Hallo allemaal,
Mijn naam is Everard en ik ben 21 jaar, studeer in Amsterdam en kom uit Maastricht.
Afgelopen nacht heb ik een zeer gedetailleerde droom gehad - eigenlijk een nachtmerrie - waar ik meer van wil weten. De droom heeft een diepe indruk en angst
nagelaten, en aangezien ik nooit over deze zaken nadenk is wat advies van mensen die er meer vanaf weten welkom. Misschien moet ik
ergens rekening mee houden of is er een boodschap die ik zelf niet kan interpreteren. De beschrijving:
Ik zit op een bankje en zie een rond plein voor me. Aan het plein grenst een strand en ik zie de golven van de zee tegen de rotsten aan het strand slaan. Op de rotsen - en verder inlands - zie ik witte huisjes met roodgekleurde puntdaken. Omdat ik me afvraag waar ik ben, pak in mijn telefoon en zoek met 'kaarten' mijn locatie op. Ik bevind me in Denemarken, ik maak een screenshot van de locatie. Dit screenshot stuur ik door naar mijn moeder en vertel er trots bij dat ik 'zomaar' in Denemarken zit. Op het kaartje dat ik met mijn telefoon gefotografeerd heb, zie ik plaatsnamen. 'Ludvak', 'Barnst', namen die waarschijnlijk niet echt bestaan en ik bedacht ze met een Scandinavisch accent.
Kort na het bericht aan mijn moeder nam ik de trein. Bij een bepaalde halte stapte een dame op leeftijd uit, toen ze mij passeerde - ik zat nog op mijn plaats - stopte ze me een briefje toe waar met koeienletter op stond: 'koffie of thee'.
Uren later, toen ik uitstapte, bevond ik mij in een onbekende stad. Het gevoel besloop mij dat het Maastricht was, te zien aan bepaalde herkenningspunten en architectuur. Samen met een vriend liep ik langs wat barretjes over een plein, en we sloegen rechtsaf een steeg in. Aan het einde van de bakstenen steeg bevond zich een cirkelvormige patio met een andere steeg naar rechts. Samen met de vriend liep ik door deze tweede steeg. Aan het einde van de steeg zag ik een rechthoekige patio bezaaid met speelgoed. Een voetbal, piepschuimen pistolen, goaltjes, een knuffelbeest etc.
De patio was vierkant, ongeveer 3 beter muur en daarboven allerlei ramen van woningen. Uit een van deze ramen riep een donkergetinte dame plotseling of ik mee wilde eten. Vanuit haar raam waren meerdere schimmen te zien die overduidelijk aan het eten waren. Surinaamse instelling, dacht ik. Vriendelijk bedankte ik voor haar aanbod, maar ik verkoos om door de steeg terug te lopen naar de stad.
Terug op de cirkelvormige patio - nog een steeg te gaan naar de stad - pakt de vrouw uit de trein mij plotseling bij de arm. Ik kijk haar aan en verstijf, dit gevoel was ook lichamelijk, want ik voelde mijn handen verkrampen in bed. Ik keek haar aan merkte op dat ze geen iris in haar ogen had. Enkel een pupil. Ze verzocht me mee te lopen voor een kop koffie, en verward liep ik met haar mee. We gingen door een deur in de rand van de patio. Het was een donkere woning met afgebladerde verf aan de muren en een slecht onderhouden trap was te zien. Ik liep achter de dame deze trap op. Halverwege stoppen we even. Ze kijkt me weer aan en zegt: 'Als je hem ontmoet, toon liefde en respect'. Samen lopen we door tot boven. Vanaf het halletje staat er een deur open, ik zie 4 mensen aan een tafel naar me kijken. Ze zeggen niks. Vervolgens wijst de dame me naar een deur aan de linkerkant van de hal. Ik loop de deur door, deze staat op een kier. In de deuropening zie ik een stoel die aandoet als een tandartsstoel. De kamer is schemerig en de muren zijn ooit groen geweest, maar zwarte strepen en vegen tranen vanaf het plafond naar beneden.
Ik loop door de deur, en kijk naar rechts in de hoek. Achter de deur staat een man met een spierwitte huid en inktzwarte ogen. Nog voordat ik iets kan doen, grijpt hij me vast. Ik kijk weg en sluit mijn ogen. (Op dit moment verstijft mijn hele lichaam in bed, gek genoeg voelde ik dat). De man legt zijn handpalm over mijn wang en pakt met zijn duim en wijsvinger mijn oor vast. Vervolgens fluisterde hij: 'geloof in mij'. Ik keek hem aan in de ogen en toen begon hij dezelfde zin te schreeuwen. Steeds weer. Dit was het moment waar ik wakker werd.
Ik kan oprecht melden dat dit mijn eerste nachtmerrie was. Het voelde levensecht aan en tot op dit middaguur zit ik aan de droom te denken. Wie was de vrouw in de trein? Waarom zat ik in het buitenland? Wie was de man in de kamer? Misschien weten mensen op dit forum meer van bepaalde beelden in je droom en zaken die er in het echte leven mee gematched kunnen worden.
Ik hoop op een reactie. Bedankt.
Everard