aardbol

Ik droomde dat ik op weg was naar huis: de planeet aarde. Deze planeet was mij toegewezen als thuis. Ik weet niet door wie.
Toen ik in de buurt van de aarde kwam bleek hij de grootte te hebben van een skippybal.
De aarde zag er precies zo uit als op de foto's die ik er van ken gezien vanuit de ruimte.
Ik landde met mijn voeten op de planeet en kon maar net mijn voeten erop kwijt omdat hij zo klein was.
Ik stond daar een beetje beduusd naar beneden, naar mijn voeten op dat kleine planeetje, te kijken.
Ineens spatte de aarde onder mijn voeten in 5 brokstukken uiteen.
Ik werd heel erg boos omdat , toen ik eindelijk thuis was, mijn thuisje uiteenspatte.
Toen werd ik wakker.
Wat kan dit betekenen?
Alvast bedankt.

Ik moest lachen om je uitleg.
Maar het proces waar ik door heen ga met al die nachtmerries is niet echt om te lachen en nogal pijnlijk.
Mijn ik-gevoel of zelf of ego, of hoe je dat ook wil noemen, heeft door die nachtmerries nogal wat deuken opgelopen.
Er blijft steeds minder van ik of zelf of ego over.
Het paradoxale is dat de ruimte die aan het vrijkomen is in mijn zelfgevoel, mijn ikheid, die aan het afbrokkelen is door dit proces dat soms deprimerend is, opgevuld aan het worden is met een stil en onpersoonlijk soort blijheid.
Het is een pijnlijk proces en het is confronterend voor me en ik weet niet waar dit toe zal leiden maar dat stille geluksgevoel, dat stille ZIJN, is ook wat waard.
Bedankt voor de uitleg.