Het is voor een kind heel beangstigend als de vader ziek is daarbij nog lastig of veeleisend.
Het projecteren van problemen naar de omgeving kan een ware belasting vormen voor de omringenden.
Verscheurd worden kan een kwelling betekenen, maar ook een oplossen of fragmentatie van het ego voor er een ander wordt gevormd.
Verder ontstaan er loyaliteits conflicten omdat een kind de schuld bij zichzelf zoekt.
Dat is een verdedigingsmechanisme omdat anders de bestaansgrond van het kind bedreigd wordt.
Dat zijn conflicten waar een kind geen weg mee weet.
De Sneeuwwolf is een eenling die leeft in een koude, liefdeloze omgeving.
De angst dat hij de vader zal verliezen is heel traumatisch.
Het slachtoffer mag niet bekritiseerd worden waardoor frustraties ontstaan.
Zo kunnen woede, verwijten, of behoeften niet geuit worden om het slachtoffer te ontzien.
Soms buiten mensen die houding uit, want zelf mogen ze wel kritisch zijn want, "ze hebben het al zo moeilijk".
Afreageren op de omgeving is iets wat veel voorkomt. Daarom zal een kind geneigd zijn dit te letterlijk te nemen.
Dat tast zijn gezonde egostructuur aan. Hij kan zich niet voegen in die grillen.