Trein en wolf

Deze droom is al van een paar nachten geleden, omdat ik dacht dat het probleem wel duidelijk zichtbaar was in de droom, maar toch wil ik jullie licht er nog op laten schijnen, haha.

Ik sta in de trein, naast de hoofdconducteur. Ik loop met hem mee en mag ook omroepen. Dan sta ik op het balkon van de trein, die aan de buitenkant van de trein gesitueerd is (een oude locomotief?). De trein gaat ontzettend hard, vliegt door de bochten. Sommige bochten zijn rechthoekig, andere bochten zijn dicht op elkaar en je wordt er door heen en weer geslingerd. Ik vraag mij af of dit geen doden gaat opleveren, maar de passagiers hebben nergens last van, lijkt het. Zij maken zich nergens zorgen over en lezen rustig hun krantje.

Dan loop ik met een man en een vrouw door een straat. Voor ons rijdt een paardenkoets en het sneeuwt. Het zijn zwarte, Friese paarden en op de koets liggen voornamelijk dikke dekens. De man, vrouw en ik hebben het koud en kruipen steeds verder weg in onze kleding. Echter moeten we oppassen, omdat het gevaarlijk kan zijn.
We lopen de hoek om, om de flat. In de straat staan nette rijen geparkeerde auto's. Plotseling roept de vrouw dat ze iets hoorde, een wolf misschien? We verstoppen ons achter de auto's. In de droom zie ik plots het beeld van wat er aanwezig is (een soort vooruitblik, lijkt het): op de camping om de hoek van de flat, in het groene gras, ligt een wolf. Ik schrik wakker.

Het gedeelte van de trein leek mij eigenlijk heel erg duidelijk. De trein staat voor mijn levensweg. Ik ben niet degene die de trein bestuurt, maar ik ben wel een belangrijk onderdeel van dat geheel. En de trein gaat te snel. Ik ga te hard. Ik vlieg door de bochten, die soms niet allemaal echte bochten zijn: emotionele disharmonie en problemen. Maar de mensen om mij heen hebben nergens last van.

De man en vrouw zullen mijn anima wel zijn. De neervallende sneeuw staat voor een nieuwe start, voor spirituele rust en kalmte. Waar de paardenkoets precies voor staat weet ik niet. Opmerkelijk is dat de koets voor ons uit rijdt en dikke dekens met zich meedraagt, terwijl wij het koud hebben. We voelen ons in de steek gelaten. Of ik beleef een doorbraak.
De hoek omgaan staat voor veranderingen, een andere blik. De betekenis van de geparkeerde auto's weet ik niet. De vrouw waarschuwt ons en we verstoppen ons achter de auto's. Een wolf staat voor leraren en gidsen en voor schoonheid, mysterie, zelfvertrouwen en trots.

De koets is een voortzetting van de trein, maar die rijdt dus wel een stuk rustiger.
De sneeuw wijst op kou en gevoelsarmoede. Je zoekt met een deken een substituut voor liefde en warmte.
Je probeert je dus warm te houden terwijl je het koud hebt.
Sneeuw is maagdelijk, vrouwelijk, maar het is wel bevroren water.
De koets is net als een voertuig een beeld van de psyche en de drager van het ego.
Het paard is onder andere het lichaam. (werkpaard).

Jij wilt toch niet gezapig achter een krantje blijven hangen toch?

De wolf vertegenwoordigt een gevaar, maar is ook de wilde vrijgevochten natuur, de ontembare overlevingsdrift.
Natuurlijk ook strijdlust en avontuur. Een deel van die wilde wolf geeft je bepaalde krachten en eigenschappen, als individueel ontwikkelen Einzelgänger, een gevaar durven trotseren. Je eigen weg gaan, loslaten en niet onder de dekens kruipen.

Zelfhaat heeft nooit zin.
Je lichaam heeft zorg en liefde nodig, jij ook.
Het lichaam is geen machine. (zoals de razende trein)