Ik werd vandaag wakker met een levensechte droom. Ik droomde dat ik met mijn zoon van twee in de auto 'straatje moest keren' naast een sloot. De straat was ineens smaller dan ik dacht en mijn achterwielen hingen snel met een klap over de rand. De auto zakte verder het water in en op de een of andere manier was ik razendsnel op de achterbank en had ik mijn zoon los uit zijn stoel. So far so good. Maar wat er nou voor bizars gebeurt vervolgens: er is een luchtbed uit mijn auto gedreven en ik schat in dat ik nog veel tijd heb, dus ik denk, handig dan kan ik ook nog wat spullen redden. Ik dacht, in ieder geval mijn tas met telefoon zodat ik hulp kan inroepen. Ik laat mijn kind uit praktische overwegingen los op de achterbank zitten (aan wal zou hij weglopen) en ik ga spullen op het luchtbed leggen. Nu zo'n beetje alle spullen die ik bij me had, omdat het zinken van de auto leek stil te staan. Ik leg het luchtbed op de kant, er rollen wat spullen in het water die ik nog eens terug leg. Nu draai ik me om en tot mijn schrik is de auto ineens tot het dak onder water. Ik vlieg eropaf, duik door het open raam en grijp naar de achterbank. Maar mijn zoontje lijkt niet meer in de auto te zitten. Het is er zó donker, ik kan het niet zeker weten. Ik voel overal maar vind hem niet. Blinde paniek, intens verdriet en boosheid naar mezelf. Toen werd ik wakker en ben gauw bij mijn slapende zoontje gaan kijken. Maar nog steeds krijg ik die enge droom en dito gevoelens niet uit mijn hoofd.
In het dagelijks leven ben ik al jaren erg bang om te water te raken met een auto, maar ik had er nog nooit over gedroomd. En omdat de droom voor mij zo'n vreemde wending heeft stuur ik hem toch eens op naar jullie. Ik ben zeer benieuwd wat jullie ervan vinden!
