit. De paus heeft blauwe plastic handschoenen aan en laat de ridder de hand van het skelet vastpakken. Ik bedenk mij dat het niet hygiënisch is en dat het vastpakken van de hand koud is. En waarom heeft de paus wel beschermende handschoenen aan?
Vervolgens voert het houten schip met de ridders erin weg. Iemand vertelt mij dat het eigenlijk niet kan, omdat het schip overbeladen is. Zelf sta ik op de kade het schip na te kijken en na te denken.
Het schip komt aan op een groen eilandje om de prins te helpen. De prins is een arrogante zak en zijn gezicht staat op onweer.
De ridders staan om de prins heen en ze lopen door een moeras. De zon schijnt helder en de lucht is helderblauw. De ridders worden een voor een neergeschoten door pijl en boog uit onbekende hoeken. Echter één ridder, een zeer onzekere ridder, blijft net onder de rand van het eiland en de pijlen ketsen af op de rotsen. Hij is de enige ridder die nog is overgebleven.
De avond begint te vallen en ze verstoppen wat takken onder een deken, als afleidingsmanoeuvre. Dat lukt. Vervolgens gooien ze de deken op het vuur en blijven de ridder en de prins om het vuur zitten. [/quote]
De ridderlijke eigenschappen komen hier aan bod.
Ken je het proces van paus Formosa, de kadaversynode?
Hij werd postuum aangeklaagd, opgegraven aangekleed en op een troon gezet.
Omdat hij uiteraard geen weerwoord voerde, werd hij alsnog veroordeeld en daarna in de Tiber gesmeten.
De paus in de droom is vies van aanraking, hij wil zijn handen niet vuil maken aan het gepeupel of het lijk.
De ridders lijken kruisvaarders die inderdaad de zegening van de paus kregen. (plus een volle aflaat)
Het moeras is het onbewuste maar vijandige krachten schieten de indringers (conquistadores) neer.
Terecht, want het is immers hun leefgebied en wat moet een "prins" nu met een moeras?
Denk dat de takken bedoeld zijn om de deken te verbranden. Toen de Spaanse veroveraars zuid Amerika binnenvielen deelden ze met de pest besmette dekens uit (biologische oorlog). Een deken op een vuur zal gaan roken, al houdt hij even de rook tegen. Daarmee zou je nu juist opvallen bij wilden, die toch al schuw zijn van open vuur.
Het is niet duidelijk wie "ze" zijn? Immers de ridders zijn op een na allemaal dood.
Vuur zou licht in het moeras brengen.
De prins lijkt mij geen goed gezelschap. Die komt niet met goede bedoelingen naar de rimboe.
De pausen beschouwden de inboorlingen niet als mensen daarom werden ridders en veroveraars naar zulke gebieden gestuurd met de zegen van de kerk. Maar het was letterlijk een kadaverdiscipline. Het aanbidden of vereren van de dood.
1 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Sheherazade.
[quote] Het is niet duidelijk wie "ze" zijn? Immers de ridders zijn op een na allemaal dood. [/quote]
Met "ze" bedoel ik de ridder en de prins die de deken op het vuur gooien. En ik vraag mij inderdaad af wat de prins zoekt in het moeras.
Deed mij denken aan de film The Legend of Tarzan. In het begin van de film is de Belgische kaptein Leon Rom in een moeras in Congo, en wordt beschermd door zijn soldaten. Die worden allemaal een voor een neergeschoten met pijl en boog door de inwoners van Congo. Rom staat dan oog in oog met het stamhoofd. Het stamhoofd wil Tarzan hebben (Tarzan heeft zijn zoon gedood), in ruil voor de schatten die het stamhoofd bewaakt. België kan dan zijn schulden afbetalen en het spoornetwerk aanleggen.
Het is wel aardig cliché dat juist de meest onzekere ridder de prins redt van zijn dood...
|
Beheerder |
Het zou beter zijn als de meest onzekere zelf prins wordt van zijn rijk.
Waarmee ik niet dat moeras bedoel.
Het gaat minder om verovering dan om ontwikkeling.
Al denk ik dat de inboorlingen vaker beter af zijn als ze met rust gelaten worden, want de blanke is meestal een roofdier.
1 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Sheherazade.
