Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum

Nachtmerrie over wat er in mijn leven gebeurd

R
7 jaar geleden

Vandaag werd ik huilend wakker, dit is al de 2de keer dat in een periode dat dit gebeurd. Normaal heb ik hele fijne dromen en eigenlijk nooit nachtmerries. Deze 2 dromen lijken heel erg opelkaar. De vorige kan ik me nog amper herrineren. Maar ik weet dat ik met dezelfde reden wakker werd. Ik ben 5 jaar mentaal en fysiek mishandeld. Wat ik nog kan herrineren van deze droom was dat het gewoon gezellig begon. Er was een vriendin op bezoek die een paar uur van me vandaan woont en mijn partner was er ook. We hebben gewoon bij mijn thuis gezeten en het gezellig gehad. Ik heb dus gewoon over een normale dag gedroomd. Gegeven moment veranderde mijn droom dat ik vluchte naar de achtertuin. Omdat er weer een meningsverschil was over iets. Daarna zag ik hoe mijn vriendin en mijn partner me vanuit de eetkamer buiten aan het kijken waren. Ze snapte niet zo goed waarom ik daar was. Het komt er op neer dat mijn ouders altijd alles goed kunnen verbloemen en kunnen doen alsof ze niks verkeerds doen. Daarna word de deur dichtgedaan en bonk ik tegen het raam en schreeuw naar binnen dat ze moeten oppassen en alles anders blijkt te zijn. Gegeven moment word de deur opengedaan en vlucht ik weer om mezelf afstand te houden om mezelf te beschermen. Het eindigt weer voor de deur en als ik naar binnenkijk zie ik mijn vriendin en mijn partner. Wanneer mijn moeder een mes diep in mijn ribbenkast steekt, kijk ik weer naar binnen en zie ik dat ze er niet meer zitten. Ik besef weer dat ik me machteloos voel en niemand ziet wat echt gebeurd.

Het raakt me heel erg omdat ik nu nog dagelijks moet meemaken hoe ze mij mentaal mishandeld en niemand een flauw ider heeft hoeveel pijn het me doet. In het verleden ben ik wel eenskeer achtervolgd door mijn moeder met een mes en heb ik me ook opgesloten in een kamer.

Waarom droom ik eigenlijk hierover ?

7 jaar geleden
Beheerder

Dit zijn verwerkingsdromen.
Het kan soms jaren (tientallen) duren voor trauma's bovenkomen.
Het mes in je borst of hart is de pijn die je is aangedaan.
Ze wil je eigenlijk doden. Ze zit vol haat, maar daarmee haat ze ook iets in zichzelf.
Het gaat hier om het beeld dat jij nog steeds van haar vormt.
Zij wonen letterlijk in jou als huis.
Dat huis ben je dus ook zelf.
Als je zo mishandeld bent, hoop ik dat je hulp hebt gezocht, of gaat zoeken.
Dat negatieve moederbeeld is in staat alles kapot te maken.
Je zou er dus ook je relaties mee kunnen verliezen.
Je zou haar kunnen zien als een castrerend type.
Sommige (vreselijke) moeders zien hun kinderen liever sterven dan hen aan een "vreemde" te moeten afstaan.
Zoiets is een geperverteerde moederliefde, die op auto-erotiek is gebaseerd, een zelfzuchtige eigenliefde,
die alles haat wat daartussen komt. Bijna een Medusa.
De hypocriete houding van mooi weer spelen, gevolgd door onweer en bliksem is bijna kenmerkend.
Lijkt wel op borderliner.