Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Ik droomde dat ik op weg was naar huis: de planeet aarde. Deze planeet was mij toegewezen als thuis. Ik weet niet door wie.
Toen ik in de buurt van de aarde kwam bleek hij de grootte te hebben van een skippybal.
De aarde zag er precies zo uit als op de foto's die ik er van ken gezien vanuit de ruimte.
Ik landde met mijn voeten op de planeet en kon maar net mijn voeten erop kwijt omdat hij zo klein was.
Ik stond daar een beetje beduusd naar beneden, naar mijn voeten op dat kleine planeetje, te kijken.
Ineens spatte de aarde onder mijn voeten in 5 brokstukken uiteen.
Ik werd heel erg boos omdat , toen ik eindelijk thuis was, mijn thuisje uiteenspatte.
Toen werd ik wakker.
Wat kan dit betekenen?
Alvast bedankt.
|
Beheerder |
Eerst valt op dat je zelf zo groot bent.
Dat is egoinflatie of een verkeerd perspectief.
De aarde is maar een tijdelijke woonstee.
Dus dat veilige huis is een illusie.
Het gaat hier om de vast grond die onder je voeten splijt.
Ook om zweven, je zweeft immers in het heelal en probeert te landen.
Maar je voeten zijn zo groot dat het muiltje niet past, LOL.
Ik moest lachen om je uitleg.
Maar het proces waar ik door heen ga met al die nachtmerries is niet echt om te lachen en nogal pijnlijk.
Mijn ik-gevoel of zelf of ego, of hoe je dat ook wil noemen, heeft door die nachtmerries nogal wat deuken opgelopen.
Er blijft steeds minder van ik of zelf of ego over.
Het paradoxale is dat de ruimte die aan het vrijkomen is in mijn zelfgevoel, mijn ikheid, die aan het afbrokkelen is door dit proces dat soms deprimerend is, opgevuld aan het worden is met een stil en onpersoonlijk soort blijheid.
Het is een pijnlijk proces en het is confronterend voor me en ik weet niet waar dit toe zal leiden maar dat stille geluksgevoel, dat stille ZIJN, is ook wat waard.
Bedankt voor de uitleg.
|
Beheerder |
Uiteindelijk moet je alles los kunnen laten.
Het ego is een illusie.
Het niets is wat overblijft, niet te omschrijven, niet dit en niet dat, ongrijpbaar.
Krishnamurti en vele mystici hebben die leegte vaak genoemd.
Ruisbeeck noemde het de ongrond.
Kende ook die totale leegte en bevrijding.
Beeldloos. Maar zeker, dat gevoel van expansie en sereniteit.
Voor mij geen zwart gat of heelal, maar een oneindig licht als een zomerhemel zonder wolken rondom.
Het eenvoudige Zijn is waar de Zen naar streeft.
1 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Sheherazade.
Droominfo is een droomwoordenboek waar je zelf de betekenis van je droom kan vinden. Je kunt ook over je droom praten op ons forum. Zo krijg je een beter inzicht in je persoonlijke relaties, kan je de dag makkelijker verwerken en krijg je een ongecensureerde blik op je werkelijke gevoelens.
Droominfo, © 2024