Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Tjeej echt een bizarre droom gehad.
Het begin is mooi. Ik woon met mijn vriend boven op een berg. We hebben het mooiste uitzicht wat je je kunt bedenken. We zien een gigantische waterval met super mooie witte wolken er boven. Aan de andere kant hebben we uitzicht over velden met landbouw. Één veld is minder goed onderhouden, het is wat dor aan de randen maar midden in het veld bloeit oranje bloesem.
Dan moeten we verhuizen. Ik vind dat prima. Er staat een kleine vliegtuig naast ons huis waar mijn vriend gelijk plaatsneemt op de stoel van de piloot. Ik vraag waarom hij daar gaat zitten, hij kan het toch niet besturen. Mijn buurman komt even kijken, in mijn droom is hij piloot, en ik vraag hem of hij het mijn vriend niet kan leren. Dat kon hij niet, omdat t risico te groot is.
Opeens woon ik in een zorg huis. Ik heb plotseling zorg nodig, terwijl ik me wel heel goed voel. Daarnaast hebben we een erg luxe keuken en ik vind dat ik die luxe niet nodig heb. Ook heeft een patiënt de oven aan laten staan, er brandt nog wat vuur. Ik zet hem uit en besluit dat ik daar weg kan.
Ik loop met mijn backpack over straat op zoek naar een andere woonruimte. Iemand zegt dat het me niet zal lukken. Eenmaal een patiënt, dan blijf je dat. Ik wilde net een discussie aangaan toen ik zag dat mijn tas helemaal leeg geroofd is. Er zit alleen nog een duikbril en snorkel in.
Helemaal overstuur word ik wakker. Zou deze droom mij iets willen zeggen?
Dromen laten beelden in symbolieken zien en dient als verwerking van het gebeuren in je leven. Het huis is je lichaam en ziel (ideeën, intuïtie, eigenschappen, vaardigheden). Het huis staat er zoals je het leven hebt ingericht. Boven op een berg, kan niemand je wat doen. Je hebt overzicht en geniet van de dagelijkse dingen. De waterval vloeit en symboliseert de emotie (symboliseert water, denk aan tranen) vloeit en kun je deze vrij controleren. De velden staan voor aarding. Je staat met beide benen op de grond. Natuurlijk zijn er wel eens obstakels waar je overeen dient te komen.
De verhuizing zorgt dat je je opnieuw moet aanpassen aan een nieuwe omgeving. De vliegtuig (in de hoogte) laat je op je tenen lopen. Je vriend kan ook niet het toestel besturen en bevind je je op glad ijs.
De zorg is zelfzorg. Je beseft in je droom dat geluk belangrijker is dan luxe. Het vuur vraagt om energie. Vuur is een reiniger en transformatie. De zelfzorg is schijnbaar niet genoeg want met je backpack en leven op straat bevind je je op een lager niveau. Dat is een waarschuwing.
Het klopt niet dat als je eenmaal een patiënt bent, je dat ook blijft. Dan kom ik op de tarotkaarten die ik als inzichtkaarten gebruikt. Hierbij denk ik aan de kaart Kracht; Door zelfacceptatie word men sterker. Door vertrouwen in jezelf breng je het innerlijke beest van angsten, aandriften en complexen tot rust.
Je privacy wordt in deze droom geschaad door de beroving. De duikbril kun je gebruiken om onder water (symbool emotie en onbewuste) en de snorkel voor zuurstof, adem of bewegingsvrijheid.
|
Beheerder |
[quote]Het begin is mooi. Ik woon met mijn vriend boven op een berg. We hebben het mooiste uitzicht wat je je kunt bedenken. We zien een gigantische waterval met super mooie witte wolken er boven. Aan de andere kant hebben we uitzicht over velden met landbouw. Één veld is minder goed onderhouden, het is wat dor aan de randen maar midden in het veld bloeit oranje bloesem.
Dan moeten we verhuizen. Ik vind dat prima. Er staat een kleine vliegtuig naast ons huis waar mijn vriend gelijk plaatsneemt op de stoel van de piloot. Ik vraag waarom hij daar gaat zitten, hij kan het toch niet besturen. Mijn buurman komt even kijken, in mijn droom is hij piloot, en ik vraag hem of hij het mijn vriend niet kan leren. Dat kon hij niet, omdat t risico te groot is.
