Zelfkennis,

Ik weet echt totaal niet waar ik moet beginnen. Om me eerst maar eens voor te stellen, mijn naam is arthur ik ben 18, en ik ervaar naar heugenis vrijwel geen dromen.
Wel ben ik erg geintereseerd in het ervaren van dromen. Ik ben nu sinds kort client bij een psychiater, omdat ik in mijn jeugd erg verwaarloosd ben.
Het gaat dus niet bepaald goed met mij. Ik ben vrijwel altijd heel erg depressief en somber. Maar de dingen gaan oa niet goed, omdat ik door de gebeurtenissen vrij weinig over mezelf weet.

Ik wil daar wel aan toevoegen dat het nu beter met me gaat en ik zeker hoop heb op een betere toekomst en dat ik ook hulp krijg. Het gaat hier immers over dromen, alleen wou ik wel ff specifiek aangeven waarom ik er meer over wil weten. Niet alleen uit interesse maar ook voor zelfkennis die ik voor 99% mis.
Momenteel zit ik zonder ideeen, twijfel ik aan een redelijk aantal eigenschappen.
En ik wil eigenlijk een stuk wijzer worden hier, misschien dat als ik volgende week opsta, dan kan ik eindelijk begrijpen waarom ik droom op de manier waarin ik dat doe.

Dus ik droom echt bijna nooit. Elke dag natuurlijk! maar ik herinner een dromen zelden. Vanacht heb ik wel gedroomd en dat gaf ook de aanleiding tot deze lap text.
Ook droom ik vaak dezelfde droom wanneer ik droom. En ik heb die droom al 3x gehad (en ik heb nog nooit een herhalende droom ervaren)

dus hier komt de eerste droom.

_1_

ik begin alleen in een auto,
De tijd vliegt voorbij,

We rijden door een ijslandschap, compleet afgesloten van de bewoonde wereld. De horizon 360graden om me heen is grotendeels opgevuld met gletsjers,
niet zomaar geltsjers, kilometers hoge gletsjers. Maar hoe hard we ook rijden, ze lijken wel statisch te zijn.
Dan stopt de auto,
Ik stap uit, zonder vraag, zonder verklaring, zonder antwoord. Sterker nog, ik praat, zeg, nooit wat in bijna al mijn dromen. Ik heb vaak ook niet het idee in een droom dat ik mezelf aan het spelen ben, echter ben ik nog nooit in een droom verast met het feit dat ik iemand anders speel dan mezelf. Dus ik neem aan dat het hier gewoon om mezelf gaat. Het komt wel eens voor dat ik praat of sociaal contact krijg of deze nodig heb in een droom, maar vaak is er of geen gelegenheid of aanleiding om te praten, bijna al mijn dromen worden tot het randje gevuld met mystieke spirituele verschijnselen waarvan de statische gletsjers een goed voorbeeld zijn.

Meestal is het mystieke dat de droom overheersd altijd zichtbaar, en het mystieke neemt altijd het voortouw. Het mystieke draagt zichzelf zo erg op, dat soms een object of een heel mystiek mysterieus wezen (maar toch in relatie met aardse wezens, maar toch ook weer fantasie) mijn droom leid.
Ik hoor geen stem, ik krijg geen specifieke opdracht,
ik zie iets of ik neem iets waar, dat totaal geen betekenis kan hebben voor wat volgen gaat, en 3 seconden later opend dat zelfde mystieke object of wezen, een tunnel naar het volgende hoofdstuk van de droom, soms speelt een nieuw hoofdstuk zich af in een compleet nieuwe dimensie, maar wel een dimensie, die altijd de typische terugkerende mystiek vertoont. Al mijn dromen hebben nog iets anders gemeenschappelijks. Zoals ik al zei, de dromen zijn erg mystiek, wordt er weinig in gepraat.

Echter heb ik altijd een opdracht in de droom, en het is altijd een zware opdracht, ik ervaar de opdracht alsof ik de opdracht gekregen heb, echter krijg ik geen opdrachten, de opdrachten komen naar mij toe, en ik doorsta ze,
de inhoud van zon opdracht slaat vaak nergens op, en de inhoud van zon opdracht heeft vaak helemaal niks gemeenschappelijks met de rest van de droom.
Wel is het zo dat tijdens mijn opdracht er altijd 1 emotie een rol speelt. Vaak angst of verdrietigheid, maar ook heel veel leegte, onduidelijkheid over wat ik waarneem.
En aan het einde van de droom weet ik niet of ik nou geslaagd ben in mijn opdracht. Ik weet zeker dat ik sommige dromen gewoon niet tot het einde ervaar.

Mijn vragen zijn als volgt.

-Hoe kan ik stap voor stap ervoor zorgen dat ik vaker droom, en in meer duidelijkheid ervaar.
-Hoe kan ik dromen veranderen zodat ik ook andere soort dromen ervaar, dromen die me meer vertellen dan dat ik alleen sta en die me dus zullen helpen.


