Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Hallo!
Ik heb afgelopen tijd een paar keer gedroomd dat mensen die dichtbij mij staan (o.a. mijn moeder) te horen kregen dat zij kanker hadden en ook kwamen te overlijden.
Toen ik dit droomde over mijn moeder zat ik ook in mijn droom aan haar sterfbed en toen ik wakker werd had ik nog zeker enkele minuten het idee dat mijn moeder echt overleden was.
Hebben meer mensen dit weleens? En weet iemand of dit iets te betekenen heeft?
Groetjes
Je moeder is je spirituele gids van jou die je aangeeft dat je gevoelens niet te veel mag ophouden . Je vergiftigd hiermee al het goede in jou. Je zal wat je hebt opgekropt moeten loslaten anders is er geen weg terug als je je zelf laat overwoekren door , negatieve gevoelens ,gedachten, handelingen etc, het kan funest letterlijk en figuurlijk voor jou worden. Probeer steeds los te laten, oefen hier desnoods in. het loslaten van dingen die niet bij jou meer van nut zijn.Ben je soms iemand die dingen te lang vast houdt? doe dit a.u.b niet meer . het is NIET goed voor jouw gesteldheid., want je bent een leifdevol mens dit voel ik . Aanschouw dit alles met die liefde die je in je hebt IN PLAATS VAN MET BOOSHEID, WROK OF HAATGEVOELENS. Heel veel goddelijk licht en kracht. Het komt goed ga in gebed om hulp vragen aan je gids.
groetje
2 keer bewerkt. De laatste keer was 15 jaar geleden door Lucinda.
Ik heb wel de verschrikkelijke droom gehad dat ik zelf kanker kreeg, en dat ik niet heel lang meer te leven zou hebben, het was ongeneselijk, ik kreeg alleen een chemokuur. Het vage is ook in mijn droom dat ik continu mijn eigen grafkist bij had, die helemaal niet zo erg groot was, en hij was donkercyaan gekleurd. Het was echt een droom waarin ik zelf heb gehuild dat ik dood ging samen met mijn moeder, en dat ik mijn moeder vertelde dat mijn broer en zus zich al aan het voorbereiden waren op mijn dood, terwijl ik het zelf niet kon geloven dat ik dood ging, en vroeg ik, ga ik dood? En toen hebben we samen gehuild en ze zei ja. Ik zie het meer als een soort ervaring, dat je weet hoe het is hoe je je voelt als je terminaal kanker hebt. Geloof mij maar dat het extreem hard aan komt, zelfs in een droom, want tegen kanker ben je hopeloos. Nog iets; mijn broer en mijn zus over het voorbereiden, ze zeiden, trek dit maar over je rug anders zien de mensen dat je tumoren op je rug krijgt en dat willen we niet. Het was zo erg dat ik er zelf emotioneel van wordt. Het komt ook misschien wel omdat het best recent is dat mijn opa overleed, en de collega van mijn moeder, en nu weer een kennis die eraan gaat... dromen vertellen iets, maar wat zul je niet weten.
Groetjes en sterke,
Joris
Ik heb gedroomd dat ik uit huis ging op me 14de en dat me vader me ging helpen
met verhuizen en toen de volgende dag dat ik bij mij ouders op bezoek waren
hoorde ik van me vader dat me ouders kanker hadden en toen schrok ik huilend wakker
ik durf nu niks meer te doen en ik denk alleen maar aan die droom ik kan nergens anders aan
denken wilt iemand me helpen?
xxxxx
Ik droomde dat ik uitgezaaide kanker had
Ik heb gedroomt dat ik een tumor had en dat er niemand langskwam en ik alleen maar verdriet had en toen het moment kwam ben ik alleen gestorven. Ik zou supergraag willen weten hoe ik deze droom kan tegengaan want ik heb hem al tig keren gehad en hij maakt me best bang.
groetjes bas
Beheerder |
Buiten mogelijke aandoeningen lijkt het mij iets dat al jaren aan je vreet.
kan woede zijn of onderdrukt verdriet.
Sterven in dromen is onbewust worden. Of in het onbewuste opgaan.
Soms ook een doorgangsfase die naar een andere levenshouding of samenstelling voert.
Men zegt wel dat er in een traumatische situatie waarbij men geen kant uit kan een tumor zou kunnen ontstaan.
Waarmee dus een traumatische oorzaak geïndiceerd zou zijn.
Daartoe is echter onvoldoende bewijs omdat niet iedereen met nare ervaringen K krijgt.
Jung ging ervan uit dat organen psychisch gekoppeld waren.
Dit berust op archetypische fenomenen. Verder valt uiteraard wel aan psychosomatische aandoeningen te denken.
Jung had ooit een professor die ondanks talloze negatieve onderzoeken leefde in de stellige overtuiging iets ernstigs onder de leden te hebben. Pas nadat een associatie-experiment Jung op het spoor zette wat de werkelijke reden van die inbeelding was, heeft hij met veel geduld de man aangehoord. Het duurde jaren vooraleer deze de werkelijke hoogst onfatsoenlijke zedelijke betrekking opbiechtte.
Hij begreep dat Jung dat al die tijd al wist en bedankte hem voor zijn oneindige geduld.
Het heeft zelden nut een waan met rationele argumenten te bestrijden, want die is net zo hardnekkig als de de koppige ontkenning van de feiten.
Neurotische ontkenning kan soms een leven lang worden volgehouden met alle negatieve symptomen van dien.
Terwijl de oplossing ervan het probleem vrijwel direct kan worden voltrokken in ruil voor de bezwarende bewustwording van de onderliggende reden. Daarna heeft men dan een probleem waar men mee zal moeten leven of aan werken.