Opeens woon ik in een zorg huis. Ik heb plotseling zorg nodig, terwijl ik me wel heel goed voel. Daarnaast hebben we een erg luxe keuken en ik vind dat ik die luxe niet nodig heb. Ook heeft een patiënt de oven aan laten staan, er brandt nog wat vuur. Ik zet hem uit en besluit dat ik daar weg kan.[/quote]
(Denk aan water en vuur)
[quote]Ik loop met mijn backpack over straat op zoek naar een andere woonruimte. Iemand zegt dat het me niet zal lukken. Eenmaal een patiënt, dan blijf je dat. Ik wilde net een discussie aangaan toen ik zag dat mijn tas helemaal leeg geroofd is. Er zit alleen nog een duikbril en snorkel in.[/quote]
Het begin is een idyllische droom, een hoogstandje.
Maar op een berg wonen is meestal erg eenzaam.
De waterval geeft een energieverval aan naar het onbewuste. (emoties?)
Een berg kan voor trots staan en een adelaarsnest, of een distantie van de mensheid.
Het geeft niet de indruk dat je zelf een veldje onderhoudt en dat verwaarloosde deel is een stuk van jezelf.
Water zat, dus waarom is het veld van de ziel zo dor?
Oranje is een dynamische kleur (lage chakra) Maar bloemen kun je niet eten.
Het vliegtuig geeft een nog hogere hybris aan of zweefneigingen. De berg was nog niet hoog genoeg.
Dat kan op ambities wijzen die niet haalbaar zijn. (De wolken halen)
Maar de goden kun je beter niet tarten.
Daarna volgt de val in het verzorgingstehuis, je hebt teveel van jezelf gevergd.
Wat moet je daar met een luxe keuken? Of is het om culinaire hoogstandjes? die je daar doorgaans niet zult vinden.
Er brandt een vuur van binnen. Als je het (haard-)vuur dooft wat blijft er dan over? (Hera)
Je tas bevat je identiteit, je "levensbagage", je ballast en je eigenwaarde. (Sisyphus en de berg)
Wat overblijft als duikbril en snorkel wijst naar het onbewuste waarin je wilt duiken.
Een heel contrast met de eerdere berg niet? Maar de waterval gaf de plot al aan.
2 keer bewerkt. De laatste keer was 6 jaar geleden door Sheherazade.
Dankjewel Esme,
Het klopt wel dat ik overzicht heb en geniet van de dagelijkse dingen. Emoties gaat ook goed inderdaad. En ik sta ik met beide benen op de grond.
Ik heb net een dochter van 2 maanden. Dat zorgt wel voor verandering in mijn leven. Dus nieuwe omgeving klopt wel.
Zou kunnen idd dat mijn zelfzorg op n lager pitje staat op t moment.
Dankjewel sheherazade,
Ik ben idd trots, op mijn kleine meisje.
Verwaarloosde veldje lijkt me idd ook een verwaarloosd stukje in mijn ziel, een deel dat geen aandacht heeft gekregen, maar wel nodig had. Ik voelde in mijn droom ook dat dat niet meer goed kan komen, daar zal niets meer groeien. Maar ik kan het wel compenseren/ verbloemen.
Wat betreft ambitie zie ik niet zo in mijn huidige leven. Ik werk momenteel niet. Zit lekker thuis met mijn kleine en heb 0,0 zin om over twee weken weer te werken. Ik zou juist liever lekker thuis willen blijven.
En dan t stukje over de backpack:
Ik voel me dus soort van beroofd in mijn identiteit? Ik ben kwijt wie ik ben? Ik vond dat zo heftig in mijn droom! Het zal vast n betekenis hebben.
Interessant "wat over blijft als snorkel en een duikbril wijst naar het onbewuste waarin je wilt duiken."
Vannacht heb ik een soort vervolg van de droom gehad. Ik was met mijn vriend onder water aan het zwemmen in zeer helder water. Ik zag prachtige vissen. Zee anemonen. Zeekoeien. Zeepaarden (geen zeepaardjes, maar échte paarden alleen dan onder water, prachtig!)
|
Beheerder |
Je zou dus liever thuis willen blijven? (Het verzorgd zijn)
Duiken is natuurlijk mooi maar ook een fantasiewereldje.
Het is de inkeer in de innerlijke wereld.
Soms moet je dat volgen om te ontdekken wie je bent.
Maar de terugkeer moet ook worden ondernomen anders vliegt de tijd en het leven aan je voorbij.
Een periode van rust kan soms bevorderlijk zijn maar regressie is altijd een gevaar.
Het is het verlangen naar een onbezorgde periode als kindertijd.
Maar in het onbewuste is ook veel te ontdekken.
Zeepaarden zijn anders zo vreemd niet, in mythen komen ze zelfs vaak voor.