Om terug te keren op de gletsjer droom. ik stap de auto uit en ik zie een gedaante zitten in zwart gehuld,
Ik staar naar hem, van wie ben jij?
Mijn vaders stem antwoord, "hier moet je zijn jongen"
Ik stond buiten, op keihard gletsjer ijs, het had tenminste -50 celsius moeten zijn, maar het was er echter heerlijk warm.

Mijn vader vertrok zonder doei of tot ziens. En daar stond ik dan. Midden in een kilometerlange ijsbaan, met alleen zichtbare gletsjers voor zover me oog kon zien.

ik begon te lopen, en het grootste deel van de droom bestond uit lopen, zonder contact, zonder gesprek, zonder invullingen. Alleen de saaie lange ijsweg, naar de torenhoge gletsjers.

Na heel wat gelopen te hebben kwam ik een houten huisje tegen, die voorzien was van een 5meter hoge sattelietschotel,
ik ging het huisje binnen, maar niemand was binnen.
ik begon de inboedel te besturderen, bijna alles bestond uit elektronica, en er was 1 koelkast...

(een koelkast in een gebied waar het -50 is,
dus ik ging naar buiten om er opnieuw achter te komen dat het eigenlijk paar graden boven nul was.
Dus ik loopte weer naar binnen, en zag een kwik thermometer, en deze gaf -45 aan.

Ik liet me niet gek maken en liep naar de koelkast toe, ik opende hem. En mijn zicht werd helemaal opgevuld met verblindend wit licht, toen het zicht opklaarde zat ik in een sneeuwscooter,
Ik had een dik bondpak aan, en het leek alsof de kwikthermometer toch gelijk had,
de temperatuur was ongeveer -45 graden en ik had het voor het eerst in mijn droom koud.

Toen viel het mij op,
de zon stond 35graden hoger in de lucht, ook was er een gat tussen 2 gletsjers die eerst de horizon afsloot en me visueel had opgesloten in het ijslandschap. Het leek wel alsof het middelpunt van de aardse zwaartekracht verschoof. ik leek toen automatisch in een gat te vallen, dat me alleen maar sneller en sneller deed gaan.

Ineens waren de gletsjer niet meer zo statisch,
ik zag me sneller en sneller naar de gletsjer opening gaan.

Toen ik daar vanaf dreigde te vallen, verschoof het middelpunt van de zwaartekrach weer, en stond ik stil op wat eerst de afgrond van de gletsjer was,
ik stond nu op een open ijslandschap, zonder enig relief en ijs zover het oog kon reiken.

Ik begon te rijden, het weer werd slechter en slechter, ook werd het steeds kouder en kouder. Ik zag een gedaante over de horizon klimmen. Deze verschoof zich sneller en sneller naar mij toe totdat deze vlak voor mij stopte, ik kon mijn vader horen roepen, waar blijf je jongen iedereen is er al.
Toen werd ik toch echt wakker, en toen kreeg ik een kop koffie onder mijn neus gedrukt.

ik heb deze droom vaker gehad, en ik heb deze droom ook vaak weer vergeten,
afgelopen 2x dat ik deze droom had heb ik hem na het wakker worden opgeschreven,
dat heeft een aantal details prijsgegeven.
Nou weet ik al dat ik een eenzaam persoon ben, en ik ben geen dromenexpert maar uit de droom leid ik ook niks anders af dan dat ik alleen ben.
Mijn vraag is of er nog andere details bij zaten die mij meer kunnen vertellen. Niet over wat ik ben en hoe ik ben. Maar het lieftst ervaar ik een droom die mij dingen laat zien die ik nog zou moeten doen, of dromen die capaciteiten van mij laten zien die ik zelf nog niet weet.

De volgende droom kan ik ook vertellen, maar die is ook erg eenzaam, wel heel anders trouwens, en altijd heel erg mystiek.

droom :2:

Mijn tweede droom was heel anders. Ook compleet afgesloten van de bewoonde wereld. Ik was op weg naar mijn nieuwe woning. Ik had een villa gehuurd midden in het bos,
Maar het was niet zomaar een villa. Er leefde daar andere gezinnen, mensen die ik niet kende. Er was geen direct contact met anderen (zoals in al mijn dromen)
Het hele huis had iets levendigs, de mensen waren levending, maar tegelijkertijd was alles weer gehuld in mystiek, en ook iets duisters. Iets duisters dat zich pas later in de droom liet zien voor wat dat is. Wel was de combinatie van, aardige mensen, mystieke omgeving erg prettig als droom ervaring.

het had iets buitenaards, maar tegelijkertijd was het heel erg aards, en heel menselijk.

Op een dag ging ik op stap met deze jongen. We zouden gaan vissen. We stape de auto in, en we begonnen te rijden. Het bebosde landschap was overwoekerd,
zo overwoekerd dat het bos het zonlicht gedeeltelijk tegenhield. Het hele landschap was bedekt in een grauw licht dat alsmaar duisterder werd naarmate we verder reden.

