Ik denk dat die jongen een achteruitgestoken deel van je eigen persoonlijkheid is, het aggressieve deel met opgekropte emoties?
Je probeert het te begrijpen en te veranderen, maar uiteindelijk merk je dat het een deel van jezelf is dat je moet aanvaarden (omdat je net als hem die stemmen hoorde).
Iedereen heeft wel weggestopte gevoelens.. maar als je dingen begint te dromen die ernaar verwijzen kan het zijn dat het er teveel worden en dan kan je ze misschien best uiten dmv schrijven of muziek maken of sport ofzo..
Nuja, ik weet niet datk je wat heb geholpen, ik ken je ook niet, maar dat lijkt mij toch de meest logische verklaring?
