Ik had vannacht een vrij intense droom. Ik droomde dat ik op een soort feestje was met een gezellig groepje mensen. Zoals gewoonlijk had ik een paar biertjes gehad. Ik was wat aan het stoeien met een jongen, we lagen op een bed, totdat een bepaalde beweging te hard ging en ik hem heel hard van het bed af trok. Toen ik op de grond lag dacht ik dat ik hem pijn had gedaan. Het was dat hij heel hard om hulp begon te roepen dat ik me besefte dat ik degene was die hard de grond had geraakt. Ik voelde niks, geen pijn of paniek. Ik was nog bij bewustzijn op het moment dat hij om hulp riep en dat er paniek uit brak. Ik besefte me dat het goed mis was. Het volgende moment zat ik op een soort wc, en kwam er een meisje voorbij die me zag zitten. Dit meisje was ook bij het feestje waarin het zo mis ging. Ze zag me zitten en vroeg: ga je weer turnen?! ik zei: ja wat denk je! Ik wist zelf niet meer dat ik dit had gezegd, en weet dit omdat zij me dit heeft verteld. Toen kwam langzaam m'n geheugen terug. Ik begon mensen om me heen te vragen wat er eigenlijk gebeurd was op dat feestje. Ik hoorde dat ik een lange tijd in coma heb gelegen nadat mn hoofd heel hard tegen de grond is geraakt. Ik zag hoe moeilijk mensen het hadden gehad die het hadden meegemaakt. Ik vond het heel emotionerend om het verhaal van deze mensen te horen. Ik hoorde dingen als 'dit is het ergste wat ik ooit heb moeten meemaken'. De ander vertelde hoe eng ze het vond om me in coma te zien liggen, ik had een soort gefabriceerd lachje op mn gezicht toen ik in coma lag (?). En mensen kregen gelijk tranen in hun ogen als ik ze vroeg over wat er is gebeurd. Langzamerhand werd ik weer sterker, op het eind van de droom voelde ik me lichamelijk nog steeds zwak, maar mentaal zo dankbaar voor de mensen om me heen en hoe ze met de situatie zijn omgegaan. Ik voelde me meer verbonden met ze dan ooit tevoren.
Heeft iemand een interessante interpretatie?