Zoals ook de vliegende paarden als Pegasus.
Het paard is een beeld dat in beide elementen kan reizen.
Er bestaan schilderijen waarin paarden uit zee opreizen.
Het zeepaardje is een geminiaturiseerde verbeelding van het mythische zeepaard (met vleugels)
Heeft misschien een verbinding met het eerdere vliegtuig?
Maar je zat niet zelf aan het stuur, je vriend wilde de koers bepalen maar kan dat niet of hij weet niet waarheen.
De vriend kan ook het verstand zijn.
1 keer bewerkt. De laatste keer was 6 jaar geleden door Sheherazade.
Ja! Dat zou heel goed kunnen. Dat mijn vriend mijn verstand symboliseert en dat die niet weet welke koers die moet nemen. Ik ben ook een beetje mijn kop in het zand aan het steken. Ik weet dat ik me volwassen moet opstellen, want straks moet ik weer volop keuzes gaan maken en bewust in het leven staan. Ik stel dat moment steeds uit tot de dag dat ik echt weer moet werken. Ik zie er zo vreselijk tegen op. Inderdaad omdat ik me zo onbezorgd voel nu, zoals mijn kindertijd. En dat voelt zo heerlijk.
Ik ben ontzettend bang voor stress, omdat ik daar gevoelig voor ben. En ik vind t spannend dat ik straks ga werken, mijn studie ga hervatten, een gezin en familie en vrienden. Bang dat het te hoog gegrepen is voor me.
|
Beheerder |
De kindertijd is leuk, maar zal je als werkelijk volwassene nooit kunnen bevredigen.
De volwassenheid stelt inderdaad eisen maar tegelijk groeit je zelfbesef en bewustzijn.
Bewustzijn brengt verantwoordelijkheden met zich mee.
Maar alleen iemand die bewust is kan kiezen.
Wie onbewust leeft wordt geleefd, niet alleen door de omgeving en gebeurtenissen maar vooral door de grilligheden van het onbewuste.
Dat is de moraal die achter Roodkapje steekt. Zij was een naïef wicht en juist daarom trok zij de Boze Wolf aan.
Roodkapje is de tocht van de reine dwaas en onschuldige ziel door dit ondermaanse.
Een kind leeft in een heel beperkt wereldje. In dat wereldje leven ook vele angsten.
Je kunt alleen maar zelfrespect verwerven met volwassen te worden en te dragen wat mogelijk is.
Meer bewustzijn houdt onvermijdelijk meer verantwoording in en het verdragen van steeds grotere tegenstellingen.
Maar daarmee win je ook de kracht waar je trots op mag worden.
Doe wat gedaan moet worden met inzet en grijp niet naar de wolken want dat is gebakken lucht.
Helaas is de huidige trend er een van debiliseren, alsof de gebraden duiven uit de lucht vallen als je maar juichend staat te dansen en met het vingertje als toverstaf op een touchscreen hoeft te wijzen en alles komt vanzelf naar je toe.
Het afwijzen van verantwoordelijkheden is daarbij een vorm van infantilisme en regressie. De terugkeer naar de baarmoeder, maar dan als maatschappij en de verzorgingsstaat.
Geloof mij, het is moeilijk een heerlijke jeugd los te laten, maar opgroeien is op termijn veel interessanter.
Gewoon je vleugels uitslaan en je kracht beproeven.
Simone de Beauvoir zei eens dat het vrouwen verboden moest worden kinderen te krijgen*, om te voorkomen dat ze regressief aan huis gekluisterd bleven. *(Niet erg haalbaar lijkt mij, want dan zou het voortbestaan in gevaar komen. Maar ze had wel een punt.)
Hoi! Ik wilde nog even terugkoppelen dat ik nu de droom nog beter kan plaatsen. Ik heb mijn eerste werkdagen gehad. Ondanks dat ik er van genoot om weer met mijn hoofd bezig te zijn, denken, oplossingen zoeken, etc, voelde ik ook heel duidelijk dat ik niet klaar ben voor mijn uitdagende baan (de wolken). Het is te hoog gegrepen voor me en kennelijk wist ik dit onbewust al.
Ik heb gisteren (na 2 dagen werken met buikpijn) besloten om de helft van mijn contract te werken en wat droomde ik vannacht... Dat ik mega veel ontlasting had. Alsof ik de negatieve emoties en de schaamte (hoge werkethiek, dus ik vond het geen makkelijke keuze) verteerd heb en los kon laten.
Jullie uitleg heeft bijgedragen aan meer bewustzijn. Nogmaals dank!