Achtervolging

Ik werd vannacht zwetend wakker na een nachtmerrie, maar toen ik net de droom analyseerde leek het alsof mijn onderbewuste mij iets héél belangrijks probeerde te vertellen - mits ik het juist interpreteer, natuurlijk.

Ik ben ingesloten door een boel wissels op Utrecht Centraal. Het is donker, de sfeer is grimmig. De wissels doen dienst voor de passagierstreinen, en loodrecht op de rails staat een brug voor de goederentreinen. Als ik een draad of een rails raak, dan word ik geëlektrocuteerd. Daarnaast moet ik ook nog de treinen ontwijken.
Om een passagierstrein te ontwijken spring ik op de brug, maar er komt een goederentrein aan met hoge snelheid. Ik spring weer naar beneden.
Plots botst er een passagierstrein op mij. Die ontspoort en ik klop het stof van mij af. Toch wil ik weg en word ik bang. De trein verdwijnt.

Dan zie ik aan de zijkant een hekwerk waar een vrouw op zit met een lange, zwierige rok. Voor haar neus staat een man met een korte, groene broek en kijkt haar smekend aan. M'n oog valt op het gat in het hek, half afgedekt met oranje zeil. Het deint mee op de wind.
De man en ik willen beide door het gat, maar de vrouw houdt ons tegen. Ik zie geen uitweg meer en worstel mij door het gat, met mijn voeten als eerst.
Ik ben vrij en ren zo hard als ik kan door een park. De vrouw achtervolgt mij en de man ontsnapt ook. Even weet de vrouw niet voor wie ze moet kiezen, maar ze kiest voor mij. Ze komt steeds dichterbij en ik ben bang *en word met zweet wakker*.

De wissels staan voor de richtingen en keuzes in het leven, maar ik ben bang voor het onbekende. Ik voel mij gevangen en zie geen andere uitwegen. Toch moet ik een keuze maken.
Ik ontwijk een passagierstrein en kom op een brug terecht: een overgangsperiode. Echter ontwijk ik de verandering (goederentrein) waar ik beter van zal worden en kom weer terug op m'n oude niveau.
Dan botst er een trein op mij: het najagen van dromen gaat niet volgens plan. Toch houd ik er niets aan over: ik ben sterker dan ik denk.

Het hek weerhoudt mij om andere keuzes te zien. Er zit wel een gat in, dat erop duidt dat er wel een andere keuze is. Maar dit wordt deels afgedekt door een oranje zeil en het wordt bewaakt door een vrouw met een lange rok (seksualiteit). Zij houdt ook de man tegen, die onvolwassen is in een bepaalde situatie (dat zal wel persoon X zijn). Persoon X zit dus ook vast in de situatie, net als ik.
Toch worstel ik mij door het gat met m'n volle verstand (eerst m'n voeten, dan pas de rest van het lichaam).
Ik ben vrij en vlucht zo hard als ik kan van de situatie. Het park symboliseert de worsteling met de relatie met persoon X. De vrouw, de seksualiteit, wil mijn bewuste binnendringen.
Persoon X ontwijkt de situatie ook en de vrouw, de seksualiteit, weet niet voor wie ze moet kiezen. Blijkbaar worstelt persoon X ook met seksualiteit, al heeft het meer invloed op mij dan op persoon X.

Het is een heel bijzondere droom.
Het spoorwegemplacement is het labyrint van het onbewuste, waar de wissels worden omgezet als het lot in het leven, je hebt er niet veel invloed op.
Typisch, die goederentrein met zijn levenslast, maar ook bevoorrading.
De trein als lot stormt op je af als een oude draak.
Maar inderdaad, je bent veel sterker dan je denkt.
De trein vertegenwoordigt een angst.
De vrouw op het hek lijkt mij een zeer krachtige, dominante vrouw.
Ik denk ook dat je haar niet kunt ontlopen. Zij is een waardevol sterk karakter, die de de man de baas is op een zeer volwassen wijze. Daarom is de man ook onder haar met een korte broek.
Het kamp ontvlucht je door het gat in het hek, dat er altijd zal zijn, maar je kunt dat hek ook zelf in stand houden in gevangenschap met X?
Je zou met een trein ook de vrijheid kunnen kiezen, dus waarom zou je blijven je hangen in dat station of het rangeerterrein?
De vrouw als Anima beheerst de man en dat weet hij.
Daarom smeekt hij misschien, maar zij geeft zich niet aan onvolwassen knaapjes.
De lange rok bedekt juist haar seksualiteit. De lap en het gat lijken mij analoog.

