Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Hallo,
Ik droomde vannacht heel intensief...
dat ik met een groepje mensen die ik vertrouwde onder een raam verborgen lag. We luisterde ‘slechterikken’ af. Ik was de bodyguard van de prinses (ik had ook een kogelvrijvest aan) die ik met mijn leven zou beschermen als het moest. De prinses was ook mijn vriendin en zij schminkte mijn gezicht net als die van haar (dunne zwarte lijnen en symbolen). Op een gegeven moment kwamen de slechterikken naar buiten en zagen ons. Ik schreeuwde tegen de baas dat ik mijn leven zou geven voor de prinses en dat hij haar nooit te pakken zou krijgen en hij lachte. Toen was hij weer weg en bedachten we een plan dat ik de slechterikken op een dwaalspoor zou brengen door de prinses haar mantel om te doen en langs het raam te rennen. Door mijn geschminkte gezicht leek ik precies op haar. De prinses en de anderen reden in stilte weg en ik rende langs het raam om de slechterikken op een dwaalspoor te brengen. Ze kwamen direct achter mij aan en reden op paarden. Ik kon een lange tijd ze voor blijven, maar op een gegeven moment hadden ze mij omsingeld. Ze zagen dat ik nietde prinses was en een deel van de groep ging de andere kant op. De baas lachte mij uit en zei dat ik nu helemaal gefaald had en ik niet eens voor mijn prinses zou sterven. Hij stapte van zijn paard en liep op mij af, toen ik een paard met een jongentje (vijf jaar) zag staan. Ik rende er heen en sprong achterop (er zat geen zadel op dus dit ging moeilijk) en reed weg terwijl ik er bijna afviel. Ineens herkende ik het jongetje, hij had ook bij ons verborgen gezeten, maar ik had hem gezegd naar huis te gaan omdat het te gevaarlijk was voor hem. Ik was heel blij hem te zien en merkte hoe verdrietig ik was geweest om hem achter te laten. De slechterikken komen achter ons aan en ik weet dat ik het jongentje moet beschermen. Dan zien we dat de brug naar het kasteel (veiligheid) is ingestort en staan we aan de rand van een ravijn met woest kolkend water onder ons. We kunnen geen kant op en de slechterikken sluiten ons in. Ik ga voor het jongetje staan. Dan word ik wakker.
Beheerder |
Hier wordt een virtuele strijd gevoerd tussen goed en kwaad.
Zoals zo vaak voorkomt in dromen ontstaat er paranoia.
De vijanden zijn natuurlijk delen van jezelf die je nooit kunt ontkomen want die anticiperen op alles wat je doet.
Het onbewuste weet immers precies wat de volgende stap zal zijn.
De prinses is een alterego dat op een verborgen manier in relatie staat met de slechten.
Vandaar ook die zwarte strepen op haar gezicht (oorlogsstrepen?)
Ze is dus zowel wit als zwart.
Maar je bent al geïnfecteerd geraakt in een opgeblazen rol (inflatie), want alles wat met de schaduw in contact komt, neemt een deel daarvan in zich op. (Zoals agressie)
Het kleine jongetje (Klein Duimpje), is veel slimmer dan je denkt. want hij rijdt al paard.
Dus de eigenlijke held in het verhaal is het innerlijke kind.
Het kasteel (der dromen/ luchtkasteel) laat je achter, de grote plannen worden niet uitgevoerd.
Je komt aan een ravijn of breuk in je leven.
Je moet de moederlijke burcht achter je laten en het avontuur van het leven wagen, de sprong in het diepe.
Zoniet, dan blijf je eeuwig op de vlucht voor je eigen angsten.
Het woeste water staat voor emoties of woede. Ook voor de kracht van het onbewuste.
Maar het is tegelijk de kolkende levensrivier, vol bruisende energie.
Er is geen weg terug.
Droominfo, © 2024