Ergens vannacht had ik een soort bewustzijn moment dat ik veel veel gore sex met en om mij als kindlijf heen zie en ik in mijn nu volwassen lijf ruik en proef het en ik voel giga pijn in mijn nu lijf. Dan zie ik het kindlijf allemaal abnormaal veel en grote golven sperma uitkotsten: er lijkt geen einde aan het kotsen te komen.. het kwam zelfs uit de neus en oren en het lijfje zat er ook overal onder, de gore zooi was zelfs over het (lange) haar en blote lijfje. Meisje was er zoveel meedekt dat ze er in verdronk en er bleven maar golven van sperma uit haar mond, neus en oren komen.
Dan kom ik in mijn volwassenlijf en ik kokhalzen maar ik heb niet besef... Me dan zo zoklein voelen en lijf op rug en stikt zowat en hoofd kan niet besef krijgen wat te doen en wat er is. Weet zelfs niet hoofd opzij bewegen om spul uit mond en keel weg te krijgen kan alleen op rugje liggen kokhalzen. Ik wist niet meer van dag of nacht, wist niet van groot of klein, wist niet van wc of aandrang, wist niet hoe uit bed kon, wist niet wat benen was en kon... Alle besef weg... Er is alleen het langggge moment van kokhalzend stikken.
Ik weet echt niet hoe we daar uit gekomen zijn...
Opeens is het dan nu, ochtend en ik wakker worden uit een droom...
Droom over sluizencomplex zoals die bij Hagestein is (in die omgeving heeft lijf ook poosje gewoond - die heeft ook boven/in het water van die halve cirkelbogen ) en ik moest zwemmend door de sluizen heen maar ik durfde niet en er waren boten direct achter me in het kanaal... Ik werd bang om in de sluizen door de boten overgevaren te worden. Ik voelde al zo door stroming aan me getrokken worden. Gelukkig was er graskant en ik wist me er naar toe te krijgen en ik ging de kant op om te kunnen bestuderen hoe ik langs/door of over die moeilijke sluizen naar de andere kant kon komen maar ik zag echt geen weg om aan de andere kant te komen dan alleen door de sluizen te zwemmen en dat durfde ik echt niet ivm de grote schepen die ook af en aan door de sluizen gingen: Die zouden een zwemmer nauwelijks (ont)zien en dus gemakkelijk pletten - in hun schroef trekken. Ik bleef besluiteloos in het gras staan.