Merkwaardig, voeten eerst en dan het hoofd, dat is de manier waarop een overledene de kerk of de aula verlaat.

"Toch worstel ik mij door het gat met m'n volle verstand" Je ziet, je bezit zelf verstand.

Het dilemma waarmee je worstelt heeft een uitweg.
Je hebt hem niet nodig, je kunt op eigen benen staan.
De krachtige vrouw is je wil en voorbeeld.
Ze lijkt wel een leeuwentemster.

Ken je de film "Out of Africa" (Meryl Streep/ Robert Redford) Kijken!



1 keer bewerkt. De laatste keer was 8 jaar geleden door Sheherazade.

Ik dacht eens na over die vrouw.
Heks is afgeleid van "hedge".
De heks als deel van het archetype heeft een connectie als scharnier net als Janus de Romeinse grensgod.
De "hedge" is een heg (of hier een afrastering), die de markering vormt tussen twee werelden. (bewust en onbewust)
De heks is in staat deze barrière te doorbreken. Daarom zit ze wellicht op dat hek.
Nu is de heks geen altijd negatieve figuur. Ze staat model voor bepaalde eigenschappen.
Lees De ontembare vrouw van Clarissa Pinkola Estes.
Het zijn de oerkrachten in een vrouw.

In de droom gaat het hoofd of verstand pas het laatst door de heg.

Het is de vraag of zij jou achtervolgt, of jij haar aantrekt?
Weerbaar is ze zeker.



1 keer bewerkt. De laatste keer was 8 jaar geleden door Sheherazade.

Die vrouw is juist onderdeel van jezelf.
Alles is er al, je bent al Boeddha, alleen besef je dat nog niet.
Je hoeft helemaal niet te voegen naar wat anderen je vertellen.
Wees jezelf. Ontdek jezelf. Word jezelf.
Iedereen is uniek, daarom kan niemand je vertellen, wat je moet doen.
Het leven is een opus.

Hélp, ik sta mijn Zelf in de weg!?

Je kunt toch niet weglopen voor, of ontkomen aan je staart?

Het ijs is de koude waarin je leeft of leefde.
Door het ijs zakken is een zeper halen/ falen.
Je zinkt daarmee ook weg in het onbewuste en de dreigende dood of de "andere" kant.
Toch overleef je het en zoekt een onderkomen met een warme haard.
Heel verschil om aan de elementen overgeleverd te zijn of een vestiging te hebben.
Waar de hut is, is vuur. Vesta/ Hestia?

De blokhut staat vaak voor het vierkante mannelijk spartaanse.
Maar binnen heerst meer het vrouwelijk/ huiselijke.
De blokhut is natuurlijk een soort grot.

Goed dat je dat boek wegdeed.
Voorwerpen kunnen een spiritueel sterke verbinding hebben met personen.
Soms lijken ze wel behekst.

Dat lood in je schoenen is al veel betekenend.
Daarop dat skateboard, waarmee je eindelijk je vrijheid wint en op eigen benen staat.
Het loopt op "rolletjes".

Wiskunde is een rationeel vak.
Wat een dorre stof is dat.

"IJsberen" heeft wel een linkje met heen en weer lopen in twijfels.

Vraag mij af of de vrouw die door het ijs zakt een depressief element in jezelf is.
De anima heeft zo die neigingen zichzelf opzettelijk in moeilijkheden te brengen om gered te worden.
Terwijl ze dat prima zelf zou kunnen.
Maar je wordt je in elk geval bewust van haar gevoelens en hoe verwaarloosd ze is.
Jij bent het per slot, die jezelf redt met uit de put te klauteren. (Baron Von Münchhausen)



2 keer bewerkt. De laatste keer was 8 jaar geleden door Sheherazade.

Zo lang jij het lijntje in stand houdt, kan hij je laten bengelen in het vuur.
Je moet echt leren jezelf te waarderen om wat je bent.
Maar als je tot een karikatuur van jezelf bent misvormd valt dat niet mee.
Toch kun je door prestaties groeien in eigenwaarde.
Die negatieve criticus in je zal je echter altijd omlaag willen halen.
Vaak zijn het elementen die jaloers zijn en je bestaan betwisten omdat ze vrezen dat je hen overtreft.
Dat zijn zwakke figuren of narcisten.

Je problemen kunnen als springplank dienen, want je hebt tenminste iets om je tegen af te zetten.

Wees je eigen ouder.