Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Ik vind dit een zeer vreemde droom en ik vermoed ook dat mijn uitleg van geen kanten klopt. Maar ja, at least I tried it ;)
Ik sta op het station met mijn rugzak en ik wil de trein in lopen. Iemand trekt mijn aandacht en zegt tegen mij: “Kom, je mag in de cabine gaan zitten, want je bent een collega!” Dat laat ik mij geen tweede keer zeggen, want ik ben altijd al benieuwd geweest naar het uitzicht vanuit de cabine. Dus ik stap de cabine van de trein in, samen met mijn ‘collega’.
De trein rijdt en plots wordt de cabine de ruimte ingeschoten. Mijn collega en ik zitten dus samen in de ruimtecapsule. Een zijde van de capsule gaat open en mijn collega en ik zweven de ruimte door. Echter we kunnen niet meer terugkomen bij de capsule, omdat we niet aan de capsule vastzitten…! Mijn collega is boos op mij dat ik er niet voor gezorgd heb dat de deur dicht zat.
Plots ontstaat er een lichtbron in het universum. De lichtbron dijt uit tot een kamer, waarin een groene alien inzit. De alien geeft les en zit op een bureau. Dan valt zijn oog op ons. Hij schiet een straal naar ons toe, die ons terug naar de capsule brengt. We zijn opgelucht. Nu hoeven we niet eindeloos in de ruimte te zweven!
Het station staat voor een punt in mijn leven, de rugzak voor onafgemaakte zaken en mijn leven, mijn bagage. De trein staat voor de reis door mijn leven. ‘Mijn collega’ zegt dat ik voorin mag zitten: een kijkje in de toekomst en genieten van wat er al is.
De trein verandert in een ruimteschip: een wending naar het ontdekken van de spirituele kant. De ruimte staat voor creativiteit of iemand die uit het niets verschenen is. Ik ga voor het laatste, omdat ik echt een goede klik voel met mijn yogadocente. De open deur staat voor een nieuwe kans, en die neem ik, ook al is het geen bewuste keuze. Maar ja, ik verlies wel de verbinding met iets.
Het felle licht is een probleem oplossen. Het dijt uit tot een kamer, met een groene alien die lesgeeft. Een glimp van de toekomst, aangezien ik docente in opleiding ben?
Misschien een duik in het onderbewuste?
|
Beheerder |
Haha almachtsfantasieën?
Veel van je uitleg past wel.
Maar als je in de cabine van een trein zit is dat niet om toe te kijken want dan ontspoort de boel net als de zonnewagen van Apollo.
Je spirituele dimensie is een schot in de ruimte. Dat voert veel te ver en inderdaad raak je dan de draad kwijt.
De groene Aliën (die schijnen altijd groen te zijn als reptielen) zou een connectie kunnen hebben met een beschrijving uit het Tibetaanse dodenboek waar de groene Boeddha zijn licht uitstraalt. Als de ziel dit kan weerstaan is hij verlost, zo niet dan valt hij weer terug in Samsara of het rad van het bestaan.
Eerst was je meen ik bang dat het vliegtuig in tweeën zou splijten?
Een trein is vergelijkbaar met een vliegtuig al rijdt een trein op rails en is het vliegtuig vrij als een vogel.
Maar die overgang komt toch vaak voor zoals ook de overgang vanuit een lift. Allemaal blikken kokers.
Marooned.
Nee, ik heb geen fantasie om de absolute macht te krijgen, haha.
Wat wordt er dan wel mee bedoeld als je in de cabine van een trein zit? Ik vond het wel zeer bijzonder, vooral door de gedachte dat ik eindelijk kon zien wat het uitzicht is.
Bedoel je met “je spirituele dimensie is een schot in de ruimte” dat ik te ver ben doorgedraafd in het spirituele? Overigens had ik voor deze droom nog een droom over yoga, die kan ik ook plaatsen als dat duidelijker is. Ik vond twee dromen plaatsen wat teveel gevraagd.
De alien was inderdaad zo groen als een reptiel. Wat bedoel je precies met “Als de ziel dit kan weerstaan is hij verlost, zo niet dan valt hij weer terug in Samsara of het rad van het bestaan.”?
