ik zou heel graag weten wat dit betekend.
Ik ben ergens in een of andere faciliteit met wetenschappers. Ik moet een kamer in waar een zwembad is. Mensen die ik ken moeten van de waterglijbaan af en aan het eind kregen ze een stroomschok en gaan ze dood.Ik ben niet verdrietig raar genoeg Dan ben ik ineens in mijn ouderlijk huis. Mijn moeder loopt te hoesten en hoest bloed s'avonds ligt ze op een heel vreemd bed en hoest zo erg dat ze naar het ziekenhuis moet. daar sterft ze weer raar genoeg ben ik weer niet verdrietig. Dan ben ik ineens bij een benzine station. Mijn ex zit samen met mijn zusje in de auto en gaat tanken en ik moet broodjes halen en een spel voor hem. ik denk dan bij mezelf dat ga ik echt neit voor jou kopen. Ik loop de pomp binnen en het is een soort broodjes zaak. Er staat 1 iemand voor me maar dan komen er meer binnen en iedereen gaat voor. Dat wordt ik plots heel verdrietig en ik weet niet waarom. Ik rope mijn ex en zeg dat hij de benzine zelf moet betalen. Ik krijg een sandwich met kaas. En die laat ik uit mijn handen vallen. En ik voel me nu nog rotter. En de sandwich met ham voor mijn zusje kan ik ook nergens vinden. (ben trouwens al vaker in deze benzine pomp geweest hij is er altijd in mijn droomlandshap. ) Dan komt mijn ex binnen hij pakt wat te drinken voor hem en mijn zusje maar niet voor mij. Nu ben ik heel boos. Maar iemand achter me slaat een arm om me heen en gaat eten voor mij bestellen. ik ken hem niet want ik kan hem niet zien maar ik voel me heel veilig. Dan ben ik bij mijn ex thuis en ik zeg gelijk tegen hem dat ik niks met hem wil en dat ik nu gelukkig ben. Dan ben ik in een keer weer thuis. mijn vader loopt daar en mijn zusje... En dan besef ik pas dat mijn moeder dood is. Maar niet door de ziekte want ik ben er ineens stellig van overtuigd dat zij ook van die glijbaan af moet. Dan ben ik weer in die faciliteit als een soort geest ik zie de glijbanen en een grote vergaderzaal met allemaal banken aan het eind is een soort buiten perkje met een muur waar 2 jongens en 2 meiden zitten. ze halen zonder te kijken chips achter een muur vandaan en dan denk ik dat is mooi. Dan sta ik weer echt in de ruimte met de waterglijbanen. en begin ik heel hard te huilen want mijn moeder gaat dood. En ik ben blij dat ik eindelijk kan huilen. Dan weet ik te ontsnappen voor dat ik moet. Ik kruip samen met iemand achter de banken langs in de vergaderzaal en verstop me achter dat muurtje. ik zeg tegen die ander dat niemand hier kijkt. dat weet ik... Dan zie ik buiten het muurtje iemand staan met een liga. Ze verkruimeld hem en zegt dat dr kleding niet vies mag worden. dan zie ik achter haar huizen en ik weet dat dat de normale wereld is. Maar van die ander mag ik niet weg en weer voel ik me verdrietig over mijn moeder maar ook over andere dingen toen werd ik wakker...
wie kan mij helpen????