Uiteindelijk stopte we bij een vijver,
Mijn nieuwe maat haalde de vishengels en de viskoffer uit de auto.
Tot nu toe klinken de gebeurtenissen redelijk normaal, het was ook normaal. Behalve de duistere omgeving waarin ik mij bevond.

Ik zei tegen die vriend dat ik een eindje ging wandelen en later weer terug kwam.
Iets verderop lag een oude villa met een kerkhof.
Des te dichter ik de villa naderde, des te grauwer de lucht werd,

De mystieke omgeving werd veranderd in een grauwe, doodsbenauwde en vrij angstige locatie. Ik voelde me zo, mijn ledematen dachten daar anders over, en liepen zo nonchalant naarbinnen alsof het de deur naar het spookhuis was.

Toen ik eenmaal binnen was werd ik geteisterd door zwarte gedaantes, die zich vervormde in verschillende organismen of objecten. Ik begon de villa te onderzoeken. De zwarte sppokachtige gedaantes keerde elke keer terug, ze waren een doodsangst aan het begin. Maar des te vaker ze me teisterde, des te minder het me intereseerde. Het was alsof alle angst ineens uit me werd weggezogen,

Ik voelde geen angst meer,
De zwarte gedaante vormde zich in een menselijke vorm, een zwart spookachtig wezen in de vorm van een mens, hij wees met zijn vinger naar een deur in de hoek van de kamer. Ik liep naar de deur, en voordat ik de deur kon opendoen ging dit automatisch, werd ik opnieuw verblind door fel wit licht.


En even later fietste ik door de stad,

ik zag een oud collega van mij waar ik een tijde verliefd op was geweest.
Wat ik ook probeerde te zeggen ik kreeg geen antwoord terug. Uiteindelijk ging ie naar binnen.
2 huizen daarnaast ging een deur open, een totaal onbekend persoon zwaaide naar mij.

Hij zei kom binnen, dus ik ging naar binnen.
In het huis, leek alles normaal. Totdat ik in de woonkamer stond. Ik draaide me om,
Het felle witte licht waar ik doorheen was gevallen (mijn dimensie poort) stond nu in de deuropening,

het angstige, dooie, en afscrhikwekkende dimensie waarin ik mij eerder bevond, begon zich nu in de kamer te transformeren. De bewoner van het huis lachte naar mij, en ik zag kattentaden uit zijn kaak komen, en hij begon op me af te lopen.
Ik viel toen naar achteren, ik viel niet op de grond, ik viel in een waterval die zich zomaar in de vloer van het huis bevond.
Uiteindelijk kwam ik in een stroming terecht.

Ik zag scholen met vissen langs me heen zwemmen,
toen zag ik een deur in het troebele water, de stroming trok me weg van de deur, maar ik zom uit alle macht,
toen ik de deur bereikte, werd ik weer in een andere dimensie gezogen en lag ik aan de oever waar ik en mijn vriend zouden gaan vissen.

hij hield me stevig vast, dus kennelijk was er wat aan de hand. Ik keek naast hem, en ik zag een 10meter hoge berg van vis.
Hij zei, nu heb ik pas een grote vis gevangen. En ze ogen werden rood, en hij kreeg vis/kat achtige tanden.

Toen gooide hij me terug in het water, en sprong hij erachteraan. Hij sleurde me mee, naar een opening. Maar ik was vastbesloten niet mee te gaan.
Mijn angst verblinde, Ik leek wel een levenslange tocht door water te maken, en even later zat ik in de auto, op weg naar de villa.

Alle, mysterie, en alle angst waren weg. De vriend waarmee ik was gaan vissen was weer een normaal mens. Ik had het gevoel iets volbracht te hebben, een missie te hebben afgerond. Alleen weet ik niet eens wat ik precies ervaren heb,

allen angst, mysterie die mijn droom had geleid was verdwenen als sneeuw voor de zon,
niet veel later werd ik ook wakker.

Deze droom had ik vanacht (23/10^^)

en over bepaalde stukjes ben ik niet al te zeker. De beschrijving van de eerste droom, heb ik ook vaker ervaren. Dus is dus daarom ook wat makkelijk uit te leggen.

Ik weet dat ik rare dromen heb, hopelijk is er toch een droomexpert die mij er wat over kan uitleggen.

Een jongen kon ik goed mee op schieten. Hij zat vaak achter zijn computer, ik praatte echter nooit met hem, er was iets belangrijks op het computerscherm wat ons beidde zeer intereseerde.
Wat het was weet ik niet, of ik iets gezegd heb tegen deze persoon of omgekeerd weet ik ook niet. Of we zeiden niks tegenelkaar, of ik ben vergeten in hoeverre ik sociaal contact had met hem. Maar er was wel een band die ons in de droom samenhield.