De driehoek was altijd verbonden met de vrouwelijke schoot (Venus)
Maar de drie-eenheid is overal te vinden en dan beperk ik mij niet tot het christelijke gedachtegoed.
Het voert minstens terug tot Sumerië als de 6 voudige ster. Het symbool is ook te vinden in India met Shiva dansend in een cirkel.
(Brahma, Vishnu, Shiva)
Zo waren er zowel mannelijke als vrouwelijke drie-eenheden.
Verder valt te denken aan goede en kwade drie-eenheden. Of Poseidon met de drietand.
Het drietal is oeroud en een echt archetype.
Twee driehoeken ineen en je komt uit bij het beroemde zegel van de mythische Salomon (die in elk geval nooit in die vorm heeft bestaan).
Het teken is echter vele duizenden jaren ouder.
Twee elkaar doordringende driehoeken wijzen uiteraard op het mannelijke en vrouwelijke die elkaar doordringen. (6 was verbonden met Venus)
Daarbij kun je aan het geestelijk/spirituele scheppende denken en aan het ontvangende mater-iële.
Dat zijn echter menselijke concepten of voorstellingen.
De paring is in feite wat de schepping in stand houdt. In India wordt dat ook plain uitgebeeld in de eeuwigdurende paring en kringloop van het bestaan. Boeddha met zijn Shakti. Dat het christendom ook zijn parallel had is minder bekend Baäl en Schechina.
Het drietal neigt van nature naar het 4 tal aldus Jung.
Je zou nog kunnen opperen naar de volstrekt logische constellatie van de man, de vrouw en het kind wat immers perfect is uitgebeeld als Maria/ de Heilige Geest en het kind. Maar dat voorbeeld bestond al in Egypte met Isis, Osiris en Horus.
Of met Danae en Zeus tijdens een "spirituele bevruchting", als gouden regen uitgebeeld. enz.
De rode driehoek lijkt mij met name verbonden met de vrouwelijke schoot.
Immers die is verbonden met het menstruele bloed of de geboorte.
De schoot verwijst uiteraard ook naar de liefde en zijn lusten en smarten.
1 keer bewerkt. De laatste keer was 6 jaar geleden door Sheherazade.
