Dit forum liep van 2008-2020, is nu gesloten en te bekijken als archief. Berichten plaats je in het nieuwe droomforum
Hallo,
Voor ik over mijn "ervaring" van deze nacht begin, even een voorgeschiedenis.
Als kind verkracht. School : zware pesterijen. Zeer autoritaire dominerende vader. Vaak verhuisd door hun werk. Opnieuw verkracht. Werksfeer was een van dominantie. Een aantal zware ongevallen. Traumatiserende relaties. Affaires op rechtbank. Armoede. Kanker. Depressie en zelfmoord.
Steeds woningen gehuurd waar ' het kwaad ' in huist. Volgens een berber die mijn huidige woning wou verven maar het dan uit angst niet deed: het zou hier vol demonen zitten.
Voorspellende dromen
Dromen capteren van andere mensen die ik later dikwijls ook ontmoet
Gestopt met: Tarot, pendelen...
Sedert een jaar mysterieuze ziekte die me versneld oud maakt.
Vannacht gedroomd van 'slechte' buur ( zorgt voor overlast, betichtte me van van alles )... sedert 2 jaar doet ze plots vriendelijk maar ik voel dat het niet echt oprecht is en ik vertrouw deze niet vooral door de overlast en wat er gebeurde enkele jaren geleden was zeer heftig.
Droom:
Ik hoor lawaai in de hall en kijk door het spionnetje in de deur, het valt me op dat een tweede spionnetje is bijgestoken en vind dit vreemd, de buur is mijn hall aan het dweilen. In mijn droom denk ik dat dit ook voor het eerst is. Ik denk in mijn droom dat het stof is van werken die ze liet uitvoeren en dat ze het opdweilt. Ik denk in de droom waar gaan we dit schrijven...
Maar dan opent ze mijn deur met een sleutel en eens binnen kijkt ze aandachtig rond, ik denk op dat moment hopelijk ligt er niets beschamend ( strikt persoonlijke zaken ) en voel me erg onzeker over mijn interieur. Ze begint mijn woning te dweilen en af te stoffen. Ik bemerk dat mijn vloer zeer vuil is. Ik voel me niet op mijn gemak en wil haar buiten werken maar durf haar niet te confronteren ( in realiteit ook niet en het is daar ook de persoon niet voor - schuwt geen geweld ) Ze vraagt me naar de afmetingen van mijn televisie ( stond de laatste dagen luider dan gewoon ) en vraagt me het samen op te heffen zodat ze stof kan afnemen. Ik ben beschaamd over de oude televisie.
Er loopt hier ook plots een jongeman rond met een geestelijke handicap die mijn badkamer gebruikt.
De buur stoort mij het meeste en ik bedenk dat ik haar misschien kan wegjagen door een aanval van epilepsie te faken.
Maar ze is zeer bezorgd en roept haar partner, die zegt dat ik het lichaam heb van iemand van 80 ( ik loop sedert een jaar met een rollator ) en dat ik binnenkort zal sterven. Ze zegt dat ze dacht dat ik haar buiten wou omdat ik nog boos ben door het verleden maar dat ze nu ziet dat ik ziek ben en het beter is dat ze vertrekt. De jongeman zit nog steeds in de badkamer en vertrekt ook.
|
Beheerder |
Bedoelde je Progeria? Of een hormoonkwestie?
De droom wijst op verwerken.
De boze buur is waarschijnlijk iets in jezelf.
Jij ziet het als kwaad en hebt het gevoel bespioneerd te worden (paranoia).
Dat is natuurlijk niet vreemd na zulke vreselijke ervaringen vertrouw je niemand meer en bent voortdurend op je qui-vive.
Toch lijkt de "vrouw" als eerdere boze heks je behulpzaam te zijn.
Zij is een uitbeelding van de schaduwkanten in jezelf.
Maar je associeert haar met een slechte buur. Daarom ook de overeenkomst.
De geestelijk gehandicapte zit in de badkamer. Ook dat is een deel van jezelf dat blijkbaar niet in orde is en schoongemaakt of gereinigd moet worden.
Het bad is ook het onbewuste.
De televisie is een soort kijkdoos waarmee je een inkadering ziet van je leefwereld. Maar het is ook een verbinding met het onbewuste als kader en magische spiegel.
Alles wat in je opkomt neemt ook een vorm aan. Elke persoon is dus tegelijk een creatie van jezelf.
Thx Sheherazade !,
Klopt wel, ik heb al wat te veel meegemaakt vlak voor het weekend weer een poging tot inbraak , dat was een trigger. Ik herinner me zelfs iets wat mijn vader al vele jaren geleden me vertelde dat ik op mijn jonge leeftijd levenservaring had opgebouwd wat je zelfs niet ziet bij iemand van 80, dat was een compliment toen. Dat komt even aan bod in mijn droom. Dat binnenkort sterven is wel een beeld uit mijn ziekte, je hebt echt aanvallen waarmee je op de spoeddiensten beland, maar ik denk dat dit hier een andere betekenis heeft, ik vermoed een verandering in de woonomgeving of zelfs een verhuis. Dat is trouwens mijn grootste wens, dat het ofwel hier leefbaar wordt met bijvoorbeeld nieuwe huurders, of dat ik in de mogelijkheid ben, ook lichamelijk om de stap naar verhuizen te zetten.
