mijn moeder was er niet, waarheen weet ik niet, maar ik moest voor haar invallen in haar orkest (ze speelt viool). het was raar, want ik speel dus totaal geen viool of ander instrument. daarom mocht ik gewoon in de 'zaal' zitten, een beetje afgezonderd van de rest van het orkest. ze repeteerden in een soort kerker, met hoge muren van steen, die onderaan van 3 meter hoog gaas waren, met daarachter een donkere, oude gang die om de kerker-zaal heen ging voor drie kwart. ik zat naast een mevrouw met een viool, dichtbij het gaas (niet heel dichtbij) en vooraan. toen stormde er ineens een best groot donkerbruin paard door de gang om ons heen. ik vroeg aan de vrouw naast me of dat paard niet los kon breken. het donkere paard stormde wat rond en toen kwam er een wat kleiner, stevig beige paard bij. dat paard was heel erg creepy, weet niet waarom. ze stormden rond de zaal en de rest van het orkest ging gewoon door met spelen alsof er niets aan de hand was. ik vond het eng en wilde weg, ik dacht dat de paarden nog eens los zouden breken. toen ging het beige paard tegen het gaas aan beuken en er ontstond een gat. ik zei wat tegen de vrouw naast me erover, en ze zei dat het paard daar echt niet doorheen kon. het paard veranderde ineens in een leeuwin, heel eng, en ik gilde. de leeuwin kwam door het gaas, iedereen stopte met muziek maken en de vrouw naast me ging dood (volgens mij, ze werd niet aangevallen, ze was er gewoon niet meer). ik rolde me op en maakte me zo klein mogelijk. ten werd het zwart.
ik stond in onze keuken, ik vertelde dit verhaal aan een vriendin van me. mijn moeder was er ineens ook, ze stond (gek genoeg) wortels te raspen.
ik schrijf mijn dromen 's ochtends altijd op, zodat ik ze niet vergeet. deze droom is dan ook van 3 weken geleden :)