Ik heb in de voorgaande nacht meen ik inderdaad een droom met een vliegtuig gehad waarvan ik bang was dat die neer zou storten. Dus dan zou de trein inderdaad op een achteruitgang kunnen wijzen. Aan de andere kant, ik zat wel mooi in de cabine van de trein, en ik denk dat dat een stuk positiever is dan de angst voor het neerstorten van het vliegtuig.
|
Beheerder |
Een trein is een stuk aardser en bovendien sterker.
Het lijkt hier inderdaad op zweven in de ruimte.
Lees het Tibetaanse dodenboek dan begrijp je mijn hint.
Zo dik is dat niet en als je serieus wat wilt doen met Yoga..... of oosterse filosofie.
Een trein/ vliegtuig en lift/ tunnel zijn metalen dozen.
Kokerblik.
Een vliegtuig heeft nog bewegingsvrijheid, maar zelf stuur je niet.
Wat zou je vinden van een vliegtuig zonder piloot?
Of als jij aan de stuurknuppel zou zitten?
Dat gaat niet goed komen. Gelukkig is het maar een droom.
Was de trein ook niet aan het doordraven???
Ah, dus de trein is een sterker symbool dan een vliegtuig?
Ik kan mij niet precies herinneren of de trein hard reed. Ik weet alleen dat ik inging op het aanbod van mijn 'collega' en ik weet nog dat ik even het uitzicht uit de cabine zag (het spoor met hier en daar bomen), en niemand bestuurde de trein overigens. Het reed gewoon vanzelf. Vervolgens zag ik de trein met de neus omhoog loskomen van het spoor en toen zat ik in de ruimte. De trein was grijs, leek verdacht veel op een mix tussen een gevechtsvliegtuig en de Thalys. Nu zie ik ineens in dat er wel een duidelijk verband is tussen het eerdere vliegtuig en deze trein...
Mijn leeslijst blijft nu maar toenemen, haha.
Overigens heb ik de andere droom hier geplaatst, mocht dat de boel verduidelijken http://www.droominfo.nl/phorum/1/31892/_subject_
1 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Magnet.
|
Beheerder |
In het echt zal een trein wel wat sterker zijn want een aluminium vliegtuig moet immers kunnen vliegen.
Maar wat symboliek betreft gaat het niet om de sterkte maar wat de normale condities zijn.
Een trein rijdt op vaste rails en dus op de aarde.
Een vliegtuig heeft geen sporen en kan zich vrij bewegen.
Dus het zware gaat hier over in het lichte, wendbare, maar schiet daarin te ver door.
Zo beland je dus in het luchtledige, ver van de realiteit.
Op zweefclubjes zouden ze dit toejuichen als spirituele dimensies enz.
Maar nuchter gezien ontspoor je letterlijk.
Je beseft niet dat jij die zaak in handen moet nemen en dus beteugelen.
Als je een span paarden hun gang laat gaan slaan ze op hol. Daarom wees ik op die Zonnewagen van Apollo.
Meditatie is niet het opgaan ins Blaue hinein maar een begrenst blijven in rust. (het onbeweeglijke Zijn)
Hier ben je de druppel die oplost in de oceaan, maar je zou je identiteit moeten behouden.
Je kunt immers het heelal niet bevatten.
Daarom stuurt de Alien, die hier een primitief godsbeeld vertegenwoordigt, je terug.
1 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Sheherazade.
Ik ben dus wederom te ver doorgeschoten, haha.
Valt deze droom dan onder het kopje "spirituele dromen"? Het klinkt alsof de Alien iets is uit het hogere Zelf/hogere dimensie...
|
Beheerder |
Ik denk dat het geen spirituele droom is maar een parodie erop.
Het onbewuste weet ironisch je altijd fijntjes in de maling te nemen.
Dus deze droom heeft eigenlijk geen duidelijke betekenis? It's just a joke?
|
Beheerder |
Neen, het is een waarschuwing.
Dromen spotten vaak met het ego.
Door de zaken te overdrijven.
Helaas zijn er nog altijd dwazen die zoiets als een vooruitgang zien.