Is het houten schip hier trouwens een transformatie van het houten vlotje uit de draaikolk? Maar ja, het schip is wel overbeladen, word mij verteld. En ik sta weer ondergronds, echter ditmaal een kasteel in plaats van een paleis.
1 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Magnet.
Het doet me denken aan bekers ridder omgekeerd. De bekers zijn gevuld met water en dat element staat voor emotie. In de tarot is de prins en ridder gelijk.
Ondersteboven staat de bekers ridder voor een persoon die niet erg eerlijk is. Dit kan een waarschuwing zijn voor iemand in de omgeving of te korten aan zelfzorg. In combinatie met de dromerigheid van de bekers ridder, vlucht men al snel weg uit de werkelijke wereld. Teveel dromen kunnen verraderlijk zijn in verband met emotionele uitbarstingen. Het is absolute noodzaak om je iedere keer te laten herinneren om met beide benen op de grond te blijven staan.
|
Beheerder |
[quote]Is het houten schip hier trouwens een transformatie van het houten vlotje uit de draaikolk? Maar ja, het schip is wel overbeladen, word mij verteld. En ik sta weer ondergronds, echter ditmaal een kasteel in plaats van een paleis.[/quote]
Slimme vraag. Zou zeker kunnen.
De vraag rijst waar dat schip gevuld is en met zoveel waren?
Dat lijkt dan weer verdacht veel op een rooftocht.
Je wilde immers schatten verzamelen.
Kasteel en paleis zijn deels uitwisselbaar, al zal een paleis meer allure hebben.
Een kasteel is per definitie een middeleeuwse kazerne en vesting.
Een schip geeft vaak de nachtelijke zeevaart aan als je meekrijgt wat je nodig hebt.
Het schip als Zelfsymbool (het is overigens een Zij) kent vele schatten.
Soms is het schip echter te zwaar beladen en dan dreigt zinken.
Die ballast kan ook een verleden zijn.
Neem je meer mee dan je nodig hebt dan is het een rooftocht.
3 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Sheherazade.
[quote] Dit kan een waarschuwing zijn voor iemand in de omgeving of te korten aan zelfzorg. [..] Het is absolute noodzaak om je iedere keer te laten herinneren om met beide benen op de grond te blijven staan. [/quote]
Kan ik mij ergens wel in vinden, erg tekort aan zelfzorg. En dat laatste heeft wel een verband met de droom van de draaikolk.
[quote] De vraag rijst waar dat schip gevuld is en met zoveel waren? [/quote]
Kan mij vaag herinneren dat er werd verteld dat het een schip uit een museum was - een oud stuk, dus. Het was eigenlijk niet meer geschikt om mee te varen, de wilde zeeën op. Het schip ging echter meer de rivier af/op. Wellicht inderdaad een signaal om het verleden los te laten, dat de ballast vormt in de vorm van ridders.
|
Beheerder |
Denk niet dat de ridders de ballast vormen.
Eerder de verdediging van de ballast.
Het oude schip zou je verleden kunnen zijn, maar het is vooral een historisch schip.
Dan kom je weer bij de kruisridders terecht. B.v. een geloofskwestie. Of het "heilige" land. (Thuis?)
Waarom heb je zo'n groot schip nodig?
Dan wordt de ballast even later neergeschoten. Ik begrijp zelf ook niet waarom ik een groot schip nodig heb, haha. Ik kan niet echt iets opmaken uit deze droom...
|
Beheerder |
Het verschil zit hem in warmte koude leven/dood.
De halfvergane paus is koud en liefdeloos.
Hij is het evenbeeld van de oude, impotente koning. (Amphortas)
Zijn handen zullen wel blauw paars zijn geweest?
Wie die figuur aanraakt raakt de dood aan. dat blijkt ook wel uit het vervolg.
Maar op het eilandje is alles groen, dus dat leeft.
De schat van het leven is daar ergens te vinden. (in het onbewuste)
Nu kun je een schip met buit meenemen, maar het leven zelf is niet te koop.
De pausen leefden altijd in exuberante weelde. (Materialisme en Vanitas)
Maar dat gaat ten koste van anderen.
De prins is al net zo verdorven als de paus. gevoelsmatig dood door hebzucht.
Vandaar het overvolle schip. Maar het schip is een symbolische grafkist gevuld met het slijk der aarde.
