Vanmorgen zat ik in een diepe droom. Ik was ergens en het was gezellig, ik was er samen met mijn vriend. Op een gegevent moment werd ik gepakt door een paar jongens. De jongens "gewoon doodnormale jongens van mijn leefijd" en iets oudere mannen zaten achter mij aan. Eigenlijk 3 mannen in groepjes van 2. Ik wist te ontsnappen en hield automobilisten aan. Ik vertelde in paniek kort wat er gebeurd was en gelukkig reden zij mij ergens heen. In woonwijken konden ze mij niet zo snel vinden. Snel vluchte ik weer weg. Ik had op een gegevent moment ook in de gaten dat ik kon vliegen, kleine stukjes. Elke keer belde ik mijn vriend om te bellen waar ik was, en hij kwam dan naar mij toe. Ik ben bij mijn vader geweest, daar waren die 2 oudere mannen.Ik zat op het dak bij vrienden, ik was bij familie. Maar de achtervolgers konden mij bijna elke keer weer vinden. Ik voelde mij niet veilig. Ik zat samen met mijn vriend te bedenken waarom die mannen mij wouden hebben. Mijn eerste gedacht hierover was; mijn uiterlijk. In de droom leken mijn ogen op die van een popster. In werkelijkheid is dat absoluut niet zo. Intussen werd ik steeds beter in vliegen. Ik vloog nu best hele stukken, werd wel moe en moest goed drinken en even stoppen dan kon ik weer verder vliegen. Soms had ik geen bereik en kon ik mijn vriend niet bellen, heel irritant. Op het laatst moest ik mij afmelden van mijn werk. Ik kon daar niet meer heen gaan.
Gister droomde ik dat ik een hele grote sprong maakte. Ik was ergens in een speelparadijs voor kinderen, ik sjoefde zo naar de ene kant , naar de andere kant.