Hoi,
Ik had van de week een afschuwelijke droom: ik droomde dat ik een kind had, of baby, (die heb ik in het echt niet, ben 19) maar die was van me afgepakt en ik werd door m’n moeder en zus in een soort inrichting gestopt omdat ik niet toerekeningsvatbaar zou zijn en niet voor m’n kind zou kunnen zorgen en zogenaamd gek geworden was. Gedurende de hele droom heb ik paniekerig en schreeuwend gehuild en ruzie gemaakt en ik voelde me zo hopeloos en machteloos. M’n moeder en zus in de droom leken trouwens volledig niet op mijn moeder en zus in het echt en voel ook totaal geen verband tussen die personages en de echte mensen. Ik werd even kort wakker en toen sliep ik meteen weer door in de droom die even veranderde. Ik sprak met m’n ‘moeder’ en het werd bekend dat m’n kind onvindbaar was, geadopteerd of zoiets, en m’n zusje was huilend sorry aan het zeggen, leek ineens inzicht te hebben in de situatie, nu leek ze ook op mijn zusje in het echt. Toen voelde ik me zo verloren. Aan het einde beeldde ik me in dat ik het kind was, opgegroeid tot een jongvolwassene die niks weet van haar moeder/ouders en letterlijk zoekend liep. Handig om te zeggen misschien is dat ik paar jaar geleden redelijke tijd last van depressiviteit had, HSP ben en vaker droom van een eigen baby. Tijdje geleden gaf ik m’n baby borstvoeding.
Ik hoop dat iemand me een beetje kan vertellen, door alleen op ‘verlies’ en ‘baby’ te zoeken kom ik niet ver. Bedankt!