Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Vannacht droomde ik weer aardig wat...
Ik droomde dat ik ergens op een groot terrein was. Ik was mijn fiets kwijt geraakt en hij bleek op het terrein van een restaurant te staan. In het restaurant zat een leuke jongen die mij de sleutel van mijn fiets gaf. Hij had er goed opgelet in de tussentijd vertelde hij.
Daarna droomde ik (zelfde droom) dat ik op een groot meer aan het schaatsen was op natuurijs. Op veel plekken waren nog wakken en er waren veel scheuren... vooral aan de zijkanten van het meer.. Het meer was omgeven door riet.
Er waren ook wat slootjes die aan het meer vast zaten... daar was het ijs te zwak. Ik schaatste achter een groep aan. Echter ging ik niet zo hard als ik wilde en kwam ik een beetje achter te liggen. er was midden op het meer een klein eiland. (Hele hoge heuvel met dor gras). Met een aanloop liep ik er zo op. Dit ging wel geslaagd....
Ik had vanaf boven uitzicht over de kalme omgeving en de winterzon ging bijna onder. Het voelde vredig en even kalm... In de verte zag ik mijn ouders samen... Ze zwaaide vanaf een grote afstand naar mij... (op dit moment probeer ik steeds meer afstand van mij ouders te nemen, voorzover dat mogelijk is als je nog thuis woont als puber). Ik wil mezelf echt losmaken nu merk ik... Misschien laat de droom dit dus ook zien?
Later rende ik naar huis toe en sloeg de stemming om. De lucht werd grijs en de bliksem hoorde ik alweer aankomen. De depressieve sfeer kwam terug...
Misschien weerspiegeling van mijn gemoedstoestand de laatste tijd. Heb echt een beetje last van deze wisselingen.. ene moment denk ik alles onder controle te hebben en op het andere moment voel ik me weer onzeker over mijn keuzes en leven.
Het begon enorm hard te regenen. Ik werd nat van de regen. Toch voelde het als reiniging.... na de regenbui verdween het onweer weer...
Het laatste fragment van de droom was totaal anders en voelde weer levensecht aan. Mijn oma was er weer. Ze is nu 1,5 jaar overleden en we hadden een hele sterke band... ook geestelijk begrepen we elkaar ondanks dat ze zoveel ouder was konden we goed praten over veel dingen. Ik droom nog vaak over haar terwijl ik het rouwproces goed doorloop.. Ik geloof dat ze nu op een plek is waar ze geen pijn meer heeft en vredig leeft... waar dat is zou ik niet weten.
In die 1,5 jaar heb ik al meerdere keren dromen gehad waarin ze mij vertelde dat jet goed met haar ging en steeds gaf ze me een hele stevige warme knuffel. Precies zoals zij dat deed... daardoor voelde het ook erg echt aan. Zo ook vannacht...
Ze praatte niet met woorden maar ik kreeg een goed gevoel erbij...
Zal ze nog in mijn buurt zijn vraag je je dan af....
Hele mooie droom, vooral het einde.
|
Beheerder |
Nu maar hopen dat jij zelf niet de "fiets" was waarop hij lette. LOL
Daarbij dat "sleuteltje".
Het bevroren meer duidt op koude gevoelens en bevroren levenswater/zielewater.
Je kunt zomaar in een wak terecht komen en dan in het onbewuste of vrezen te verdrinken.
Het eiland is een vluchtheuvel en een soort zelfstandig afgescheiden gebiedje (neurose eilandje?)
Wel vaste grond maar wat als het ijs gesmolten is en je niet meer over kunt steken?
Het gras is dor wat niet vreemd is in de winter maar het wijst op gebrek aan levenskracht of libido.
Heeft zeker met separatie te maken.
Je hoeft niet de Olympische spelen te winnen met schaatsen.
Ook niet achter een groepje aan te rijden.
Schaatsen is net zoiets als vliegen. Denk aan Mercurius maar dan op de schaats.
Weer angsten storm en bliksem. Donkere dreigende luchten.
Zeker een beeld van je innerlijke gevoelens.
Regen doet het ijs smelten en het ruimt op.