Kijk als een droom te ver afwijkt van de realiteit moet je afvragen wat er mis is?
Zelf had je al in de gaten dat je van het padje af was en de verbinding miste.
Het escaleerde in een ruimtereis.
Jung had eens een zakenman als client.
Deze man had grote plannen met de zaak.
Hij leed echter aan een neurose die leek op hoogteziekte.
De man was een verwoed bergbeklimmer.
Daarnaast had hij dromen waarin hij tijdens een klim in de vrije ruimte stapte. (vliegen?)
Hoewel Jung hem regelmatig waarschuwde wilde de man niet horen.
Op een fatale dag tijdens een beklimming maakte hij dan een misrekening,
stortte omlaag en trok in zijn val een ander mee in de dood.
2 keer bewerkt. De laatste keer was 7 jaar geleden door Sheherazade.
Nu ja, het schijnt dus dat mijn ego het roer aan het overnemen is. Voor de yoga begin ik mij heel erg angstig te voelen en ook de eindmeditatie gaat verkeerd. Ik voel mijn hart heel duidelijk en aanwezig kloppen en het leidt mij ontzettend af. Ik kom gestrest de les uit en dat lijkt mij niet de bedoeling van yoga.
Ook mijn eetpatroon is omgeslagen: voorheen at ik redelijk gezond en sowieso een stuk fruit per dag, maar nu moet ik er echt niet aan denken om fruit te eten. Ik probeer mijzelf te dwingen, maar elke keer verzin ik een smoesje om iets ongezonds te kopen. Van gezond eten is al helemaal geen sprake: ik wil alleen maar junkfood, chocolade en snoep en niets anders. Ook al moet mijn portemonnee huilen en mijn lichaam ook, maar het kan het ego niet schelen.
Het ego kiest blijkbaar voor de makkelijkste weg en de weg van het onderbewuste hoort daar niet tussen.
|
Beheerder |
Dat je het hart zo duidelijk voelt is normaal als je een golf van ontspanning ondergaat.
Als het angst en stress is dan klopt het niet.
Maar meditatie brengt onverwerkte problemen in beweging.
Je glijdt juist af naar het onbewuste met zijn vraatzucht.
Allemaal calorierijk voedsel, rommel en zoetigheid.
Het lijkt op het pannenkoekenhuisje, waarin je je zo dik eet dat je er niet meer uit kunt.
Ik ben vandaag naar de huisarts geweest en wéér die hevige hartkloppingen. Elke keer als ik iets doe waarvan ik weet dat het goed voor mij is krijg ik die hartkloppingen. Wellicht moet ik juist die hartkloppingen gebruiken en iets doen als die hartkloppingen weer aanwezig zijn in plaats van de activiteit afbreken.
Overigens moet ik ook nog een stok achter de deur verzinnen om te voorkomen dat ik nog verder wegglijd. Ik weet alleen nog niet hoe of wat.
|
Beheerder |
Toegeven aan genot- of gemakzucht is natuurlijk luisteren naar het duiveltje op je schouder.
Als het ego de koers niet bepaalt neemt het onbewuste het over en dat is altijd tegenstrijdig van aard.
Dus als jij braaf zou zijn is het onbewuste een schelm en omgekeerd.
Het gaat niet vanzelf, jij bent de koetsier. Neem je de teugels niet in handen gaat het paard ervandoor.
Het hart heeft met compassie, moed en mededogen te maken.
Gezien het driftmatige karakter van je eetstoornis zit je nu in de lagere chakra's.
Ken je het land van de hongerige geesten? (Bardo)
Ze hebben een grote mond en buik maar een smal halsje, zodat ze alles wat ze begeren niet kunnen doorslikken.
[quote] Het gaat niet vanzelf, jij bent de koetsier. Neem je de teugels niet in handen gaat het paard ervandoor. [/quote] Maar ja, welke teugels moet ik in handen nemen? Die van het onbewuste, of van het ego?
Tja, dat is wel een beetje lastig aan het worden, omdat het allemaal zo tegenstrijdig aanvoelt. Maar we gaan door met deze zoektocht :)