ik slaap meestal heel rustig en herinner me geen dromen. Nu al twee nachten achter elkaar heel typische dromen over de kinderen. Eerst 1 over mijn dochtertje van 4, die samen met een vriendje in een vijver gaat spelen. Ze verdwijnen beide onder water. In mijn droom ben ik heel kalm, wacht even, signaleer dat ze niet boven komt en met 1 grijp in de vijver vis ik haar uit de modder onderin, reanimeer haar kort en eind goed al goed. De volgende nacht zie ik mijn zoontje (2) huilend. Er komt een stukje uit zijn mond, ik realiseer me dat het de rest zijn tong is, Hij heeft vreselijk verdriet, maar in mijn droom ben ik er gelaten onder. Ik besef me dat hij straks ritueel geslacht wordt en dat zijn lijden maar kort is. Ik neem hem in mijn armen en dan hoor ik hem toch nog zeggen: " mama, ik vind dit niet leuk". Ik vind beide dromen buitengewoon bizar en begrijp ze ook niet zo goed. Als beide gebeurtenissen in het wakende leven zouden plaatsvinden, zou ik helemaal gek worden van verdriet, boosheid en onmacht. Terwijl ik in mijn droom buitengewoon afgevlakt reageer. Ik ben ook gewoon oerhollands en heb geen enkele band met ritueel slachten, heb het niet kortgeleden op tv gezien of in een boek gelezen. Dus hoe dat opeens langzij komt is mij ook een compleet raadsel. Kan iemand hier een lijn in ontdekken?