Je oma was al eerder op een eilandje gesignaleerd meen ik?
Dat zou het geesten eiland kunnen zijn Het dodeneiland van Rachmaninov?
https://www.youtube.com/watch?v=dbbtmskCRUY
Maar ze geeft je toch een warme knuffel, ze is dichterbij dan je denkt.
Pijn en lichamelijke kwalen bestaan daar niet meer.
Mooi filmpje..
Beetje offtopic misschien,
wat is jullie kijk op de dood.
Geloven jullie in een hemel of een andere dimensie.
Gewoon eens nieuwsgierig....
Ik heb wel het idee dat het (onder)bewustzijn verder kan leven na de lichamelijke dood.
Heb wel eens dingen gelezen/gezien over verschillende sferen die je hebt in het hiernamaals,
die als het ware het gevoelsleven van de overledene laat zien.
Mijn oma was er in ieder geval ook van overtuigd.
Ze was erg christelijk.
Ik zelf geloof niet dat er 1 geloof is die het juist heeft.
Het hiernamaals lijkt me niet perse een hemel of een hel.
Dan ben ik ook wel benieuwd in hoeverre je met dromen iets mee kan krijgen over de andere kant....
Zijn die dromen die ik heb over mijn oma puur verwerking of niet vraag ik me dan af...
Het voelt namelijk wel heel anders aan dan een normale droom.
Hoe kijken jullie hier op?
groet Ce
|
Beheerder |
Zelfs de wetenschap begint schoorvoetend toe te geven dat er een buitenlichamelijk bewustzijn bestaat.
Dat impliceert dat het bewustzijn op zich kan voortbestaan na de fysieke dood.
De BDE ervaringen bewijzen dat ook. Er zijn teveel frappante gelijkluidende verhalen van ervaringen tijdens klinisch dood zijn.
Omdat de geestelijke wereld niet is zoals de stoffelijke kan er niets concreets worden gezegd over het uiterlijk ervan.
De lagen die er bestaan zijn virtuele grenzen. Je zou bijna denken ieder schept zijn eigen hemel of hel.
In Japan kwam een paranormaal fenomeen voor van een leger soldaten dat nog altijd vocht terwijl de oorlog allang was afgelopen en ze niet beseften overleden te zijn.
Dat er mooie omgevingen bestaan is denk ik ook een beeld van gedachtekracht.
Ieder trekt de sfeer aan waarin hij/zij thuishoort.
Het stimuleren van bepaalde hersencentra kan hemelse ervaringen oproepen, maar soms ook helse.
Wat op zich niet bewijst dat dit alles louter verbeelding is en in het hersenpannetje pruttelt.
Als ik in mijn radio of tv ga roeren, kunnen er ook onbekende "zenders" doorkomen.
Er zijn talloze omschrijvingen te vinden van de geestelijke ontmoetingen.
Ook al zou 99,99 % niet waar zijn, blijft er toch iets over waar je niet omheen kunt.
Het is al te gemakkelijk om zulke ervaringen als subjectief te labelen of als hallucinaties.
Sommige artsen hebben zelf een BDE ondervonden die hen tot een ander denkbeeld hebben bewogen.
Maar het is helaas nooit reproduceerbaar in dubbelblinde proeven zoals de wetenschap dat zo graag wil.
Desondanks bestaan er ook heel wat fysieke en materiële verschijnselen die nooit te bewijzen zijn tenzij door hun uitwerking.
Niemand heeft ooit moleculen gezien maar stroom is iets wat je zelfs kunt voelen.
Jung had het over Psychoïde verschijnselen die een overgangsfase aangaven tussen het psychische en fysiek materiële.
Daarover had hij ook contact met de fysicus Wolfgang Pauli.
Bij een archetype komt dat psychoïde verschijnsel wel voor. Maar een archetype kan niet tot bewustzijn komen want dan houden de begeleidende verschijnselen die vaak op poltergeistachtige invloeden lijken abrupt op te bestaan.
Denk ook aan de Synchronistische verschijnselen die daarbij worden opgewekt.
Op zich bewijst het dat de geest macht heeft over de materie.