De dorre/dode toestand aan het begin van de droom moet door een heldentocht worden opgeheven.
Daarom moeten de ridders op avontuur in een gevaarlijk (equatoriaal) tropisch land.
Dat vergt offers, zoals ook de Griekse held Jason zijn makkers verloor, op zoek naar het gulden vlies.
1 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Sheherazade.
Ah, dus er gaat iets van levenloos/koud naar levend/warmte? Of zit ik nu in de verkeerde richting?
|
Beheerder |
Cit: Ah, dus er gaat iets van levenloos/koud naar levend/warmte?
Dat lijkt mij duidelijk ja.
Het gaat altijd om het verkrijgen van het "helende medicijn".
Is de toestand in het bewustzijn te dor, dan huist het reddende in het onbewuste. (verzonken land)
Pfoe, ik heb echt geen idee wat datgene is dat van koud/levenloos naar warm/levend gaat. Maar bedankt voor de uitleg in ieder geval!
Wie weet. Ik voel het niet zo, eigenlijk.
|
Beheerder |
Dat is nu precies de kern van de zaak.
Je voelt wel, maar die gevoelens leg je bij anderen.
Ze liggen dus buiten jou. Projecties.
Voor een extravert is dat gebruikelijk.
Maar jij bent meer introvert en daarom ontbreekt het je aan contact met je ware gevoelens (en Zelf).
Die liggen onder een dikke laag ijs verborgen. Weggestopt, verdrongen, ontkend of gebagatelliseerd.
Het lijk van de Paus kan een transformatie ondergaan. Hij is immers een geestelijk symbool of vaderfiguur.
Maar omdat hij half vergaan is en koud, leeft dat besef niet bij jou.
Of dit nog met religieuze overtuigingen te maken heeft is nog niet duidelijk.
1 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Sheherazade.
Het boek "Verslaafd aan de liefde"... Ik heb enkele tientallen bladzijden gelezen, maar wat valt er al veel op zijn plek, zeg...! Ook die projecties. Daar ben ik net aan begonnen.
Ik ben overigens niet religieus.
|
Beheerder |
De ziel zit vol met religieuze symbolen ook al hang je geen confessie aan.
Jung ging zover dat gewild of niet de westerse ziel christelijk is.
Dat wijst meer naar de archetypische grondslagen die per definitie niet perse christelijk zijn.
Sterker, het christendom berust geheel op deze collectieve voorstellingen. (zoals elke religie op archetypen is gebaseerd)
Je zou de halfdode paus kunnen zien als Zelfsymbool.
Maar het kan ook een negatief vaderbeeld betekenen. Aangezien het christendom zwaar aan het afkalven is zou je kunnen stellen dat het afsterft. Dus het leidende principe heeft zijn aantrekkingskracht verloren.
(De paus heeft een orde die aan hem alleen onderhorig is zoals P2 en de Jezuïeten*.
De verdere structuur en hiërarchie zijn ook militant, zoals de ridders van Malta.
Of de nog veel machtiger "zwarte paus".)
*(de huidige paus is een Jezuïet)
Ik heb het vermoeden dat ik dichter tot mijn Ware Zelf kom... Sinds maandagavond doe ik elke avond en ochtend aan meditatie en dit is al de tweede ochtend dat ik misselijk en duizelig wakker word en de ochtend door moet komen. Bij de gedachte aan eten alleen al voel ik de misselijkheid door mij heen golven. Maar vorige week ben ik al bijna van mijn stokje gegaan, omdat ik - ongemerkt - al enkele uren niet had gegeten...
En de rest van de dag vandaag wilde ik alles eten wat los en vast zat... Had ook constant het gevoel dat ik niet genoeg had gegeten en dat mijn bloedsuikerspiegel te laag was, maar ik heb wel ontbeten met wat ik vaak eet (muesli met kwark/vla)... En verder heb ik wel normaal gegeten, dus aan mijn eetgedrag kan het niet liggen... Het vreemde was dat ik mij erg ontspannen ging voelen, een soort van roes. Viel af en toe half weg tijdens het observeren op stage, oeps.
(Kan natuurlijk ook komen door de griepepidemie. Nog geen griep gehad, dus wellicht is mijn lichaam aan het strijden.)
2 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Magnet.