Hallo, meestal herken ik dromen zelf erg goed, maar ik eb hier 2 jeugddromen waar ik eigenlijk nooit iets mee aankon, maar die ik altijd heb ontouden.
Droom 1:
Ik woon in mijn oude huis, en lig op bed, als ik een speelgoedhondje hoor blaffen. De deur staat open en het hondje loopt op de gang. Ik ben dóódsbang. Ik durf niet te kijken, en als ik kijk ben ik nog banger. Het is de hond van mijn huidige buurman. De hond gaat de kamer van mijn zusje in, waarna ik keihard wegren. De droom eindigt.
Later droom ik dat ik uit et raam kijk, en de hond (niet meer in speelgoedvrom) keihard naar ons huis zie rennen. De hond blaft en doet heel erg wild, en het is donker. Er hangt een oud en nieuw sfeertje, de hemel is verlicht met vuurwerk, maar er is niemand buiten.
Voor de duidelijkheid: De hond moet symbolisch zijn. Ik ben niet bang voor honden en mijn buurman is een beste kerel.
Droom 2: Deze droom heeft het allermeeste indruk op me gemaakt. Ik sliep eerst op zolder, en ben meteen vertrokken toen ik dit droomde:
Ik lig op bed. Het is donker. Het licht van de overloop springt aan. Ik kijk in de deuropenig. Er staat een pop me aan te staren. De pop lijkt dichterbij te komen, en doet verder niks. Ik schrik wakker, in paniek. Ik heb nooit geweten waarom ik dit droomde, maar de reden dat hij zoveel indruk maakte is dat de emoties zo vréselijk intens waren. Alsof ik aangevallen werd door de duivel zelf. Ik was zó vreselijk bang!
Na deze droom heb ik ook een soort poppenfobie ontwikkeld. Ze staren me altijd zo aan, vind ik.
Is er misscien een specialist die me kan helpen uit te leggen wat deze dromen in kunnen houden?
Mvg, JJ