Ik denk dat ik al die zaken 'verwerk' in hoeverre dat mogelijk is, in mijn dromen. Al zijn de meesten nachtmerries en is mijn slaap ook niet echt kwaliteit.
Helaas is het bespioneerd worden ook wat echt is gebeurd, helemaal geen fantasie, maar harde realiteit. Ik woon hier dus niet graag en hou al helemaal niet van de bewoners. Er is zeer veel gebeurd.
Ik ben door mijn ziekte, het plots sterk ouder worden, rollator ect geïsoleerd in mijn woning. Bezoek heb ik niet en de weinig vrienden die ik had hadden helaas niet zulke goede bedoelingen. Als ik zeg dat ik dat allemaal verwerk dan lieg ik tegen mezelf. Ik overleef en probeer van de weinige levenskwaliteit nog iets te maken... De geestelijk gehandicapte, ik heb daar ook wat dieper over nagedacht, ik associeer hen met kinderlijk speels, gelukkig, ze zijn gelukkig in hun leefwereld, ... ze hebben karaktertrekken en zicht op het leven waar ik soms bij denk, ik wou dat ik dat kon. Klinkt misschien vreemd.
En inderdaad mijn leefwereld is niet echt wat ik er van verwacht, ik ben veel kwijt ( door mijn ziekte ) en het is bijzonder zwaar om het allemaal te plaatsen.
" Ik schreef : ik ben beschaamd over de oude televisie " ja, ik ben beschaamd over mijn eigen oude ik, ik was jong, een spring in 't veld, actief, energiek, vuur, passie, ... Daar blijft niets van over, ik heb nog wel vechtlust.
Inderdaad dromen zijn grotendeels zaken uit het dagelijkse leven waarmee we moeten geconfronteerd worden, verwerken, plaatsen, bekijken.
Wat dat faken betreft in mijn droom: het is zo dat waar ik woon de mensen mij vlakaf vertelden dat het allemaal komedie is, ze vragen het ook op die manier en omdat ik redelijk trots ben valt mijn pijn, beperking en lijden niet altijd op. Ik fake dus vooral mezelf ...
Bedankt voor je toffe uitleg.
Dikke knuffel !
|
Beheerder |
Mensen hebben weinig begrip voor psychische problemen.
Breek je en been dan is het duidelijk, maar geestelijk lijden kan veel heftiger zijn.
Het isoleert je zeker en dan nog fysiek achteruitgaan.
Mensen hebben ook een soort smetvrees. Als iemand ziek is, het hoeft helemaal niet besmettelijk te zijn, ontstaat er vaak een taboe.
Door erover te praten vrezen ze het noodlot aan te trekken. Bijgeloof is nog lang niet uitgestorven.
Je komt het b.v. ook tegen na een scheiding. Mensen gaan je dan mijden.
Nare buren is vreselijk omdat er ook op dat vlak nauwelijks hulp te vinden is.
De zwakkeren zijn meestal het doelwit, wat wel bewijst dat ze zelf geen karaktersterkte bezitten en inwendig laf zijn.
Ook de groep tegen de enkeling is een veel voorkomend verschijnsel. Ze zoeken medestanders.
Zoals ze vroeger de oudere vrouwen/weduwen enz. als heksen zagen. Ook de zonderling of gehandicapte was altijd de zondebok.
In Zorba de Griek is dat heel goed beschreven. De (aantrekkelijke)"zwarte" weduwe werd als een bedreiging van de conservatieve cultuur gezien en door de gemeenschap gedood. Ze was dus de draagster van hun eigen duistere lusten en kwade of obscene gedachten.
Als iemand zo kwetsbaar is geworden zou je een andere houding verwachten, maar neen, pesten is dan nog gemakkelijker.
Ergens haten ze iets in zichzelf en projecteren dat op een kapstokfiguur.
Het is te hopen dat je kunt verhuizen en een betere omgeving vindt.
Denk dat er toch mogelijkheden moeten zijn in zulke omstandigheden.
Hulp van de overheid (WMO of Politie) hoef je niet te verwachten. Maar via medische kanalen kun je soms wel iets bereiken als je hulpbehoevend bent geworden. Die weten de weg.
Verwerking vindt alleen plaats in het bewustzijn. Onbewust kan het tientallen jaren ongewijzigd overleven.
Vooral misbruik blijft sterk opspelen. Een crisis in het leven en de draken komen weer boven.
Dat komt vooral voor als je je energie niet meer kunt aanwenden voor echte doelen.
De energie gaat dan ondergronds en brengt al het niet doorleefde boven.
Dat is waarom een ziekte of pensioen zoveel los kan woelen. (inkeer)
Wens je sterkte.
Hallo,
Even ter info hoor : ik heb géén psychische problemen, ben daar niet voor behandeld en neem géén medicatie.
Ik heb veel meegemaakt dat wel.