Ik ben een persoon die vaak dromen onthoudt, maar de laatste dagen houden ze meer vast dan anders. Op één week droomde ik twee keer dat ik zwanger was (in deze fase van mijn leven is dat een nachtmerrie), al waren de dromen op zich totaal anders. De eerste keer was ik een personage uit een serie die een héél lastige zwangerschap onderging, de tweede keer was ik mezelf en overwoog ik abortus te doen. Nu de afgelopen nacht, had ik een echte nachtmerrie, zo eentje waaruit je wakkerschiet. Ik woonde in een huis dat ik denk ik nog nooit gezien had maar toch herkende, samen met mijn ouders, en ik denk ook mijn zus. In de voortuin stond mijn moeders ex(-man) (die ze dus niet heeft!). kabaal te maken ect. en het begon te escaleren. Op een gegeven moment stond héél ons gezin daar en achter ons verscholen twee kindjes (zwart gekleed) in het zand die ik vaag herkende als mijn buurjongetje en zijn iets oudere nichtje vanuit de echte wereld. De man, duidelijk zichtbaar met echte gelaatstrekken en al maar niemand die ik ken vanuit de echte wereld, stond op onze auto te schieten (auto had ik ook nooit eerder gezien, het was een versleten, versoest oud ding). Op een gegeven momen viel ik van een steen waarop ik me had gezet op het meisje achter me waardoor we allebei onder het zand kwamen te zitten. In die commotie moet ik hebben gemist hoe ze de man wegjaagde maar toen ik recht stond maakte mijn moeder een opmerking dat ik me moest gaan wassen. het gevaar leek geweken. Ik ging naar de badkamer boven en het gezin trok zich ook ergens op de bovenverdieping terug. Toen besefte ik me dat ik mijn handoek beneden had laten liggen en ging de trap af, waar ik hem weer zag sluipen achter een groot livingraam. Ik wilde net roepen maar mijn aanwezigheid had hem al afgeschrokken. Toen ik de handoek had wou ik me uitkleden en in de handoek wikkelen, maar ik durfde niet want ik voelde me bekeken. Ik draaide mij om en zag hem buiten staan kijken al lachend, ik wilde mijn familie roepen maar bleef steken in mijn woorden (terwijl babbelen normaal echt mijn ding is). Toen hij ook nog naar me knipoogde schoot ik wakker, en had ik het ijskoud!
