ontvoerd worden.

Hallo allemaal,
Ik heb 2 keer dezelfde droom gehad.
5 dagen geleden en afgelopen nacht weer.
De eerste droom verliep wel iets anders.

Die van 5 dagen geleden:

Ik werd ineens wakker, in een grooot gebouw met tralies voor de paar raampjes die er waren.
Het was helemaal wit van binnen en het had een trap naar boven waar 2 deuren zaten.
Er zaten ook in de grote ruimte een paar deuren die naar kamers leiden waar je kon slapen.

We zaten met zn alle in die grote ruimte ik kende een paar mensen.
3 vriendinnen van mij die zaten constant met me en nog een paar gezichten.
We zaten daar maar, we werden in de gaten gehouden door 2 mensen die rondliepen.
En nouja het was voor ons al duidelijk dat we vermoord zouden worden.
Speciaal voor onze ledematen.

Op een gegeven moment in de nacht gingen wij (me vriendinnen en ik) bedenken hoe we konden ontsnappen.
Dus we gingen kijken bij onze mini raampje in de slaapkamer,maar die kon niet open.
Dan gingen we kijken bij de uitgang, die deuren waren helemaal van tralies dats alles, we hoefde maar 1 deur van tralies open te krijgen en we waren vrij
Dus toen er eventjes helemaal geen mensen liepen om op ons te passen omdat iemand onwel werd.
Ging een van me vriendinnen naar die deur, voelde aan die tralies en die zaten inderdaad wat losjes en ze kon net een paar weg halen dat we erdoor heen paste.
Zij ging meteen.
Wij konden niet meer gaan want die bewakers kwamen terug.
In de nacht hoorde we iets bij onze raampje.
Was dat die vriendin die was ontsnapt en kwam ons helpen te ontsnappen.
Eenmaal buiten rende we heel hard weg.
en ik kan me nog herinneren hoe rot ik me voelde voor al die andere mensen.


Mijn droom van afgelopen nacht:

Ik was dus op dezelfde plek, met dezelfde reden.
In mijn droom was ik er voor het eerst.
Maar dit keer ging het anders daar binnen.
We kregen les, in engels, rekenen, en dansen.
Ook stonden er boeken kasten en mochten we lezen.

Bij de dans lessen was ik aan het dansen met een jongen die ik niet kende.
We hadden nog best wel veel plezier ondanks dat we binnenkort afgeslacht werden.
Ik vroeg aan hem hoelang hij er al zat en dat hij dacht dat hij er ongeveer al 2 weken was.
De rest van mijn tijd zat ik daar met hem te praten en was het een best wel leuke jongen.

Paar dagen later gingen we zelfs uit eten.
Ik was bezig om een plan te bedenken hoe ik kon ontsnappen,
Toen ik naar die deuren keek zag ik dat die tralies nog steeds niet gemaakt waren alleen losjes erin gezet waren. Toen ik die tralies zag kon ik me ineens wel herinneren hoe ik weg was gekomen de vorige keer.
Maar ik kon me niets verder herinneren behalve het hele ontsnapping plan.

Ik had een speciaal dingetje steeds op zak een soort ei vormig doosje heel klein met een ketting eraan.
Daarin had ik iets verstopt wat misschien belangrijk was om te ontsnappen.
Op een dag zat ik in me kamer en ik was misselijk.
Er kwam een vrouw die ook soms rondliep naar me toe en die vroeg of ik even mee naar buiten wilde komen.
Buiten begon ze te vragen wat ik op zak had.
Dus ik liet haar zien wat ik had en vertelde haar dat ik het van me vader had gekregen en hij van zijn vader en hij van zijn vader.
Ze keek ernaar en ik zei ik wilde het graag bij me houden, het betekend heel veel voor me.
En alles wat ik tegen haar zei, zeiden we in het roemeens, dus ik sprak met haar in het roemeens(Ik ben gedeeltelijk roemeens).
Ik mocht het bij me blijven houden en daarna vroeg ik, we gaan allemaal dood he?
En haar gezicht werd treurig en ze knikte ja.. helaas wel.
En toen moest ik weer naar binnen naar me kamertje.
Daar zette ze een raampje voor me open omdat ik zo misselijk was.

Toen op dat moment kon ik ontsnappen ik wachtte tot die vrouw weg was en die bewakers aan de andere kant van de zaal en ik klom uit het kleine raampje.
ik rende weg ,heel hard weg en was vlak bij me vroegere basis school en bij het parkje
Daar kwam ik me moeder tegen , ik riep haar en ze kwam naar me toe rennen helemaal blij dat ik weer terug was en dat er niets ergs was gebeurd.
Toen zag ik verderop een groep mensen lopen die overduidelijk iets zochten.
Dus ik ging op de grond liggen, samen met me moederr die eerst maar niet wilde luisteren.
We gingen kruipend verder de bosjes in.
Daar wachtte we tot die mensen weg waren en rende richting huis.
Ook toen bedacht ik me dat ik het zo zielig vond voor al die mensen die er nog waren en dat ik een plan aan het bedenken was om hun te ''redden'' en toen werd ik wakker.

Ik vind het 2 aparte dromen en ik snap er helemaal niets van
Misschien weten jullie wat het zou kunnen betekenen.

Groetjes,
Sarinah.